12 กุมภาพันธ์ 2550 03:36 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
วันสำคัญ แห่งปี ใกล้มาถึง
ควรคำนึง พิธี ของวันนั้น
วันที่เขา ตระเตรียม ของกำนัล
วันที่ฉัน นั้นสำคัญ ในพิธี
ในวันนั้น สีแดง จะประดับ
ยิ้มต้อนรับ ขับสู้แขก ไม่หน่ายหนี
แต่เป็นวัน คนอย่างฉัน จรลี
ต้องหลีกลี้ หนีไกล ให้พ้นตา
อยู่แห่งไหน ถึงจะ ปลอดภัยนะ
ไม่ต้องปะ กับผู้คน ต้องเสาะหา
อยู่แห่งไหน ถึงจะได้ ปลอดภัยนา
ต้องหนีหน้า ให้พ้น วันตรุษจีน
11 กุมภาพันธ์ 2550 19:59 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
คนเราหนอคนเราช่างเดายาก
ช่างลำบากกับการล่วงรู้ใจเขา
แม้เป็นคนสนิทข้างตัวเรา
แต่เมื่อเอาเข้าจริงจริงไม่รู้เลย
ในใจเธอฉันคิดว่าฉันรู้หมด
ว่ากำสรดสดชื่นแม้ไม่เผย
แต่ฉันนั้นคิดผิดทุกสิ่งเลย
ฉันไม่เคยล่วงรู้ถึงในใจเธอ
แม้เธอหลอกบอกว่าเขานั้นแค่เพื่อน
ทำแชเชือนเหมือนไม่ใช่จงอย่าเพ้อ
แต่คนนั้นเป็นคนทำเธอละเมอ
ใจเผลอเรอหลงรักเข้าเต็มเปา
แม้กระนั้นยังทำท่าว่ารักฉัน
โอบกอดกันป้อนคำหวานปานตาลเคล้า
เมื่อนึกถึงวันวานรักของเรา
เรามันเขลาโดนเขาหลอกน่าละอาย
ในที่สุดก็มาถึงวันแยกทาง
เพราะเธอสร้างสัมพันธ์รักอย่างใจร้าย
เธอบอกว่ายังรักฉันไม่เสื่อมคลาย
แต่เลือกสายทางเดินไปกับเขา
หากแม้นว่าเป็นคนแล้วใจร้าย
อยากจะกลายไปเป็นมารใจแผดเผา
ไม่มีใจให้ใครมาทำร้ายเอา
ขอเป็นเรานางมารร้ายที่ไร้ใจ
10 กุมภาพันธ์ 2550 03:52 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
อัสดง ลยล่วงแล้ว ละยุเอ๋ย
ตอนนี้เลย เที่ยงคืน ตีสามกว่า
ยังมัวยุ่ง ทำการงาน ไม่พักตา
รู้ไหมว่า มันไม่ดี ต่อร่างกาย
ไหนจะเบลอ เพราะสมอง ทำงานหนัก
ไม่ได้พัก หัวไม่แล่น ไม่หรอยหลาย
นอกจากนั้น ตีนกา ยังกล้ำกราย
ยิ่งกว่าร้าย ใดใด ของทั้งปวง
ควรปล่อยวาง บางสิ่ง ก่อนจะสาย
ไม่สบาย ใครเล่า เฝ้าห่วงหวง
ถ้าไม่ใช่ แม่พ่อ ญาติทั้งปวง
กลัวแกล่วง ก่อนวัย อันจะควร
ฟังดังนี้ จึงควรหยุด พักเสียบ้าง
แม้งานค้าง ทำได้ใหม่ อย่าไห้หวล
ทำงานหนัก แล้วล้มไป มันไม่ควร
และงานด่วน ยกไปทำ วันต่อไป
เตือนแล้วนะ ไม่อยากเห็น เพื่อนมัวโลภ
อย่ามัวโกบ โกยกอบ ว่าแรงได้
ถ้าเส้นเลือด แตกตาย จะทำไง
ขี้เกียจไป งานศพ นะเพื่อนเอย
10 กุมภาพันธ์ 2550 03:30 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
คิดถึงนะ หายไป อยู่แห่งไหน
คิดถึงนะ อยู่กับใคร รู้ไหมห่วง
คิดถึงนะ ยังคอยเฝ้า แม่พุ่มพวง
คิดถึงนะ แม่จันทร์จวง อยู่แห่งใด
หายไปนาน ไม่มา เลยคิดถึง
เลยต้องพึ่ง กลอนกระทู้ ว่าอยู่ไหน
มัวแต่รับ ส่งลูก อยู่หรือไร
หรือว่าใคร กลัวแม่เพ้อ นอกใจกัน
555 หายไปนานมากๆเลยนะเนี่ยะ
สงสัยวุ่นวายกับลูกๆแน่ๆเลยคุณแม่เพ้อของเรา
ดอกไม้งาม บานสะพรั่ง อยู่ทั่วหล้า ใต้ผืนฟ้า นภางาม ช่างสุขสม ดอกไม้งาม กลิ่นก็หอม ต้องตามลม รื่นอารมณ์ ดอกไม้ไทย จับใจเรา
กรรณิการ์ สารภี ดอกยี่โถ ดอกโสน ดอกชงโค ดอกคัดเค้า ดอกจำปา ดอกสาละ ดอกสะเดา ดอกบานเช้า มะลิซ้อน มะลิลา
บัวสวรรค์ ลั่นทม สายน้ำผึ้ง ดาวดึงส์ ระฆังดอย ดอกสร้อยฟ้า ราชพฤกษ์ ดองดึง กันเกรา ดอกโนรา กาฬพฤกษ์ บานบุรี
พวงชมพู พู่จอมพล อีกทั้งโมก ดอกอโศก อินทนิน ดอกปันหยี การเวก กระดังงา มลุลี ดอกจำปี ปีปแคเข็ม ประดู่งาม
ผกางาม นามเพราะ อีกกลิ่นหอม ใครก็ปอง ดมดอม ไม่ต้องถาม แต่ยังมี อีกดอก อย่าเอ่ยนาม เหมือนคำทราม หยามเหยียด หัวใจกัน
ดอกดอกนี้ มีทั้งไทย และทั้งเทศ ไม่มีเพศ ไม่มีต้น น่าขำขัน ดอกดอกนี้ บานชูช่อ ทุกคืนวัน อย่าเดากัน ดอกนี้คือ ดอกเบี้ยไง
Lovers
3 คน เลิฟเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
หน้าส่วนตัว
779
