19 กุมภาพันธ์ 2555 00:56 น.
เปลวเพลิง
สันติภาพหลบลี้อยู่ที่ไหน
เห็นแต่ไฟไหม้จุดอุดทุกด้าน
หรือถูกเล่ห์ คาถาพญามาร
เผาตำนานสันติลงเป็นผงคลี
สันติภาพหลบลี้อยู่ที่ไหน
เพราะเหตุใดจึ่งได้ซ่อนกายหนี
หรือเกรงกลัวหัตถาแห่งกาลี
บดขยี้แหลกรวดเป็นกรวดทราย
คนกำลังร้องหาสันติภาพ
ซึ่งฟังฉาบฉวยงามตามความหมาย
แต่ความจริงชวนตระหนก ตลกร้าย
สันติหายลับตาเข้าอารัญ
เบื้องบรรพ์ก่อนชนมักรักสงบ
สืบขนบประเพณี ดี สร้างสรรค์
สัมผัสมือสื่อผสานการแบ่งปัน
ความสัมพันธ์เปรียบเพื่อนในเรือนใจ
ไม่ก่อความวิบัติจนขัดสน
จึ่งทุกคนไพร่ฟ้าหน้าแจ่มใส
สามัคคีปรองดองดับผองภัย
ช่วยชูชัยชีพสุขทุกทิวา
เดี๋ยวนี้หนา พาให้ใจละเหี่ย
คนลืมเสียหมดแล้ว...เกลอแก้วจ๋า
ไม่รู้จัก รัก ซื่อ ถือสัจจา
ไม่รู้ค่าชีวิตอนิจจัง
ต่างยื้อยุดฉุดกระชากแต่บาปหนา
หลงทรัพย์สินเงินตราเป็นบ้าหลัง
ก่อสงครามล้างแผ่นดินเจียนภินท์พัง
ที่จะฝังร่างกายยังไม่มี
สันติภาพหลบลี้อยู่ที่ไหน
เมื่อไผทไหลหลามความบัดสี
หรือหลบในเมฆนิ่มแดนฉิมพลี
อันฤดีชั่วร้ายไกลเกินยล
ถ้าหากหวังสันติภาพจะฉาบฉาย
มาทำลายหมอกมัวบาปชั่วฉล
คนต้องเริ่มเติมสีชีวีตน
ให้รักหนทางที่ดีและงาม
ซึ่งได้แก่สามัคคีเป็นที่หนึ่ง
ร้อยรัดรึงรวมกมลกันล้นหลาม
ธำรงรักษ์ความกล้า พยายาม
ดำเนินตามครรลองของคุณธรรม์
เพื่อเรียกคืนสันติภาพสาบสูญหาย
เปิดม่านฟ้ามาฉายระบายฝัน
ยิ้มรับโลก สุริยา สบตาจันทร์
โศภิตบรรเจิดใจใต้แผ่นฟ้า
สันติภาพจะไม่หนีไปที่ไหน
เมื่อคนไล้รักอวลอบถ้วนหน้า
สิ้นสงคราม-สงบแล้วนะแก้วตา
โลกกับเมืองเทวดาดุจเดียวกัน
.................................................
12 กุมภาพันธ์ 2555 02:45 น.
เปลวเพลิง
วันนี้โลกงดงามด้วยความรัก
พร้อมมอบตักตวงให้จากใจซื่อ
มอบดอกไม้แนบกมลวางบนมือ
จำหลักสื่อคุณค่าคำว่ารัก
ใจส่งใจด้วยมาลาบุปผาชาติ
ออกประกาศความในใสสมัคร
ตาต่อตาหวั่นไหวฤทัยมัก-
แจ้งประจักษ์ด้านซึ่งไม่พึงเจอ
โอ้สาวสาวหน้าสวยตัวน้อยจ๋า
อย่าหลงคารมร่ำคำเสนอ
จากชายซึ่งประเสริฐ รักเลิศเลอ
เพียงปรนเปรอปรารถนากามารมณ์
รักอาจเป็นสิ่งดีในชีวิต
ถ้ารักผิดทางจะระกำขม
ค่อยค่อยรักคบหาอาวรณ์ชม
จะไม่ตรม กลืนกล้ำหยาดน้ำตา
ถ้ายินดีบ่มนิยามของความรัก
มันจะหนักและแน่นปานแผ่นผา
เรือนใจสุดสดชื่นรื่นอุรา
เรืองฤทธาอมฤตชิดชีวิน
หนุ่มหนุ่มเอ๋ยจงให้เกียรติอย่าเหยียดหยาม
อย่ารักตามกำหนัดครองปองถวิล
อย่ารักเพื่อสนองใคร่ให้ยลยิน
และอย่าหมิ่นสตรีหม่นป่นระยำ
แต่จงรักอย่างผู้รู้ค่ารัก
คอยฟูมฟักรักออกดอกชุ่มฉ่ำ
ตราบอนาคตพร้องร้องลำนำ
ล่วงฉนำยอดทองของชีวิต
ร่วมกันเถิดปลูกดอกไม้แห่งความรัก
มอบใจภักดิ์พันธุ์พฤกษาประกาศิต
ร่วมเรียนรู้กันและกันฉันมิ่งมิตร
อย่าเร่งปลิดพรหมจรรย์แค่นั้นเลย
.....................................................
