1 มกราคม 2557 00:13 น.
เปลวเพลิง
โบกมือลาปีเก่าที่เศร้าหมอง
เบิกตามองปีใหม่ในดิถี
งูทิ้งรอยถอยล่าแล้วครานี้
เข้าสู่ปีม้ามาอารักษ์เมือง
ม้าเอ๋ยม้ามาเยี่ยมเปี่ยมแรงม้า
ขอช่วยพาชาติไทยให้ฟุ้งเฟื่อง
คือฟุ้งรักถักรุ้งให้รุ่งเรือง
สุขประเทืองน้อมนำสายน้ำใจ
ผ่านปีเก่าเราผ่านเหตุการณ์ร้อน
ขับเพลงเศร้า ร้าวรอน ทุกข์ อ่อนไหว
ปีงูเล็กใหญ่ฤทธิ์พิษแห่งไฟ
ประทับรอยเขี้ยวไว้ยังไม่จาง
เขาว่าม้าแรงฤทธิ์ต้านพิษงู
ได้เซรุ่มนำสู้พิษงูสร่าง
ยามเมื่อม้ามาเยือนในเถื่อนทาง
ขอช่วยสร้างปีใหม่ให้รังรอง
อวยพรโรจน์โสตถีรับปีใหม่
เป็นของขวัญมอบให้ไทยทั้งผอง
ทั้งมอบแด่บ้านพี่บุรีน้อง
ที่เกี่ยวดองด้วยกันทั้งโลกา
ดลความสุข ความหวังพลังรัก
เข้มแข็งแรงคึกคักกันถ้วนหน้า
การงานดีมีเงินเดือนไม่เลือนลา
ปรารถนาสิ่งใดได้สมจินต์
ทั้งคิด พูด ทำดีไม่มีหมอง
เสริมสร้างความปรองดองทุกท้องถิ่น
สรวมพรศรีชีวันขวัญชีวิน
อย่ารู้สิ้นสร่างซานะม้าเอย
...........................................
สวัสดีปีใหม่ครับ
14 ธันวาคม 2556 05:16 น.
เปลวเพลิง
ฉันพรากป่ามาอาศัยกลางไร่กว้าง
มีอ้างว้างครองแดนอันแสนเหงา
ครั้นมีเธอเสมอเหมือนเพื่อนและเงา
จึงยามเช้า-ในหมอกดอกไม้บาน
หากอาดูรเมื่อวันคืนผันเปลี่ยน
มันหมุนเวียนมากมายหลายสถาน
ฉัน-จิ้งจอกเติบใหญ่วัยสะคราญ
เธอ-ทำงานล่าเนื้อเพื่อเจ้านาย
ฉันเฝ้ารอเธอมาเหมือนคราก่อน
ภาพเรานอน วิ่งเล่น เป็นสหาย
โชคชะตาบังคับต้องกลับกลาย
เป็นต่างฝ่ายต่างคู่ศัตรูกัน
ลาก่อน...เพื่อมุ่งหน้าเข้าป่าใหญ่
เป็นมิตรแท้หน้าใหม่ของไพรสัณฑ์
ถึงอย่างไร...รักเสมอเพราะเธอนั้น
เป็นเพื่อนฉันเพื่อนแท้แค่หนึ่งเดียว
................................................
เพื่อนแท้ในป่าใหม่เป็นการ์ตูนของ วอลต์ ดิสนีย์
เกี่ยวกับหมาล่าเนื้อและสุนัขจิ้งจอกที่เป็นเพื่อนกันตั้งแต่ตอนยังเป็นลูกหมา
พอเติบโตขึ้นทั้งสองก็ต้องถูกบังคับกลายเป็นศัตรูกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
หากแต่มิตรภาพและความเป็นเพื่อนแท้ยังคงอยู่ตลอดไปไม่เสื่อมคลาย
27 กันยายน 2556 17:25 น.
