นับแต่วันที่ฉันไร้เธอเคียงข้างร่ำไห้บ้างเพ้อพร่ำบ้างไร้เหตุผล ได้แต่เฝ้าครวญคร่ำหาเหตุใจคนลุล่วงจนหลายเดือนผ่านกลายเป็นปี ไม่มีเลยเหตุผลจะรองรับที่เธอกลับคำพูดแล้วหลีกหนี เธอเคยพร่ำ...ว่า "รักเจ้าดวงชีวีมิเคยมีคนรักใหม่นอกใจเธอ ธนาคารแห่งหัวใจของพี่นี้ให้คนดีมาฝากรักนะเธอเอ๋ย จงหมั่นฝากดวงใจให้งอกเงยอย่านิ่งเฉยประเดี๋ยวดอกมิงอกงาม ดอกเบี้ยใจธนาคารแห่งความรักจะปกปักสายใยรักจากขวากหนาม เรื่องงี่เง่าชวนทะเลาะใดก็ตามจะคลายความคลายทุกข์ด้วยเบี้ยใจ" เขาพูดจนเราหลงพะวงรักหลงจมปลักไม่รู้ตัวว่าตอนไหน คำหวานหูทำตาปิดมืดบอดไปความหลงไซร้เป็นเชือกจูงหล่นโคลนตม อยากจะรู้ว่าตอนนี้เธออยู่ไหนดอกเบี้ยใจบวกความรักอันขื่นขมถูกเธอทิ้งต้องร่ำไห้เพราะใจตรม
ขอรักถมคืนหัวใจของฉันมา
ดราเอ๋ยดราม่า เจ้าเข้ามาในชีวิตแต่ตอนไหนตั้งแต่เจ้าเข้ามาใจเปลี่ยนไป เหมือนหัวใจอ่อนแรงเข้าทุกทีเมื่อเห็นภาพบาดตาแลบาดใจ เมื่อยินเสียงเขาไซร้ยิ่งอยากหนีทั้งผัมสัม สายตา ถ้อยวจี อยากจะลี้ไกลให้ห่างคนใจดำเขาเคยออดออเซาะเคล้าเคลียคลอ เฝ้าพะนอเสริมส่งรักให้หวานล้ำฝากสัญญาเอาไว้ให้จดจำ ฝากความหวังให้รำลึกวันดีดีแต่ทุกสิ่งก็สูญสิ้นดับสลาย คำกลับกลายเป็นคำลวง..น่าบัดสีเขานำเอารักใหม่มาย่ำยี เหยียบขยี้ให้หัวใจเริ่มโรยราตั้งแต่นั้นเจ้าเข้ามาในชีวิต คอยสะกิดให้ดวงใจโหยไห้หาเรื่องใดใดร้องไห้ง่ายดังดารา เจ้าน้ำตาแม้ไร้คนมาดูดีเจ้านี่นะยังพาเพื่อนมาด้วย พามาช่วยให้หัวใจฉันป่นปี้"ความทรงจำ"ย้อนเวลาทุกนาที ในวันที่....รักและเลิก....ให้หวนคืน"ความคิดถึง" และ "ความเหงา" เข้าเคียงข้าง มาช่วยสร้างความทรงจำให้รื้อฟื้นเป็นอย่างนี้ทุกวันและทุกคืน ใจขมขื่นปวดแปลบปลาบเกือบเจียนตายไม่เอาแล้ว....เจ้าควรไปไกลจากฉัน อย่าแกล้งกันแบบนี้เลยสหายแค่คนรัก...ลาไปไกล เจ็บมิคลาย เจ้าอย่าหมายให้ใจนี้สิ้นลมลงฉันรู้อยู่ขณะรักควรตริตรอง ใช้สมองอย่าหลงใหลและลุ่มหลงอย่าเปลี่ยนแปรด้วยดอกบัวเป็นจักรกง รักมิคงถ้าศีลนั้นไม่เท่ากันฉันรู้อยู่...ว่าตอนนี้ได้พลาดล้ม เจ็บระบมระคนแสบหฤหรรษ์ฉันขอเพียงในห้วงหนึ่งความเงียบเงียบงัน ตัวตนฉันจักกลับมานะเจ้าเอย
Lovers
3 คน เลิฟเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
Lovings
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย เลิฟ 6 คน
Lovers
0 คน เลิฟเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
Lovings
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
2591
