9 ตุลาคม 2556 22:14 น.
เปลวเพลิง
สายธาราไหลหลั่งไม่ยั้งหยุด
เปรียบประดุจล้อกาลหมุนผ่านผัน
มุ่งรุดหน้าไม่หวนทวนคืนวัน
ไม่ย้อนรับกลับหันสักวันเลย
แรกได้เรียนได้รักรู้จักมิตร
ต่างรั้วขอบรอบทิศชีวิตเอ๋ย
วาดสีสันแต่งชีวางามกว่าเคย
ใจจึงเผยไมตรีไม่รีรอ
สิ่งใดถักรักเราเข้าหนาแน่น
ผูกและพันฟั่นแฟ้นจึงเติมต่อ
ใครปลูกดอกไม้ใจพิไลลออ
ขึ้นแตกกอขาวกระจ่างอยู่กลางใจ
เราไม่ได้พบกันนานนักแล้ว
เพื่อนยังแจ้วเจื้อยจ้อคุยปร๋อไหม
กายแข็งแรงมีสุขดีหรือมีภัย
บอกกล่าวให้หายห่วง-จากทรวงเรา
ยังคิดถึงซึ้งจิตนะมิตรรัก
หวังพบพักตร์สักคราเวลาเศร้า
เพื่อหัวเราะเริงใจเช่นวัยเยาว์
อยากย้อนวันคือเก่าเรากลับมา
คงรอคอยวันหน้าจะมาถึง
วันที่ซึ่งเราทั้งหลายจะไปหา
รอยรูปจำทั้งเพของเวลา
ยังประทับจับตามิรู้ลืม
ปล.คิดถึงเพื่อนเก่า ตอนอยู่ ม.ปลายมากๆ
9 ตุลาคม 2556 22:04 น.
เปลวเพลิง
ยืนต้นผ่านกาลเคลื่อนดาวเดือนดับ
เนิ่นนานนับฟ้าดินถึงสิ้นสูญ
แผ่ก้านกิ่งทิ้งใบคล้ายอาดูร
ครั้งเกื้อกูลคนเอื้อแผ่เผื่อกัน
แต่ก่อนวัดทัศนาคนคลาคล่ำ
ได้ดื่มด่ำเทศนาพาดับขันธ์
ดับรุ่มร้อนเรือนกายอยู่รายวัน
พระธรรมจรรโลงให้ใจร่มเย็น
ประเพณีมีค่าน่าชมชื่น
ต่างครึกครื้นนานาการละเล่น
ผู้ร่วมงานมิเบาบางมิว่างเว้น
ร้อยรวมเป็นเกลียวเเกร่งแรงศรัทธา
ไฉนบัดนี้คนกลับร้างวัด
พระก็ผลัดบวชไม่ถึงหนึ่งพรรษา
ประเพณีค่อยเลือนลับลงกับตา
เสียงเฮฮาถูกความเงียบลงเสียบแทน
อนิจจา! มรดกที่ตกทอด
คงต้องวอดวายเสีย-ละเหี่ยแสน
อนุชนคนรุ่นหลังนั่งดูแคลน
ชื่นชมของต่างแดนแสนเศร้าใจ
อยากแผ่ร่มเงาไม้อันไพศาล
ไปปกบ้านปกเมืองเรืองสมัย
ให้คนรักษ์วัดวาอารามไทย
และรักษ์ในประเพณีอันดีงาม
ยืนต้นผ่านกาลเคลื่อนดาวเดือนดับ
หวังผลลัพธ์คือลูกไทยไม่มองข้าม
ปลูกต้นไทยให้คงอยู่คู่เขตคาม
เพื่อผลิความวามจำรัสพิพัฒน์ไทย
9 ตุลาคม 2556 22:09 น.
เปลวเพลิง
เรียนท่าน"มนุษย์"สุดประเสริฐ
ได้โปรดเถิดตอบคำถามที่สามหาว
คำถามที่ถามผ่านมานานยาว
แทนเจ็บปวดรวดร้าวที่เรามี
เหตุใดท่านตัดถนนบนภูผา
ให้รถราขับประชันกันเร็วจี๋
บ้างพุ่งชนเราดับดิ้นสิ้นชีวี
ที่โชคดีเรานี้ก็พิการ
เหตุใดท่านทานอาหารอันโอชะ
แล้วทิ้งขยะเอาไว้คล้ายประหาร
เปลี่ยนป่าสวยน้ำใสในลำธาร
ให้แหลกลาญย่อยยับลงกับมือ
เหตุใดท่านต้องตัดแมกไม้ใหญ่
ถิ่นที่เราอาศัยใช้ยึดถือ
ไยไล่ล่ายิ่งสนั่นเสียงลั่นลือ
เหมือนเราคือสิ่งที่ไร้ชีวิต
ใช่! เรามันเพียงสัตว์เดรัจฉาน
ที่ไม่หาญอาจหือจะถือสิทธิ์
ที่ท่านว่าเราถ่อยด้อยความคิด
ท่านจึงลิดรอนสุขเราทุกครั้ง
ถ้าท่านเกิดเป็นสัตว์อย่างพวกเรา
จะรับรู้ความเศร้าที่ไหลหลั่ง
บ้านเราถูกทำลายจนพ่ายพัง
แล้วเรายังถูกฆ่าไร้ปรานี
เราจึงส่งจดหมายจ่าหน้าซอง
ถึงท่านผอง"มนุษย์"ผู้ประเสริฐศรี
โปรดหยุดเถิดหยุดล่าหยุดราวี
เสียก่อนที่เราจะสูญเผ่าพันธุ์
ปล.สงสารสัตว์ป่าที่โดนรถชน สัตว์ป่าที่ถูกล่าและป่าที่ถูกทำลาย
9 ตุลาคม 2556 22:10 น.
เปลวเพลิง
ฟังเถิดมนุษยชาติ
ฟังชายหาดคลื่นเห่ทะเลใส
ฟังแผ่นดินท้องฟ้าพนาไพร
สัตว์น้อยใหญ่ขุนเขาที่เฝ้าครวญ
ว่าเหตุใดหนา?
จึงทำร้ายโลกาให้ปั่นป่วน
ธรรมชาติวิปริตผิดกระบวน
ต่างแปรปรวนเช่นนี้ฝีมือใคร?
ป่าคงไม่ปล่อยน้ำดำสนิท
ดินคงไม่พ่นควันพิษฤทธิ์เผาไหม้
สัตว์คงไม่สร้างศาสตรามหาประลัย
เพื่อฟาดฟันผู้ใดให้สิ้นลม
ดูเถิดมนุษยชาติ
ความพินาศย่อยยับคงทับถม
เมื่อโลกร้อนน้ำท่วมฟ้าเป็นอาจม
คงน่าชื่นน่าชมสมดั่งใจ!
Calendar
Lovers
10 คน เลิฟเปลวเพลิง
หน้าส่วนตัว
2352
