24 กันยายน 2554 00:29 น.
เปลวเพลิง
เคยรู้สึกอะไรบ้างไหมครับ?
เรื่องเกี่ยวกับสหายทั้งหลายแหล่
ที่สนิทชิดใกล้ในดวงแด
และไม่แชเชือนร้างห่างไมตรี
ยิ่งสนิทรู้ใจกันไปมาก
ยิ่งเหมือนฝากหทัยไปทุกที่
ทำอะไรอะไรเราดูเข้าที
ไม่ค่อยมีช่องว่างระหว่างกัน
คิดแทนเขาถ้วนทั่วด้วยตัวเอง
ไม่ต้องเกรงใจกลัว-เป็นตัวฉัน
เพราะเชื่อในนิยามความสัมพันธ์
ที่จะมั่นมิสลายมิคลายคลอน
แต่อาจมีหลายครั้งนะคุณครับ
บางทีที่ผลลัพธ์มันหลอกหลอน
เผลอทำผู้ชิดใกล้ใจรอนรอน
น้ำตาปอนเปียกอกย้อนตกใน
เพราะคิดว่า เธอคงไม่โกรธฉัน
ไม่ว่าวันนี้-นั้นหรือวันไหน
เราเพื่อนกัน เธอย่อมยอมอภัย
จนลืมนึกถึงใจใครอีกคน
เราต่างมีสิ่งวิลาสที่คาดหวัง
ที่ล้นหลั่งเรื่อยไปให้ฉงน
คือได้รับการถนอมน้ำใจตน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนใกล้ชิดกัน
จะพูด-ทำอะไรให้คิดก่อน
เพื่อลดทอนแผลฉกาจบาดมหันต์
เถิดอย่าให้คนสนิทใกล้ชิดนั้น
ต้องจาบัลย์โถมทับเลยครับคุณ
ปล.แรงบันดาลใจจากบทความ ยิ่งสนิทกันมากขึ้นยิ่งทำร้ายกันง่ายขึ้นครับ
22 กันยายน 2554 18:08 น.
เปลวเพลิง
ม่วงระยับวับวามหวามความหวัง
ด้วยมนตร์ขลังแห่งสถานการศึกษา
ศรีตรังชูช่องามพิรามตา
คู่สงขลานครินทร์ถิ่นวิมาน
เลือดสีบลูดูเด่นเป็นสง่า
ร่วมใจสามัคคีรักสมัครสมาน
ดำเนินตามรอยพระราชปณิธาน
สืบสานงานสร้างประโยชน์อุโฆษระบือ
ยึดมั่นในคุณธรรมประจำจิต
นำชีวิตเจิดจรัสและสัตย์ซื่อ
ทำความดีด้วยสมองและสองมือ
เชิดชูชื่อลือนามความภูมิใจ
ระยับรุ้งรุ่งวันอันแจ่มจ้า
ลูกพระบิดาจงปรากฏงามสดใส
อุทิศตนสร้างงานบันดาลไทย
ให้อุไรเรืองสว่างพร่างตะวัน
ในทุกทุกเมล็ดพันธุ์ของวันนี้
ทั้งน้องพี่จักผลิบานบนลานฝัน
เป็นศรีตรังต้นใหม่ในพรุ่งวัน
ปกกิ่งปันสุขเกื้อเพื่อปวงชน
ม่วงระยับวับวามหวามความหวัง
ศรีตรังยังสะพรั่งไสวไปทั่วหน
งามสดสีตระการตาระย้ายล
บันดาลดลสังคมให้สมบูรณ์
8 สิงหาคม 2554 15:46 น.
เปลวเพลิง
หลับเสียเถิด...เจ้าตัวน้อย
แม่จะคอยเห่กล่อมถนอมเฝ้า
ด้วยเพลงผิวแผ่วพรมลมเบาเบา
แนบรักเนาหนูไว้ไม่รู้ลา
คือความรักทั้งหมดที่แม่ให้
หลั่งจากใจใสเกินจะเดินหา
ตั้งชื่อหนูว่า "รัก" สื่อศักดา
อันหมายค่าความรักที่ภักดี
น้ำนมที่เรียวปากดื่มจากถัน
ให้ชื่นขวัญอย่าตระหนกตกใจหนี
อ้อมตระกองกอดอุ่นละมุนมี
แววอารีนัยน์เนตรเปี่ยมเมตตา
หนูคือเทพธิดาฟากฟ้าร่อน
มาหนุนนอนตักนุ่มคุ้มเกศา
ไล้ห่วงใยให้หลับกับนิทรา
ใต้ร่มอาณาจักรรักแม่คลุม
"แม่ปลูกรักเพื่อหนูนะลูกรัก
แทนสิ่งจักเลี้ยงใจให้ฉ่ำชุ่ม
หนูชื่อรักจงเพาะรักเกาะกุม
เติบโตอุ้มรักเกื้อเพื่อทุกคน"
ปล.รักแม่ให้มากๆนะครับ
31 กรกฎาคม 2554 22:33 น.