เปลวเพลิง
เธอรักฉันหรือไม่ใคร่ขอถาม
รักนิยาม “ปัจจุบัน” ชื่อฉันไหม
ตอบว่ารัก-หากเธอเฉยปล่อยเลยไป
นั่นจะสร้างประโยชน์ใดให้แก่เธอ
ฉันเป็นทั้งความงามเป็นความรัก
เป็นทุกข์หนักหน่วงใจได้เสมอ
ด้วยภักดีมอบกมลหมายปรนเปรอ
บัดนี้เก้อ-คอยหายหลายขวบปี
ฉันไม่สวยไม่สะหรือไฉน
เธอจึงมิสนใจและหน่ายหนี
มองข้ามฉันไม่คำนึงถึงสิ่งดี
ที่ฉันพลีเป็นของขวัญกำนัลมา
เธอรักฉันหรือไม่ใคร่ขอถาม
รักนิยามยิ่งใหญ่ฉันไหมหนา
วันพรุ่งนี้เธอมีแต่แก่ชรา
ฉันคงค่าสวยใสไม่เว้นวาย
ถ้าพรุ่งนี้เธอเสียใจนะที่รัก
ฉันคงจักเศร้าโศกราวโลกสลาย
และได้แต่มองละเหี่ยอย่างเสียดาย
เพราะมิอาจเปลี่ยนดี-ร้ายเธอได้เลย
โอ้ที่รัก...วันนี้ยังไม่สาย
ถ้าเธอรักฉันมากมายอย่างเปิดเผย
ชื่อฉันคือ “ปัจจุบัน” อันคุ้นเคย
วานอย่าเฉย-รักและใช้-ทำให้ดี
5 กรกฎาคม 2556 01:14 น.
เปลวเพลิง
หลังเจ้าหญิงเจ้าชายได้ครองรัก
มีมังกรเฝ้าพิทักษ์ความสุขี
ทหารเอกเสกดาวพราวราตรี
และไม่มีแม่มดปรากฏกาย
แม่ก็ร่ายมนตราใต้ผ้าห่ม
ลวดลายจุดสุดนิยมสมจิตหมาย
ถักเมฆมุ่นต่างหมอนนอนสบาย
ลูกก็กลายหลับสนิทนิ่งนิทรา
จนเมื่อลูกเข้าสู่วัยผู้ใหญ่
แม่เริ่มไร้แรงรุดทรุดสังขาร์
เริ่มแผ่วเสียงเล่านิทานแต่นานมา
แต่มิซารักหวานแห่งมารดร
แม้เมื่อวันที่พรากไกลจากบ้าน
ลูกร้าวรานกร้านโศกอันโลกหลอน
มือแม่มอบผืนผ้าเป็นอาภรณ์
โดยซุกซ่อนปริศนาในผ้านั้น
ด้วยสายใยพันผูกที่ลูกรัก
แม่อยู่ในอาณาจักรของนักฝัน
ให้เลื่อมไหมลายผ้าวิลาวัณย์
นำบรรจบพบกันกลางฝันดี
หลังเจ้าหญิงเจ้าชายได้ครองรัก
มีมังกรเฝ้าพิทักษ์ความสุขี
ทหารเอกเสกดาวพราวราตรี
ก็จะมีแม่มดปรากฏกาย
ลูกก็ร่ายมนตราใต้ผ้าห่ม
ให้แม่ร่มรื่นรักประจักษ์ฉาย
ก้มกราบเท้าคู่นั้นที่พรรณราย
อย่างมากมายความรู้สึกอันลึกซึ้ง
27 มิถุนายน 2556 04:10 น.
เปลวเพลิง
ข้าฯเรียงร้อยถ้อยคำน้อมคำนับ
เสนาะศัพท์กานท์กวินแผ่นดินสรวง
มโนมัยเครื่องหอมน้อมบำบวง
จากแดดวงมอบสู่ครูกวี
หวานเพลงปี่พระอภัยฯไม่สร่างสิ้น
ขับกล่อมจินต์ด้วยกลอนอักษรศรี
สักวาพร้อมพรักสามัคคี
นิราศมีอรรถรสสะกดใจ
“ศรีสุนทรโวหาร” กาพย์กานท์เลิศ
ชนชูเชิด “ท่านภู่” ครูยิ่งใหญ่
ร่ายคมคำเข้มขลังฝังโลกัย
จารฝันใฝ่กวีวากย์อย่างพากเพียร
ทิ้งมรดกวรรณคดีที่อมตะ
อักขระจารึก ฝึก คัด เขียน
แม้นนับนานผ่านฉนำมาจำเนียร
ก็มิเปลี่ยน “ศรีสุนทร” ให้คลอนคลาย
คม “โวหาร” หวิวไหวในความคิด
กำซาบจิตหวานหูมิรู้หาย
“ภู่” คลึงเคล้าเสาวคนธ์กล่นกำจาย
สู่หญิงชายที่รู้จักรักบทกลอน
ข้าฯเรียงร้อยถ้อยคำน้อมคำนับ
เสนาะศัพท์ตราตรึงซึ้งอักษร
จำหลักจิตจินตนาด้วยอาวรณ์
เทิดนามกร “สุนทรภู่” ไว้บูชา
...........................................
เนื่องในวันสุนทรภู่
๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๖
Calendar
Lovers
10 คน เลิฟเปลวเพลิง
หน้าส่วนตัว
2770
