5 ธันวาคม 2550 23:45 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
ไม่ขอเป็นบุคคลมีสิทธิ์เลือก
รู้แค่เปลือกฉันก็สู้เขาไม่ได้
ฉันรู้ตัวว่ามีเพียงแค่หัวใจ
ฉะนั้นไซร้....ขอเลือกจากตามใจเธอ
แม้นว่าฉันจะรักเธอมากเพียงไหน
แต่เมื่อใจเธอแปรเปลี่ยนคนเฝ้าเพ้อ
ทิ้งคำพูดทิ้งสัญญาฉันและเธอ
หลงละเมอกับคนนั้นฉันยอมไป
รู้สึกจะสั้นๆห้วนๆ มาปรุงปรับกันได้นะจ๊ะ
คิดถึงทุกคนเลย
5 ธันวาคม 2550 23:42 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
เมื่อลมหนาวพาพัดมาให้หวั่นไหว
จิตโหยไห้กับอารมณ์ที่เหน็บหนาว
ที่อ้างว้างไร้คู่เคียงร่วมเรื่องราว
แค่ใจเปล่ามิมีสิ่งจะเติมเต็ม
กายว่าหนาวสั่นสะท้านทั่วทั้งร่าง
แต่ใจบางยังหนาวสั่นอเกษมต์
อยากมีใครสักคนให้ปรีเปรมดิ์
ให้อิ่มเอมกับชีวิตที่เงียบงัน
ข้าขอวอนสิ่งศักดิ์สิทธ์ทรงฤทธรา
โปรดนำมาใครสักคนให้แลหัน
ใครสักคนเกิดมาเพื่อกันและกัน
ไม่มีวันจะทอดทิ้งยามโรยรา
แค่คนเดียวที่ข้าวอนต่อองค์ท่าน
ให้ข้าผ่านความอ้างว้างที่พอกหนา
ให้จิตใจได้สดชื่นขึ้นอีกครา
ก่อนลมพาลมหายใจข้าสิ้นไป
Lovers
3 คน เลิฟเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
หน้าส่วนตัว
1147
