23 ธันวาคม 2555 22:06 น.
เปลวเพลิง
เหมือนราหูบังราศีที่เคยจับ
เคราะห์ยกทัพมาตีที่หน้าด่าน
เรื่องวุ่นวุ่นเกะกะรุมระราน
ปวดกบาลกับปัญหาที่มาออ
ฮ่วย! เราขออุทานไปให้ลั่นฟ้า
หรือเพราะว่าปีใหม่ใกล้แล้วหนอ
ความรุ่มร้อน อ่อนแอ แพ้ เหนื่อย ท้อ
จึงมาขออาศัยใกล้ใกล้เรา
แต่อย่างว่าเราจะทำยังไงได้
เที่ยวโทษฟ้าก็พาให้ใจยิ่งเศร้า
ขอนั่งคิดสักครู่อยู่กับเชาวน์
หาทางเผาเรื่องวุ่นวายให้หายไป
นิ่งหลับตาแล้วจิตนั้นพลันสงบ
ใจได้พบทางแก้ทุกข์ให้สุกใส
สติครองตรองตริซึ้งถึงแก่นใน
ค่อยค่อยใช้ปัญญาคลี่ทีละตอน
จากนั้นจึงลงมือรื้อและแก้
ง่ายง่ายแต่ดับเพลิงระเริงหลอน
เมื่อเรามีสติมาเป็นอาภรณ์
ปัญหาร้อนรุ่มก็คล้ายสายน้ำเย็น
21 ธันวาคม 2555 22:29 น.
เปลวเพลิง
ค่ำคืนนี้มีเพียงความคิดถึง
ความคะนึงของฉันดั้นไปหา
ฝากกับแสงดาวส่องท้องนภา
ให้รู้ว่าใจเชื่อมมิเสื่อมคลาย
ฉันอยู่ข้างหางตาถ้าเธอเห็น
มิเคยเร้นซ่อนร่างไปห่างหาย
แค่ลองเหลือบหางตาลงมาชาย
เธอจะพบความหมายในสายตา
จะเผยความในใจอย่างไรหนอ
เผยจนท้อเธอยังดูมิรู้ว่า
ฉันเฝ้าปลูกมาลีชื่นชีวา
รอเธอมาคอยรับมันกับมือ
โอ้แต่เมื่อแก้วใจมองไม่เห็น
คิดว่าเป็นธรรมดาประสาซื่อ
ได้แต่วาดหวังละไมใต้ตาปรือ
ว่าเราถือมือมั่นเคียงกันไป
.............................................
กลอนนี้แต่งให้เพื่อน
แบบว่าเพื่อนผมแอบชอบคนคนหนึ่ง
แล้วคนที่ถูกชอบกลับไม่รู้ตัวซะงั้น
ทั้งที่เพื่อนผมก็บอกไปแล้ว
เค้าคนนั้นยังคิดว่าพูดเล่นอีก
เอากะเค้าสิ
11 ธันวาคม 2555 21:36 น.
เปลวเพลิง
โอ้ว่าเปลวเทียน สาดแสงพากเพียร อ่านเขียนเยาว์วัย
เจิดแจ้งความรู้ ด้วยครูจุดไฟ แสงทองก่องใส แจ่มใจมิจาง
เทียนน้อยด้อยแรง บางครั้งหรี่แสง อันแจ้งสว่าง
หากหลอมละลาย ไม่หายวายวาง นำทิศนำทาง กระจ่างแดนดิน
ลบโฉดลบเขลา แต่งเสริมเติมเชาวน์ ให้เพราชีวิน
จากเหนือจรดใต้ เทียนไหม้อาจิณ เทิดนามระบิล ทุกถิ่นแดนไทย
บ้านเรามีเทียน สาดแสงพากเพียร อ่านเขียนเยาว์วัย
แต่เทียนเช่นครู จะอยู่เช่นใด ถ้ามารจัญไร ดับไฟของเทียน
................................
ไว้อาลัยแด่แม่พิมพ์ของชาติที่เสียชีวิตจากสถานการณ์ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ครับ
6 ธันวาคม 2555 23:15 น.
เปลวเพลิง
นึกหวนหาความหลังครั้งก่อนนี้
เมื่อตัวเองเป็นพี่อยู่ปีสอง
เจอะน้องใหม่หน้าล้วนนวลละออง
พี่ก็มองแล้วรับขวัญเจ้าขวัญใจ
ครั้นหวนหาความหลังครั้งปีหนึ่ง
ฝันไปถึงคราวต้องเป็นน้องใหม่
ช่วงเวลาดุจธารผ่านเร็วไป
ไม่เท่าไรวันท่วมทบจบอีกปี
ขณะนี้เป็นพี่อยู่ปีสาม
ความคิดความอ่านเราเริ่มเข้าที่
เหตุและผลมองเสมือนเพื่อนชีวี
คอยคลายคลี่ปัญหาสารพัน
และไม่นานจากนี้อีกปีหนึ่ง
เราจะถึงวันรวีที่เฝ้าฝัน
เป็นปีสี่ใกล้อำลาสถาบัน
เผชิญวันคืนคลั่งสังคมจริง
กับอีกฟากอนาคตอันลดเลี้ยว
การขับเคี่ยวคงแข็งแกร่งอย่างยิ่ง
ต้องต่อสู้ยากเข็ญเป็นระวิง
คงพอหยิ่งศักดิ์ศรีได้ไม่อายคน
เคยวาดหวังอย่างไรในชีวิต
ต้องพิชิตหนทางยาวเด็ดพราวผล
สมองกรังเสบียงเพื่อเลี้ยงตน
ก่อนผจญทางโลกย์และโชคชะตา
นึกหวนหาความหลังทั้งหมดแล้ว
ยังไม่แคล้วนั่งเศร้าถามเงาว่า
“แล้วกับคนที่ไร้ใบปริญญา
จะต้องพบโลกบ้าหรือว่าไร?”
6 ธันวาคม 2555 17:24 น.
เปลวเพลิง
เกิดใต้ร่มบุญญามหากษัตริย์
ราษฎร์ทั่วรัฐอิ่มเอมเปรมปรีดิ์หลาย
ด้วยเอกองค์มิ่งขวัญพรรณราย
ดลชีพพรายเกิดถ้วนแก่มวลชน
เหล่าพสกรู้เห็นเป็นสักขี
พระบารมีใสสกาวราวหยาดฝน
พระปรีชาอุ่นใจไทยทุกคน
ทรงทรงงานมากล้นบนแดนไทย
อัครศิลปินแห่งศิลป์ศาสตร์
อัครปราชญ์การเกษตรนิเวศไสว
เป็นพ่อหลวงผู้บรรเทาเหล่าโพยภัย
เหนือ กลาง ใต้ อีสาน เห็นเป็นบุญตา
โอ้ชาวเอยชาวไทยในถิ่นนี้
แสนโชคดีควรตระหนักเป็นนักหนา
จะหาแว่นแคว้นใดในโลกา
มีมหากษัตริย์เอกเฉกชาติเรา
หกสิบหกฉนำฉลอง ธ ครองราชย์
เถลิงอาสน์แผ่นภพสบเสลา
น้ำมีสินดินเบิกบานเนิ่นนานเนา
ไร้ศึกเข้ารุกเข่นเช่นเบื้องบรรพ์
ผิดกันแต่เมืองไทยในวันนี้
เห็นจะมีแต่เงาเศร้าโศกศัลย์
ไทยแบ่งสี แบ่งเผ่าเข้าฟาดฟัน
ไม่รักพ่อ รักชาติกัน หรือฉันใด?
Calendar
Lovers
10 คน เลิฟเปลวเพลิง
หน้าส่วนตัว
1845
