1 กันยายน 2548 13:11 น.
เพชรพรรณราย
ความเจ็บปวดรวดร้าวใจไม่เคยหาย
หรือต้องตายวายปราณไปจะไกลห่าง
ความทุกข์ท้อต่อชะตาไม่ราวาง
ความอ้างว้างว่างเปล่าสุดเหงาใจ
แม้จะผ่านนานแรมปีไม่มีลบ
ท้อไม่จบพบในฝันให้หวั่นไหว
อีกรอยแผลแต่อดีตกรีดฤทัย
ลึกจนไร้ในวิธีที่เยียวยา
ฉันตอนนี้มีแต่ยอมแพ้ชีวิต
ในห้วงจิตคิดท้อต่อปรารถนา
เพราะวันเก่าเฝ้ากร่อนใจไม่ร้างรา
ทั้งเหนื่อยล้ายากพาใจให้ก้าวเดิน
ก้าวอย่างไรใจมันกลัวจะพลาดพลั้ง
เหมือนเมื่อครั้งที่ผ่านมาพาห่างเหิน
ประวัติศาสตร์อาจไม่เปลี่ยนเวียนเผชิญ
มันกลัวเกินจะเดินไปเส้นทาง
จึงต้องยอมอยู่อย่างคนผู้พ่ายแพ้
ตระหนักแน่แก่หัวใจในทุกอย่าง
ทนเจ็บปวดเท่าที่มีดีกว่าสร้าง
ให้เส้นทางวางเช่นเดิมเสริมแผลใจ
29 กรกฎาคม 2548 11:39 น.
เพชรพรรณราย
เมื่อก้าวย่างสร้างชีวิตลิขิตไว้
ด้วยหัวใจใฝ่ฝันอันปรารถนา
ในวิถีชี้นำทางวางชีวา
กลับร้างราไม่สำเร็จเสร็จสมจิตน์
ด้วยมิอาจวาดฝันผันไปถึง
ฉันไร้ซึ่งวาสนาพาผกผิน
หากยากจนข้นแค้นในแดนดิน
เพียงกำเนิดเกิดบนถิ่นแดนยากจน
บนเส้นทางร้างไร้ในจุดหมาย
ผันเส้นทางกลับกลายหมุนหนุนนำผล
สำเหนียกทางอ้างว้างจิตคิดวกวน
ด้วยดวงใจอันสับสนอับจนทาง
ท้อและเหงาเฝ้ารำพันใจหวั่นไหว
ท้อแท้ใจเพียงลำพังหวังไกลห่าง
จำทุกข์ทนจนอ่อนล้าเกือบวายวาง
เพราะทุกอย่างร่างลิขิตมาบิดเบือน
29 กรกฎาคม 2548 11:22 น.
เพชรพรรณราย
เงาปรากฏกำหนดเหตุดั่งเพทพิศ
เหมือนนิมิตลิขิตวางทางเปลี่ยนผัน
แม้แต่ปราชญ์มิอาจแสดงแจ้งเหตุนั้น
ถึงความอันบอกเหตุรู้เภทภัย
ÕÕÕÕ
ความสังหรณ์ก่อนกาลเวียนเมื่อเปลี่ยนหมุน
มิใช่ความหมกมุ่นหนุนนำได้
แต่บังเอิญเผชิญเห็นเป็นความนัย
บอกเหตุให้รู้ล่วงหน้าว่าเป็นลาง
ÕÕÕÕ
เสมือนหนึ่งซึ่งส่วนลึกความนึกคิด
อยู่ในจิตด้วยสัมผัสเสมือนสร้าง
อยู่ในห้วงดวงฤทัยไม่วายวาง
เหมือนนำทางร่างไว้ให้พบพาน
ÕÕÕÕ
ปรากฏลักษณ์มิเคยพบประสพเห็น
ไม่เคยเป็นเช่นนี้ที่ผันผ่าน
ตามครรลองต้องก่อนเหตุสังเกตการณ์
สุดแต่กาลประสานเหตุถึงเภทภัย
ÕÕÕÕ
ผลสุดท้ายจุดหมายวางลางสังหรณ์
ทุกบทตอนคือเปลี่ยนแปลงแฝงกฎไว้
คือพลัดพรากและจากจรรอนแรมไป
ทิ้งรอยไว้ให้เจ็บปวดรวดร้าวใจ
21 กรกฎาคม 2548 10:37 น.
