24 พฤศจิกายน 2548 06:02 น.
เพชรพรรณราย
โซซัดโซเซเถลไถล
เอนเอียงไหวไกวแกว่งอ่อนแรงฝืน
ฟ้าหมุนวนอลหม่านปานค่อนคืน
มิอาจยืนฝืนตนด้วยจนใจ
ล้มตัวนอนอ่อนระโหยโรยแรงสิ้น
บนแผ่นดินหินกรวดไม่หวั่นไหว
ไร้รู้สึกตรึกตราค่าอันใด
ระลึกได้เพียงลมแผ่วที่แว่ววน
จากสลัวมัวหม่นจนมืดมิด
แล้วความคิดเลือนรางห่างแห่งหน
จนไร้สิ้นทุกอย่างทางแห่งตน
แล้วมืดมนอนธการผ่านเวลา
นานเท่าไรไม่รู้ดูไม่ออก
ใจเริ่มบอกออกความคิดจิตค้นหา
ค่อยปริแยกแหวกม่านผ่านนัยน์ตา
แสงมันพร่าหันหน้าหนีลี้หลบพลัน
จากแสงพร่าค่อยราลงคงสลัว
ความหม่นมัวค่อยหายไปใจนึกหวั่น
สิ่งที่เห็นเป็นอะไรในสิ่งอัน
จริงหรือฝันอันใดเล่าเฝ้าเมียงมอง
เธอคือนางในฝันฉันตามหา
ทุกเวลานาทีที่หม่นหมอง
ใครสักคนมาสนใจร่วมใฝ่ปอง
คอยประครองคล้องคู่อยู่ด้วยกัน
ถ้อยวจีที่มากมายหลายคำกล่าว
ในเรื่องราวคราวหลังพลาดหวังนั้น
ความเจ็บปวดรวดร้าวคราวจาบัลย์
ในยามนั้นฉันคิดถึงซึ่งแต่เธอ
โผเข้ากอดหมายพรอดพร่ำให้ฉ่ำจิต
ใช่ดังคิดผิดถนัดเพียงเพ้อเจ้อ
กอดเพียงลมมิสมใจใฝ่ละเมอ
แล้วตัวเธอค่อยเลือนรางจางหายไป
ความสับสนวนเวียนเปลี่ยนความฝัน
หนาวสะบั้นในทันทีรู้สึกได้
ความอบอุ่นละมุ่นรักปักษ์หัวใจ
คงเหลือไว้เพียงความฝันที่ผ่านมา
จึงยันกายหมายลุกยืนฝืนร่างกาย
ตะเกียกตะกายซ้ายขวามือค้นหา
หยิบคอขวดเดินเซซัดสะบัดกายา
แล้วมุ่งหน้าพาร่างสู่เคหาตน
.
ถ้าใครไปในจังหวัดหนึ่งทางภาคอีสาน
อาจจะเห็นชายคนหนึ่งมือถือขวดเหล้า
เดินโซซัดโซเซ..ร่ำรำพันถึงคนรัก
..ไปตามถนน..บนม้านั่ง..และทุก ๆ ที่..
.ที่เขาสามารถอยู่ที่นั่นได้..โดยไม่เดือนร้อนใคร
..
บางครั้ง..ความทุกข์ของใครบางคน..
เราอาจจะมองเป็นเรื่องบ้า ๆ ของใครคนนั้น..
เพราะเราไม่รู้ความจริงในที่สิ่งเขาพบเจอ..
เรื่องราวที่เขาพานพบ..หรือเหตุการณ์ที่เขาผ่านมา..
มันยังตามหลอนหลอนตอกย้ำ
..จนไม่อาจที่จะลืม..และต้องหาวิธีลืม..
..ตามวิธีแห่งตน..จนคนอื่นมองด้วยความชัง..
เหยียดหยาม..ประณาม..ซ้ำเติมให้เจ็บปวด..
..จนยากที่จะกลับไปเริ่มใหม่..
.ท้ายที่สุด.
ก็ต้องจบลงด้วยความเศร้าสลดใจ
23 พฤศจิกายน 2548 11:59 น.
เพชรพรรณราย
ความชั่วร้ายที่แฝงเร้นมิเห็นได้
ในหัวใจในความคิดจริตแฝง
รอเวลาพาให้เห็นเน้นแสดง
ความเสแสร้งแห่งความจริงสิ่งที่เป็น
ใต้ภวังค์ห้วงสำนึกตรึกตราอยู่
ไม่เคยรู้ความข้างในให้ได้เห็น
มองไม่รู้ดูไม่ออกนอกกฎเกณฑ์
ใจที่เร้นยากเฟ้นหาพารู้ความ
แค่รูปกายภายนอกบอกรูปร่าง
ใช่ทุกอย่างทางความคิดจิตเฝ้าถาม
อาจซ่อนเก็บความชั่วร้ายกายที่งาม
ความเลวทรามต่ำช้าค่าของใจ
จึงต้องใช้เวลามาช่วยค้น
ใจของคนวนวกสกปรกไหม
ดีหรือชั่วตัวเขาแสดงแถลงไป
ล่วงรู้ได้ในกลกาลผ่านเวลา
22 พฤศจิกายน 2548 17:31 น.
