24 ธันวาคม 2549 23:45 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
รักล่องลอย ละลิ่วละ ลู่แรงลม
รักหล่นหล่ม ละลาย เรื่อยเรื่อยไหล
รักล่องลอย ลอยล่อง ลิ่วรำไร
รักเลวร้าย ลักลอบ หลอกลวงเลย
23 ธันวาคม 2549 13:08 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
งอสระ โอไม้เอก อ่านว่าโง่
ง่าวอักโข ความเขลา ของเรานี่
ปล่อยให้เขา หลอกได้ มาเป็นปี
น่าบัดสี ทั้งโง่เรา และเขาลวง
น่าอนาถ ความรัก พังพินาท
สายใยขาด สะบั้นลง ไร้สิ่งท้วง
เขาก็แค่ เอาเราคั่น ไว้ตักตวง
รักในทรวง ของเรา ยามเหงาใจ
เมื่อเขาเจอ คนรัก ที่ว่าใช่
แต่ทำไม เขายังหลอก ไม่ไปไหน
บอกเราแต่ คนคนนั้น แค่เพื่อนไป
แต่ในใจ รักเขา ยากถอนตัว
หรือจะคบ กลัวเขา ไม่รักจริง
กลัวโดนทิ้ง เลยกั๊กเรา เอาทูนหัว
ลองรักกัน เสร็จแล้ว ก็เมามัว
เล่นเมียผัว หลอกเรา จนช้ำใจ
เมื่อรักกัน บนความทุกข์ ของชาวบ้าน
ใครก็อ่าน ความคิด ของเธอได้
ไร้รักแล้ว คราวนี้ จะทำไร
ไม่ว่าไง ก็ถีบเรา พ้นเส้นทาง
โอ้อนาถ ความรัก เป็นเช่นนี้
มีไหมที่ จริงใจ ให้กันบ้าง
ก็มีแค่ ความรัก รอลาร้าง
รักจริงพราง เลือนลางไป อยู่ไหนกัน
****************************************
หึหึหึ...ทิ้งทวนความเจ็บช้ำกับความรักที่อ้อร้อหลอกลวงของบางคน...
แต่ที่แน่ๆช่วงนี้..."สมองกลวง" มากๆ
เจอความหนาวแล้วเส้นประสาทมันหดหมดเลย(แพ้ความเย็นเหมือนแมลงสาปเลยแฮ่ะ)
20 ธันวาคม 2549 05:51 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
เมื่อวานนี้ มีคนบอก ว่าฉันแพ้
ฉันก็แค่ ปล่อยเขา ตามยะถา
เพื่อนของเขา ให้เราสู้ ทำไมนา
เมื่อเขาพา รักใหม่ ไปอุ้มชู
ถามว่าโกรธ ไหมหนอ ตอนรู้ข่าว
ใจปวดร้าว เจ็บแปลบ ไร้แรงสู้
ฉันถือว่า คราวนี้ เจ็บเป็นครู
ดีกว่ารู้ ความจริง หลังแต่งงาน
ความเคืองแค้น มีอยู่ มีบ้างไหม
มีในใจ ยังคุกรุ่น แสนพลุกพล่าน
เจ็บคราวนี้ มันแสน จะรับทาน
ทรมาน เมื่อใจ คงรักเขา
รักอย่างนี้ แล้วทำไม ไม่สู้ต่อ
ใจบอกพอ พอแล้ว อย่าโฉดเขลา
เจ็บเพียงนี้ ก็รู้แล้ว ไม่ใช่เรา
เป็นดั่งเงา ที่เคียงข้าง ยามต้องการ
ไม่ลองสู้ เพื่อคน ที่ตนรัก
แล้วมันจัก กลับคืนฤา รอยประสาน
รักรวดร้าว ที่มัน แตกมานาน
ไฟจักผลาญ ความดี ที่ควรจำ
กลัวทำไม ภาพพจน์ เป็นคนดี
ก็สิ่งนี้ เป็นสิ่งเดียว ที่เพ้อพร่ำ
ความรู้สึก ที่ดีจาก การกระทำ
จะคอยย้ำ เตือนเรา เขาคนดี
เมื่อเขาเป็น คนดี ใยไม่แย่ง
จะไปแข่ง อะไร กับใจนี่
หากว่าใจ ของเขา นั้นรักดี
คงไม่หนี ซุกซน ทำช้ำใจ
ในวันนี้ ที่ฉัน ต้องตีจาก
ต้องพลัดพราก จากรัก ที่เขาให้
ก็แค่เพียง ไม่ต้องการ เจ็บใดใด
ที่ปันใจ ให้หญิงอื่น มาแทงตัว
แล้วอย่างนี้ ปล่อยไป จะดีแน่
ขอยอมแพ้ สักครั้ง ให้ข้ามหัว
เมื่อเขารัก กันอย่าง แสนเมามัว
ไม่ขลาดกลัว บาปกรรม พอพอกัน
ฉันจะหยุด ความสัมพันธ์ ไว้ตรงนี้
ไว้ตรงที่ ความรัก ขาดสะบั้น
เหลือแค่เพียง ภาพเลือนลาง เคยมีกัน
เขากับฉัน เก็บเอาไว้ ในหัวใจ
แม้เธอบอก ว่าฉัน น่ะขี้แพ้
ก็ขอแพ้ ตอนนี้ก่อน จะได้ไหม
แพ้ตอนนี้ แพ้ที่ ตรงจิตใจ
แพ้รักใหม่ แพ้ใจเขา แพ้อารมณ์
ชนะไปแล้วได้อะไรคืนมา????
