4 มิถุนายน 2552 10:58 น.
เพชรตะวัน
ลม หวานหวาน พัดผ่านมาอีกคราหนึ่ง
ไอชีวิตความคิดถึง ยังซึ้งฝัน
กรีดรู้สึกลึกลง หลงผูกพัน
หลงรักสายลมนั้น มั่นฝังลึก
หอมลมหวานซ่านซึ้งตรึงตรานัก
หันมองรักตรงหน้า ยังตราตรึก
เพียงหนึ่งใครไหวหวั่น ... ฉันนิ่งนึก
ลมผนึกฝันเก่า ... เฝ้ากลับคืน
เคลิ้มสายฝัน วันเวลา ผ่านมาพบ
สายลมกลบโลกความจริง ยิ่งสดชื่น
ทะลุแดนมิติล้ำ ลืมกล้ำกลืน
ยังอยากยื่นกลิ่นความฝัน ... นั้นให้ใคร
ลม หวานหวาน ผ่านเลยใจเคยสุข
เหมือนถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาใหม่
โลกความจริงอิงแอบแนบฝันใด
หากหลับใหลคงลืมพบ ... ฝันที่จริง
4 มิถุนายน 2552 09:32 น.
เพชรตะวัน
ตื่นยามเช้าเราขอบคุณโลกอุ่นเอื้อ
ฉันลืมตามาเพื่อความเริ่มต้น
ลมสะอาด แสงสาดส่อง มองตัวตน
คลายหมองหม่นปัดเป่าเศร้าจางไป
ดิน อุ่นอุ่น โอบอ้อมกล่อมชีวิต
น้ำ ใสใส ล้างความคิดจิตผ่องใส
ลม เย็นเย็น เป็นเสมือนเพื่อนปลอบใจ
ไฟ ไสว สว่างโลกนำโชคดี
โลกทั้งใบให้วิญญาณการก่อเกิด
เกียรติชูเชิดความงามล้ำศักดิ์ศรี
บรรพบุรุษสุดเมตตาล้วนปรานี
ร่างกายนี้ช่วยบำรุงผดุงตน
ครอบครัวร่วมรวมงานประสานขวัญ
หลอมรวมกันอยู่เคียงกายคลายสับสน
ที่สำคัญ ... สิ่งงดงาม ความเป็นคน
ลมหายใจเปี่ยมล้นล้วนมีคุณ
บอกชีวิต ช่างโชคดีเพียงนี้แล้ว
ฟ้าวางแนวเปล่งประกายคล้ายเกื้อหนุน
ได้เติบตนเปี่ยมอุดมสะสมบุญ
สุขเจือจุนเพียงพอถักทอทาง
จะตอบแทน ร่างกายผ่อนคลายโรค
ตอบแทนโชคด้วยความดีที่สรรค์สร้าง
หวังตอบแทนโลกทั้งใบคืนใจวาง
จะไม่ร้างระลึกถึง ... ซึ้งขอบคุณ.