16 เมษายน 2550 21:24 น.
เปลือกข้าว
ตอนนี้ฉันคิดถึงเธอมากนะ วันเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ที่เราจากกัน
"เรา" ... คำนี้ประกอบด้วยคนเพียง 2 คนเท่านั้น หากย้อนวันเวลากลับไปได้
ฉัน ... อยากจะขอโทษในทุกๆสิ่งที่เคยได้กระทำไว้ เรื่องบางเรื่อง
ฉันไม่ได้ตั้งใจจะให้เกิดเป็นเรื่องใหญ่ แต่แน่หล่ะ ก็ฉันเป็นคนเริ่มนี่นา
ฉันบังคับอารมณ์ไม่ได้เอง ... ฉันผิด และฉันก็ยอมรับทุกอย่างแม้กระทั่งการทำโทษ
จากเธอ... แต่...การตัดสินใจบางอย่างได้เกิดขึ้น มันเกิดเร็วมากและไม่คาดคิดมาก่อน
ทุกอย่างสลายหายไปหมด ทั้ง ความหวัง ... กำลังใจ ... อนาคต ... ความสุข ... และ
เธอ...ผู้เป็นความรักและดวงใจของฉัน ... ณ ตอนนี้เธอจะอยู่ที่ใด ... ขอจงรับรู้ไว้ว่า
ฉันคนนี้จะเลือกจดจำแต่สิ่งดีๆที่เกิดขึ้นระหว่าง "เรา" สองคน
ในวันหนึ่งเราเคย ... ขี่มอ'ไซด์เล่นรอบเมือง ...ฉันโอบเอวเธอแล้วคิดว่าแบบนี้มีความสุขจัง
ในวันหนึ่งเราเคย ... ไปทำบุญที่วัดร่วมกัน ... ฉันสงสัยว่าชาติหน้าจะได้เจอกันจริงป่าวเนี่ย
ในวันหนึ่งเราเคย ... ไปร้านโปรดฟังเพลงที่เราชอบ ... ฉันรับไม่ได้มันโรแมนติกเกินไป...อายจัง ... ทำหน้าซึ้งไม่เป็น
ในวันหนึ่งเราเคย ... เดินจูงมือกันและกัน ... ฉันกลับคิดถึงวิธีจับมือสื่อความหมายที่เคยได้รับจากอีเมล
ในวันหนึ่งเราเคย ... หอมแก้มกัน ... ฉันกลัวจะมีคนเห็น ... คงอายชะมัดเลย
ในวันหนึ่งเราเคย ... รักกันมาก ... ฉันภาวนาว่าจะพยายามทำให้ความรักครั้งนี้ยาวนานที่สุดเท่าที่จะทำได้
แล้วสุดท้ายในวันหนึ่งที่เราเคยทำร่วมกันก็กลับกลายเป็นเพียง "กาลครั้งหนึ่ง" เราเคยมีเรื่องราวดีๆให้จดจำ
พอที่จะทำให้อดอมยิ้มไม่ได้ทุกครั้งที่นึกถึง และตัวฉันเองสัญญาว่าจะเก็บภาพความทรงจำที่ดีเหล่านี้ไว้ตลอดไปนะ ... คนดีของฉัน