30 ตุลาคม 2545 07:36 น.
เพชรพรรณราย
ขอต่อเติมเสริมโอกาศวาสนา
ขอชีวามาสมจินต์สิ้นสงสัย
ขอสานฝันสรรสร้างก้าวย่างไกล
ด้วยหัวใจใสซื่อถือความดี
เพียงเพราะรักฝักใฝ่ในหนทาง
ใครแรมร้างออกห่างต่างวิถี
จะไม่โทษโกรธใครใครไม่ราวี
ขอชีวีที่สุขสมอารมณ์ปอง
จักขอเพียรเขียนกลอนไปด้วยใจรัก
คอยสลักอักษรไว้ไม่มัวหมอง
คิดอ่านคำนำมาร้อยคล้อยทำนอง
คิดตริตรองผองภาษามาเรียบเรียง
ขอเท่านี้ที่หวังตั้งปรารถนา
เพราะคุณค่าอยู่ที่ใจใช่ชื่อเสียง
ถึงไม่เพราะเสนาะใจในสำเนียง
ขอสร้างเพียงเสียงร้องเรียกเพรียกจากใจ
29 ตุลาคม 2545 07:32 น.
เพชรพรรณราย
หากชีวิตขิขิตเดินเผชิญฝัน
กลับมีอันผันแปรไปใครสร้างหนา
ต้องทนเศร้าเหงาทรวงดวงวิญญา
ใยเกิดมาค่าจึงด้อยน้อยราคา
เมื่อชีวิตจิตใจนี้ที่แสนแกร่ง
พังด้วยแร่งแห่งอุปสรรคหักตรงหน้า
ชิวิตนีมีแต่ชำย้ำอุรา
ปรารถนาคว้าสิงใดใยมาพัง
หรือกรรมเก่าเข้ามาทวงสิ่งล่วงสร้าง
คอยหักร้างทางเดินเผชิญหวัง
หรือว่าฟ้ามาลิขิตจิตภวังค์
หรือใครตั้งยังความเศร้าที่เหงาใจ
แล้ววันนี้คงไม่มีที่จะก้าว
แสนปวดร้าวหนาวชีวีที่ผลักไส
คงต้องทุกข์ยุคเข็นเจนจรไกล
คงเหลือไว้ให้เห็นภาพที่สาปทรวง
แล้วจะเริ่มเสริมก้าวสาวตรงไหน
เมื่อหัวใจไม่มีอยู่ผู้หวงห่วง
มีแต่ร้างว่างเปล่าเศร้าทุกดวง
สิ่งทั้งปวงไม่ห่วงแล้วแก้วอุรา
เกิดความท้อรอพลังสู้ครั้งใหม่
คงยาวไกลเกินไขว่คว้าปรารถนา
คงสิ้นสมอารมณ์ก่อต่อชีวา
อนิจจาน่าสมเพชเวทนา
5 ตุลาคม 2545 01:12 น.
เพชรพรรณราย
เพียงแค่เราเฝ้ามองดูอยู่ห่างห่าง
ตามริมทางข้างถนนคนขวักไขว่
เธอไม่รู้ผู้ใดเห็นไม่เป็นไร
ขอแค่ได้เฝ้ามองให้ใจยินดี
แม้ผู้อื่นจะพร่ำรักจักพร่ำบอก
เราไม่ออกนอกหน้ามาเต็มที่
แค่เรารู้ดูไกลในวิธี
ก็คงมีสุขศรีสมอารมณ์ปอง