1 กุมภาพันธ์ 2547 12:35 น.
เปิ้ลอินเตอร์
*****ฉันเคยล้ม****
แล้วลุกยืนขึ้นใหม่ได้
ด้วย 2 มือและ 1 ใจที่เธอให้กับฉัน
คอยดูแล คอยห่วงใยกัน
เอืออาทรณ์ ดั่งดวงจันทร์ ห่วงจันทรา
ช่วงชีวิตที่สับสน ผ่านพ้นไป
ด้วยมีเธอเป็นแรงใจ ให้เดินหน้า
ขอขอบคุณทุกสิ่งที่เธอ มอบให้มา
คำสัญญา ความผูกพัน
****ฉันจะไม่ลืม****
26 มกราคม 2547 16:18 น.
เปิ้ลอินเตอร์
ฉันมันคน * เพื่อนมาก *
เธอลำบากใจบ้างมั้ย
ที่ฉันต้องแบ่งปัน เวลา ให้ใคร ต่อ ใคร
ทั้งที่ควร จะใส่ใจ แต่เพียงเธอ
เพื่อนผู้ชาย ยิ่งมีหลายคน
แต่ที่รักท้วมท้น คือเธอคนเดียว เสมอ
เพียงเวลาเนิ่นนาน ที่ได้เจอะเจอ
ไม่ทำให้ฉันเผลอมีใคร
--- --- ได้อีกเลย --- ---
23 มกราคม 2547 20:12 น.
เปิ้ลอินเตอร์
ไม่แล้วจะไม่รัก
เพราะประจักษ์ในตัวเธอ
เคยหลงใหลใฝ่เพ้อ
นึกว่าเธอเป็นคนดี
ไม่แล้วไม่ไขว้คว้า
ถึงจะเสียน้ำตา
เสียความรู้สึกดีดีไป
ทั้ง ๆ ที่คิดจะมอบให้
ใครสักคนที่ใจเดียว
ไม่แล้วไม่มีใคร
ตอนนี้ไม่มีแม้หัวใจ
จะรักใคร ใคร ได้
เพราะคงต้องใช้เวลา
เยียวยารักษาแผลใจ
ฉันคงไม่รักใครไปอีกนาน
17 มกราคม 2547 11:56 น.
เปิ้ลอินเตอร์
เธอเป็นอย่างไร ก็จิงใจมาอย่างนั้น
ไม่ต้องมาฟอร์มใส่กัน สำหรับฉัน ไม่จำเป็น
ไม่ได้รักเธอที่ความเท่ห์
ไม่ได้ควงเธอเก๋ ๆ ให้ใครเห็น
แต่รักทุกสิ่งที่เธอเป็น
...รักจริง ๆ เน้น ๆ และ เนื้อ ๆ....
13 มกราคม 2547 17:25 น.
เปิ้ลอินเตอร์
กระจกบานเก่า ๆ สะท้อนเงาของใบหน้า
ที่เปรอะเปรื้อนคราบน้ำตา
กับความรู้สึกปวดปร่าอยู่ข้างใน
จากคนเริงร่า หน้าตาสดใส
ไม่เคยคิดท้อแท้อะไร
แต่กลับต้อง แพ้ใจใครบางคน
แพ้ใจ.......... จนได้