21 กรกฎาคม 2549 18:18 น.
เพชรพรรณราย
วันและคืนกลืนน้ำตาพาความเศร้า
ใจแสนเหงาเปล่าเปลี่ยวเดียวดายฝัน
จากวันวานผ่านปวดร้าวคราวจาบัลย์
ความไหวหวั่นยังบันทอนตัดรอนใจ
เงาอดีตกรีดเป็นแผลแม้จะหาย
ก็มิวายหมายแผลเป็นให้เห็นได้
ความเจ็บปวดราวร้าวคราวจากไกล
ทิ้งรอยไว้ให้คำนึงตรึงเวียนวน
อยากจะลบกลบอดีตกรีดใจขม
ทิ้งอารมณ์ตรมให้หายวายแห่งหน
แต่ยิ่งทำกลับย้ำใจให้อับจน
ความร้อนรนสันสนเพิ่มเติมทวี
เงาอดีตกรีดใจใครเล่าหาย
จนวันตายสลายลงปลงวิถี
เพียงยอมรับกับความจริงเป็นสิ่งชี้
ปรับวิธีที่ก้าวย่างอย่างมั่นคง
ให้ความเจ็บแต่คราวหลังครั้งยากลืม
ให้หยิบยืมเงากาลผ่านประสงค์
ประยุกต์ใช้อย่าได้ท้อต่อใจจง
เพื่อสานส่งสู่วันใหม่ดังใจเรา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเพชรพรรณราย
หน้าส่วนตัว
1485