ชนะแล้วยังจะต้องพบเจอสิ่งเดิมๆแล้วจะชนะไปทำไม????
ชนะด้วยข้าวของเงินทอง....เล่ห์เหลี่ยม...จะผิดอะไรกับการซื้อคนรัก
หากว่าความมั่นคงในรักของเขามี....คงจะไม่ทำอย่างนี้
หรือถ้าคิดอีกอย่างหนึ่ง...คือ....สิ่งที่เรามีมันไม่เพียงพอจึงหาใหม่
แต่ถ้าเราพอแล้วกับการได้รักแค่นี้ ก็ดีแล้วนี่...
และเราไม่จำเป็นต้องเป็น"ควาย"ที่โดนสวมเขาและต้องทน
เพราะฉันเป็นคนจึงไม่ทน และยื้อแย่ง ในสิ่งที่ไม่ต้องการฉันจากใจจริง
หากไร้ซึ่งความต้องการ สักวันมันต้องจบลงอยู่ดี
ถอดใจตอนนี้ ในขณะที่เจ็บดีกว่าจะเจ็บเรื่อยๆซ้ำๆแล้วสุดท้ายก็ต้องเลิกอยู่ดี
คุณว่า..ฉันแพ้ไหม
20 ธันวาคม 2549 04:31 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
ดวงจันทรา ล่องลอย บนฟ้ากว้าง
ช่างเคว้งคว้าง ลางเลือน เหมือนดั่งฝัน
จะเคยเหงา บ้างไหมนะ เจ้าดวงจันทร์
อยู่อย่างนั้น ไม่เคยเหงา บ้างหรือไร
ในตอนนี้ ตัวฉัน สุดเหว่หว้า
อยากจะหา ใครสักคน มาเคียงใกล้
ใครสักคน ที่ให้ กำลังใจ
ต่อสู้ไป ในโลก ความเป็นจริง
แม้นจะอยู่ กลางผู้คน สักหมื่นล้าน
แต่ความเหงา มันคลาน เข้ามาสิง
เหมือนกับเจ้า อยู่อย่างนั้น ไม่เหงาจริง
แต่เป็นสิ่ง เดียวโดด แยกออกมา
20 ธันวาคม 2549 03:59 น.
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
แม้นชีวิต จำเป็น ต้องอดทน
ต้องไม่สน อุปสรรค ที่ขัดขวาง
แม้จะมี ขวากหนาม บนเส้นทาง
ต้องสะสาง ขจัด ให้หมดไป
ในวันนี้ ถึงใจ จะเจ็บหนัก
อย่ายอมพัก ยอมแพ้ ต้องแก้ไข
ต้องกำจัด ความช้ำ ให้หมดไป
ต่อสู้ให้ โลกรู้ เราก็คน
---------------------------------------------------------
เฮ้อ..2-3วันนี้เป็นไรนะ ความเหงา เศร้ามาแวะเวียนอีกครั้ง
พร้อมกับความหนาวเย็น....มันชักจะสะสมขึ้นเรื่อยๆ
สมองตื้อๆชักจะเขียนกลอนไม่ออก....
แต่ก็นะ....ความพยายามอยู่ที่ไหนความพยายามอยู่ที่นั่น..
เอ๊ะๆๆ..ความสำเร็จอยู่ที่นั่นสิ....
ใกล้คริส์ตมาสแล้ว...เย้ๆๆ..คงจะมีอะไรดีๆเกิดขึ้น หวังว่าคุณแซนต้า
จะนำพาสิ่งดีๆมาสู่ชีวิตอันเศร้าศร้อยด้วยเถิด...สาตุ๊
Lovers
3 คน เลิฟเปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
หน้าส่วนตัว
713