เพชรพรรณราย
®®®®
โอ้อกเอ๋ยเคยแอบอุ่นละมุ่นปรางค์
แนบสรรพางค์โอบอ้อมแขนแนบแน่นรัก
เคล้าคลอเคลียบรรจงหอมดอมดวงพักตร์
พร่ำคำรักสมัครมั่นสัมพันธ์ใจ
®®®®
ให้สัญญาว่ารักมั่นมิผันเปลี่ยน
กาลหมุนเวียนเลื่อนคราใดไม่หวั่นไหว
แม้ตัวตายวายร่างสิ้นดิ้นดับไป
มั่นฤทัยแม้ไร้ร่างเพียงวิญญาณ
®®®®
ใต้ร่มเงาเจ้าพ่อไทรได้ให้สัตย์
ประนมหัตถ์สัตยาอธิษฐาน
มอบคำมั่นสัญญารักปักษ์ดวงมาลย์
เป็นพยานผ่านเจ้าพ่อก่อสัมพันธ์
®®®®
ให้ได้อยู่คู่เจ้าทุกชาติภพ
ขอประสพพบนางสร้างความฝัน
ขอเป็นคู่ชู้ชื่นทุกคืนวัน
ขอรักมั่นมิผันแปรแก่หัวใจ
®®®®
เป็นคำมั่นสัญญาใจก่อนไกลจาก
ก่อนเราพรากจากกันไปใจหมองไหม้
เหมือนชะตาฟ้าแกล้งจำแล้งไว้
นำทางให้สองเราไกลไปจากกัน
®®®®
ต่อแต่นี้เพียงศรัทธาค่าความรัก
คอยปกปักษ์รักษาไว้ไม่ให้หวั่น
อุปสรรคทั้งหลายทุกสิ่งอัน
คอยกางกั้นให้หวั่นไหวใจสองเรา
®®®®
วันเวลาพาเคลื่อนเลื่อนวัฏจักร
ค่าความรักปักษ์ใจอยู่คู่ใจเหงา
บนเส้นทางต่างความฝันต่างลำเนา
ฉันนั้นเศร้าเหงารำพึงคิดถึงนาง
®®®®
อกเคยอุ่นละมุนปรางค์เจ้าห่างแล้ว
ดวงดอกแก้วแว่วรักข้าสัญญาห่าง
อยู่เดียวดายหนาวกายมิวายวาง
สองเราร้างต่างเส้นทางสร้างชีวา
®®®®
เจ้าคงลืมสัญญาตราไว้มั่น
ลืมความฝันที่วาดไว้ใฝ่ปรารถนา
ลืมคนคอยลอยความรักปักษ์อุรา
ลืมบ้านนาป่าเขาลำเนาไพร
®®®®
พร่ำคิดถึงรำพึ่งหาไม่ราห่วง
ทุกอกทรวงดวงใจที่หวั่นไหว
ยังคงเฝ้ารอเจ้าคืนผืนถิ่นไท
ด้วยหทัยใจรักมั่นไม่ผันแปร
21 กรกฎาคม 2548 10:33 น.
เพชรพรรณราย
เจตจิตพิศตรึกสำนึกรู้
พิศดูรู้เหตุเพทสิ่งสรรพ์
เกิดแก่เจ็บตายวายชีวัน
ยึดติดมั่นพันธน์ตรึงซึ่งโลกีย์
เวียนวนว่ายตายไปในวัฏจักร
กอรปด้วยลักษณ์ภักษ์บ่วงกรรมธรรมวิถี
สำเหนียกแน่นแม่นมั่นพัญจน์วิธี
ด้วยฤดีที่มัวเมาเขลาปัญญา
..
จึงติดอยู่บนโลการาคะจริต
หลงยึดติดอกุศลค้นปรารถนา
ที่แต้มแต่งด้วยแรงแห่งมายา
จวบเวลาชีวาสิ้นดิ้นดับตาย
..
ด้วยผลกรรมนำจุติในสังสาร
ตราบชั่วกาลยาวนานไม่ห่างหาย
จนกว่าพบสัจธรรมชี้นำกาย
เพื่อสลายดับสายใยแห่งเวียนวน
ท้ายที่สุดยุติให้ไร้เกิดตาย
เป็นจุดหมายแห่งสายทางสร้างกุศล
พบดวงเนตรแห่งธรรมชี้นำตน
จุดเริ่มต้นสู่หนทางแห่งนิพพาน
หน้าส่วนตัว
1064
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเพชรพรรณราย
