24 กันยายน 2554 00:29 น.
เปลวเพลิง
เคยรู้สึกอะไรบ้างไหมครับ?
เรื่องเกี่ยวกับสหายทั้งหลายแหล่
ที่สนิทชิดใกล้ในดวงแด
และไม่แชเชือนร้างห่างไมตรี
ยิ่งสนิทรู้ใจกันไปมาก
ยิ่งเหมือนฝากหทัยไปทุกที่
ทำอะไรอะไรเราดูเข้าที
ไม่ค่อยมีช่องว่างระหว่างกัน
คิดแทนเขาถ้วนทั่วด้วยตัวเอง
ไม่ต้องเกรงใจกลัว-เป็นตัวฉัน
เพราะเชื่อในนิยามความสัมพันธ์
ที่จะมั่นมิสลายมิคลายคลอน
แต่อาจมีหลายครั้งนะคุณครับ
บางทีที่ผลลัพธ์มันหลอกหลอน
เผลอทำผู้ชิดใกล้ใจรอนรอน
น้ำตาปอนเปียกอกย้อนตกใน
เพราะคิดว่า เธอคงไม่โกรธฉัน
ไม่ว่าวันนี้-นั้นหรือวันไหน
เราเพื่อนกัน เธอย่อมยอมอภัย
จนลืมนึกถึงใจใครอีกคน
เราต่างมีสิ่งวิลาสที่คาดหวัง
ที่ล้นหลั่งเรื่อยไปให้ฉงน
คือได้รับการถนอมน้ำใจตน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนใกล้ชิดกัน
จะพูด-ทำอะไรให้คิดก่อน
เพื่อลดทอนแผลฉกาจบาดมหันต์
เถิดอย่าให้คนสนิทใกล้ชิดนั้น
ต้องจาบัลย์โถมทับเลยครับคุณ
ปล.แรงบันดาลใจจากบทความ ยิ่งสนิทกันมากขึ้นยิ่งทำร้ายกันง่ายขึ้นครับ
22 กันยายน 2554 18:08 น.
เปลวเพลิง
ม่วงระยับวับวามหวามความหวัง
ด้วยมนตร์ขลังแห่งสถานการศึกษา
ศรีตรังชูช่องามพิรามตา
คู่สงขลานครินทร์ถิ่นวิมาน
เลือดสีบลูดูเด่นเป็นสง่า
ร่วมใจสามัคคีรักสมัครสมาน
ดำเนินตามรอยพระราชปณิธาน
สืบสานงานสร้างประโยชน์อุโฆษระบือ
ยึดมั่นในคุณธรรมประจำจิต
นำชีวิตเจิดจรัสและสัตย์ซื่อ
ทำความดีด้วยสมองและสองมือ
เชิดชูชื่อลือนามความภูมิใจ
ระยับรุ้งรุ่งวันอันแจ่มจ้า
ลูกพระบิดาจงปรากฏงามสดใส
อุทิศตนสร้างงานบันดาลไทย
ให้อุไรเรืองสว่างพร่างตะวัน
ในทุกทุกเมล็ดพันธุ์ของวันนี้
ทั้งน้องพี่จักผลิบานบนลานฝัน
เป็นศรีตรังต้นใหม่ในพรุ่งวัน
ปกกิ่งปันสุขเกื้อเพื่อปวงชน
ม่วงระยับวับวามหวามความหวัง
ศรีตรังยังสะพรั่งไสวไปทั่วหน
งามสดสีตระการตาระย้ายล
บันดาลดลสังคมให้สมบูรณ์