เพชรพรรณราย
โลกใบนี้มีอะไรไม่เที่ยงแท้
ความเกิดแก่เจ็บตายวายอาสัญ
วัฏสงสารผ่านชีวิตลิขิตนั้น
ทุกสิ่งอันย่อมผันไปในกฎเกณฑ์
ความเป็นคนไม่สนใจใครทั้งนั้น
ช่างหัวมันไม่รับรู้แม้ดูเห็น
อยุติธรรมนำมนุษย์เฉกดั่งเดน
มีความสุขบนทุกข์เข็ญเห็นแก่ตัว
โลกใบนี้มีวาระแห่งความเปลี่ยน
คอยวนเวียนเปลี่ยนวิถีที่เกลือกกลั้ว
อีกอบายขายเพื่อนมิตรจิตหมองมัว
ไร้ดีชั่วมัวเพราะเขลาเบาปัญญา
รอเพียงวันผันมาถึงซึ่งกฎโลก
วิปโยคให้โศกสิ้นดิ้นดับค่า
ความสัตย์จริงสิ่งมั่นในโลกา
ทนทรมาเพราะผลกรรมที่ทำไป
ยากจะหนีลี้หลบผลที่ตนสร้าง
ยากจะห่างเลือนรางหายสลายได้
ต้องแบกรับนับผลด้วยจนใจ
สำนึกได้ในเมื่อสายเสียดายกาล
จนสุดท้ายว่ายเวียนเปลี่ยนไม่สิ้น
ในแผ่นดินมีเลือดเนื้อมหาศาล
เกิดและดับนับไม่ได้ไปแสนนาน
ทุกข์ชั่วกาลผ่านเกิดตายชดใช้กรรม
21 พฤศจิกายน 2548 14:54 น.
เพชรพรรณราย
ในค่ำคืนเดือนหม่นอับจนแสง
ดาวแต้มแต่งแข่งระยับจับเวหา
ช่างมากมายมหาศาลละลานตา
ทั่วนภาฟ้าระยับกับแสงดาว
จิตนาการผ่านความคิดจิตดวงน้อย
มันเคลื่อนคล้อยลอยล่องท้องท่วงก้าว
ในภวังค์หลังความคิดใต้ฟ้าพราว
เกิดเรื่องราวคราวมองฟ้าหมู่ดารา
หยิบเอาดาวพราวเวหานภากาศ
ด้วยใจมาตรหมายมั่นปรารถนา
มาเรียงร้อยถ้อยสลักปักษ์ภาษา
พรรณนาว่าคิดถึงด้วยซึ้งใจ
เปรียบท้องฟ้าให้เป็นเช่นกระดาษ
แล้วจึงวาดประกาศค่าความหวั่นไหว
เขียนคำหวานประสานคำนำความนัย
ด้วยซึ้งใจใฝ่หานางที่ห่างมา
หากเจ้ามองท้องฟ้าเวลานี้
ข้อความที่วาดเขียนไว้ว่าใฝ่หา
ความประสงค์ตรงมั่นด้วยสัญญา
ไม่เลือนค่าล้ารักปักษ์สองเรา
ลมเอื่อยเอื่อยเฉื่อยฉิวผ่าวผิวหน้า
ค่อยเห็นฟ้าดาราเด่นเช่นดังเก่า
เพียงความคิดเคลื่อนคล้อยคอยบรรเทา
ลบความเหงาคราวคิดถึงซึ่งน้องนาง
18 พฤศจิกายน 2548 16:15 น.
เพชรพรรณราย
ฉันจัดวางอย่างสร้างสรรค์มั่นใจพร้อม
ฉันเดินอ้อมตรวจตราว่าครบถ้วน
เมื่อทุกอย่างวางระบบครบกระบวน
พร้อมทบทวนถ้วนถี่ในที่ทาง
จึงเปิดร้านค้าขายด้วยหมายมุ่ง
เพื่อพยุงตนไว้ใฝ่ฝันสร้าง
ป่าวประกาศปรารถนาค่าที่วาง
ในสิ่งอย่างที่วางขายหมายทำเงิน
นี่คือผ้าราคาดีที่ล้ำค่า
มีปัญหางานเข้ามาช้าเหลือเกิน
ขาย ผ้าเอาหน้ารอด ปลอดภัยเดิน
เชิญครับเชิญมาชื้อไว้ไปใช้งาน
นี่ครับดาบกำราบคนเก่งกล้า
เจ้าปัญญาสารพันว่าเก่งการ
นี่ครับ ดาบสองคม อย่าชมนาน
ท่านที่ผ่านเชิญชมได้ไม่คิดตัง
ท่านชอบสัตว์ผูกมัดไว้ในกรงนั่น
ไม่ต้องหวั่นมิทำร้ายได้ดั่งหวัง
เสือนอนกิน สิ้นลายมิหลายชั่ง
หากใจตั้งเชิญสั่งมาค่าไม่แพง
พาหนะที่ทุกท่านนั้นต้องมี
เรือลำนี้ที่ชายหญิงจริงแจ่มแจ้ง
ผู้หญิงยิงเรือ เมื่อรักแล้ง
ผู้ชายพายเรือ แข่งแย่งหญิงงาม
มีอีกมากหากท่านนั้นสนใจ
เอาอะไรเชิญได้มาไต่ถาม
จะสรรหามาให้ตามรายนาม
สั่งสอบถามตามหาราคากันเอง
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเพชรพรรณราย
1263
