12 มีนาคม 2553 13:08 น.
เพชรพรรณราย
โลกเหว่ว้าน้ำตาคลอท้อกับเหงา
สุดแสนเศร้าเฝ้ารำพันทุกวันหมอง
เปล่ากายเปลี่ยวเดียวดายหม่นใจคนครอง
ใจสี่ห้องฟ้องว่าหนาวแสนร้าวราน
หวั่นใจไหวในชะตานิจจาเอ๋ย
ไฉนเลยไม่เคยหนอขอรักผ่าน
จ่อมจมบ่อการรอหวังสั่งสมนาน
เหมือนดวงมานจะผลาญสิ้นความยินดี
ดังบทเพลงบรรเลงไปไร้คนร้อง
ดังน้ำหนองคลองมันแห้งแล้งถิ่นที่
ดังฟากฟ้าไร้จันทรายามราตรี
ดังอินทรีย์ที่สิ้นลมให้ตรมตรอม
ห้วงภวังค์จึงหยั่งรากมากด้วยเหงา
เศร้ารุมเร้าเข้าโถมใจให้จมจ่อม
รักที่หวังช่างประสบพบรักปลอม
ใจจึงย้อมล้อมด้วยแพ้แก่ชะตา
อนิจจาวาสนาผู้หารัก
ต้อยต่ำนักศักดิ์ศรีที่ไร้ค่า
จะพบรักปักใจไหมในสักครา
หรอต้องมาพาแต่เศร้าเหงาจนตาย
12 มีนาคม 2553 13:05 น.
เพชรพรรณราย
เจ็บหลายคักยากหักห้ามตามใจอ้าย
ใจเจ้าฮ้ายทำลายฮักปักใจหนอ
ทิ่มอ้ายไปให้เจ็บช้ำคำตัดพ้อ
ซ่ำนี่พอขอจบกันฉีกสัญญา
ใจของอ้ายมลายแล้วดังแก้วแตก
น้ำตาแทรกแฮกสองแก้มแต้มใบหน้า
ฮอยความหลังฝังเป็นแผลแต่นั้นมา
แป๋ตายหนาน้องยาเจ้าเศร้าบ่วาย
กำคอขวดดวดเหล้าเมากับหมู่
ตั้งวงอยู่ดูหมอลำนำสหาย
นั่งฮ้องไห้ไผว่าหนอบ่ได้อาย
ฮักเฮาพ่ายเจ็บหลายหมู่สูอย่าซา
หมอลำกลอนฟ้อนแอ่วแซวบ่าวน้อย
บอกสอยสอยคอยฟังคำหมอลำหนา
เสียงแซวโห่โอละหนอต่อผญา
เขาม่วนหนาผู้ข้าไห้ใส่หมอลำ
ลุกขึ้นได้จั่งใด๋เสี่ยวหมู่เหลียวเบิ่ง
ขอแต่เหิงเถิงเต้ยบ่ขอย้ำย้ำ
หมอลำเต้ยเลยฟ้อนไปฮ้องไห้นำ
ฟ้อนลืมช้ำน้ำตาไหลใจสะออน
ทั้งเมาม่วนครวญเมาฮักที่หักพ่าย
ม่วนแกมสายน้ำตาไหลใส่เต้ยกลอน
เต้ยให้ลืมยืมความม่วนกวนเศร้าก่อน
ขอเว้าวอนอ้อนเต้ยใหม่บ่ให้เซา
หมอลำลาพาเมือบ้านวานใช้หมู่
กอดคอคู่สูไปส่งตรงบ้านเฮา
ขอโทษหลายสหายเก่าเฮาฮักเขา
ที่ว่าเขาเอาน้ำตา...มาขอเต้ย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเพชรพรรณราย
หน้าส่วนตัว
1124