เปลวเพลิง
วันนี้นำบทกลอนเก่าๆของคุณจินตนา ปิ่นเฉลียวมาฝากครับ ให้ข้อคิดดีมากๆเลย แล้วก็เพราะมากเช่นเดียวกันครับ
จึงฝากคำย้ำไว้ให้เตือนจิต
เพื่อนเคยมีใจคิดสักนิดไหม
ชีพเกี่ยวเส้นเป็นข่ายทอสายใจ
สอดสายใยร้อยผสมสังคมคน
ด้วยสายจิตพิศวาสวิลาศนี้
ถักชีวีเป้นข่ายรายทั่วหน
ข่ายใจจักถักจนแกร่งด้วยแรงชน
แต่จะป่นถ้าแยก...แตกสามัคคี
เรามีรัก ภักดิ์ อภัย เป็นใยเหนียว
พันเป็นเกลียวก่อกมลจนสุขศรี
ตราบความรัก ภักดิ์ หวัง เรายังมี
สังคมชีวิตไม่ประลัยลาญ
แต่ถ้าแม้นมนุษย์ชาติที่กาจกล้า
มุ่งมาฆ่ากันก็เห็นเป็นวิตถาร
เหมือนแหกข่ายสายรักให้หักราน
ซึ่งเหมือนการฆ่าตัวของตัวเอง
นานเท่าใด...ตราบใยรักถักข่ายชีพ
เหนียวจนบีบคั้นปรามทรามข่มเหง
นานเท่านั้น...โลกสุขสันต์สิ้นหวั่งเกรง
เพราะละเลงด้วยรักไม่ใช่เลือดคน
28 กรกฎาคม 2554 18:01 น.
เปลวเพลิง
เมื่อวานผมได้ไปหาซื้อบทกวีนิพนธ์ ชุด ขอบฟ้าขลิบทอง ของ อุชเชนี มาอ่าน
อ่านแล้วรู้สึกประทับใจมากๆครับ เลยอยากนำมาแบ่งปันให้ชาวบ้านกลอนได้อ่านกัน บทที่ผมนำมาเสนอวันนี้มีชื่อว่า "เป็นไปได้หรือ" ลองไปอ่านกันครับ
ฉันมองเงาเขาขุนละมุนซ้อน
หว่างเมฆมออรชรร่อนเรียงอยู่
มองอุษาอ่าแสงแจ้งดำรู
ฉาบผาภูผ่องผาดเพียงดาดทอง
ฉันมองคลื่นรื่นเร่เข้าเห่ฝั่ง
พร่ำฝากฝังภักดีไม่มีสอง
มองดาวเฟี้ยมเยี่ยมพักตร์ลักษณ์ลำยอง
จากคันฉ่องชลาลัยใสสะอาง
ฉันมองไม้ดอกขาวพราวทุ่งหญ้า
จำนรรจาเอียงอายสายลมสาง
มองนกน้อยจ้อยแฝงแข่งน้ำค้าง
สดุดีฟ้ากว้างพร่างตะวัน
ฉันมองแสงเดือนสอดลอดร่มไผ่
เหมือนยองใยเงินยวงอันสรวงสรร
เสกฉลุปรุระยับสลับชั้น
เป็นมิ่งขวัญตาคิดพินิจครวญ
หวามหัวใจเหมือนได้รัดสัมผัสหล้า
ห้วงนภานิรันดรอาวรณ์หวน
สรรพสิ่งโสภิตดุจชิดชวน
ใจรัญจวนจอดรักไม่พักเลือน
โฉดไฉนใจมนุษย์มาฉุดชัก
ทำหาญหักโหดกระหายหมายฉะเฉือน
ทลายงามเพื่อสงครามย่ามใจเยือน
ทลายเรือนทลายรักหลักโลกา
เมื่อทุ่งราบยังอาบเดือนเหมือนอย่างนี้
เมื่อราตรียังรวยรื่นชื่นนาสา
เป็นไปได้หรือนี่ที่มนตรา
สงครามฆ่ารักเสียแล้วแคล้วใจคน
ปล.เจอกันอีกทีหลังสอบกลางภาคนะครับ หนังสือกองพะเนินรออยู่ ขอให้ดื่มด่ำกลับกลอนนะครับ
Calendar
Lovers
10 คน เลิฟเปลวเพลิง
หน้าส่วนตัว
1867