ปล.สุขสันต์ในวันแห่งความรักที่กำลังใกล้เข้ามา
จงรักอย่างมีสตินะครับ
ด้วยรัก อิอิ
10 กุมภาพันธ์ 2555 01:24 น.
เปลวเพลิง
ผมหยิ่งในศักดิ์ศรีครับพี่น้อง
ใครอย่าปองหมายหลู่คิดดูหมิ่น
มิได้แสร้ง-เผยนัยจากใจจินต์
เกียรติปานปิ่นประทีปชีพของตน
เพราะพ่อผมสอนไว้ให้รักศักดิ์
จิตสมัครอยู่กลางทางกุศล
ประกอบกิจซึ่งมีความดีดล
แม้ยากจน ยากไร้ ใจต้องงาม
ด้วยหนึ่งว่า ไม้ล้มอาจข้ามได้
ร่างผมหรือ? หน้าไหนอย่าได้หยาม
มือตีนสองพร้อมขยี้สิ่งที่ทราม
ลาญแหลกตามอารมณ์เป็นผงคลี
ผมหยิ่งในศักดิ์ศรีครับพี่น้อง
หลายครั้งต้องเถรตรงเจียนป่นปี้
มิอ่อนข้อต่อทุกข์รุกราวี
อุดมการณ์ผมชี้วิถีทาง
ไม่ได้อยากแสดงหราว่าตัวเด่น
ไม่อยากอวดตนเป็นเช่นตัวอย่าง
ก็งี้แหละ-ปากผมเหมือนคมบาง
เป็นมีดวางกรีดเถือถึงเนื้อคน
เอาเป็นว่าทั้งหมดนี้แหละพี่น้อง
เป็นตัวของผมตามเจตน์และเหตุผล
ครับ! ปากร้าย น่าเบื่อ หยาบเหลือล้น
ผมไม่สนขายศักดิ์ศรีชีวีกิน
ปล. ศักดิ์ศรีกินไม่ได้ แต่ยอมให้คนมาหยามได้หรือ????
10 กุมภาพันธ์ 2555 01:21 น.
เปลวเพลิง
นี่ก็ใกล้ช่วงสอบอีกแล้วหละ
เฮ้อ! มันจะยากแท้สักแค่ไหน
ท่องและอ่าน-หัวปั่นแทบบรรลัย
แค่หวังให้ตอบได้บ้างก็ยังดี
เพื่อเตรียมตัวต้อนรับกับข้อสอบ
เขียนคำตอบถูกชัดถนัดถนี่
จำเป็นต้องหายุทธวิธี
เพิ่มดีกรีในด้านการอ่านกัน
เริ่มตั้งแต่วันนี้เลยเพื่อนเพื่อน
อย่าแชเชือนนั่งพับ นอนหลับฝัน
อ่านสรุป ย้ำ เน้นเป็นสำคัญ
อีกทั้งหมั่นทวนทบครบกระบวน
โลกกำลังเคลื่อนไหวไปเรื่อยเรื่อย
ถ้าเอื่อยเฉื่อยจะไม่ทันความผันผวน
อย่าหวังพึ่งพรสวรรค์กันล้วนล้วน
ต้องครบถ้วนพรแสวงอันแกร่งไกร
นี่ก็ใกล้ช่วงสอบอีกแล้วหละ
อย่าปล่อยปละ-รอท่าน้ำตาไหล
เราเขียนกลอนมาฝากมอบจากใจ
ไม่อยากให้ใครเจ็บอก...สอบตกเลย
3 กุมภาพันธ์ 2555 02:46 น.
เปลวเพลิง
สองมือถือปืนระวังระไว
สองเท้าตะเวนไปในแนวป่า
คือนักรบนิรนามข้ามกาลเวลา
ผู้ปกป้องรักษาผืนแผ่นดิน
ในชุดลายพรางสีเขียวหม่น
ชีพแขวนบนเส้นด้ายพร้อมตายดิ้น
ลมหายใจวันนี้ของชีวิน
วันพรุ่งอาจหมดสิ้นทุกเวลา
กลางสนามสงครามแม้ยามไหน
เพลงชาติไทยกล่อมใจจักแกล้วกล้า
เพื่อบ้านเมืองเพื่อชาติ ศาสน์ ราชา
เพื่อความผาสุกของทุกผองชน
เสียงระเบิดคมกระสุนแสนคุ้นหู
ปลิดชีพผู้กล้าตายแล้วหลายหน
กายเจ็บปวดเลือดรินรดยังอดทน
และสู้จนร่างตกซบธรณี
ทหารหาญ
อุทิศปราณแห่งตนสมศักดิ์ศรี
เพื่อต้านศึกรุกไล่ต้านไพรี
ชีวิตพลีเพื่อถิ่นแผ่นดินทอง
หลับตาเถิดผู้กล้าซึ่งลาจาก
อย่าอยู่ยากทุกข์ใจใดทั้งผอง
เหนือท้องฟ้าทอฝันอันเรืองรอง
วิมานผ่องพรรณรายจักต้อนรับ
เหนือหลุมศพสุสานทหารกล้า
ดอกไม้ป่าแบ่งบานสีครามขลับ
เป็นของขวัญแด่ปวงผู้ล่วงลับ
จงนอนหลับพักกายในนิทรา
อกแม่พระธรณีจักโอบกอด
ไปตลอดชั่วกาลนานหนักหนา
เป็นจารึกตำนานข้ามกาลเวลา
แห่งนักรบแนวหน้าตราบฟ้าดิน