26 มิถุนายน 2545 03:10 น.
เปลวปลายเทียน
สายฟ้าฟาดดังเปรี้ยงเสียงสนั่น
เสียงดังลั่นดุจโกรธาน่าฉงน
ฟ้าพิโรทโกรธกริ้วพริ้วอารมย์
เหมือนจะข่มขู่ดิน...ให้สิ้นใจ
ประกายไฟดูแล้วช่างน่าพรั่น
อกประหวั่นผ่าแปร๊บแลบเป็นสาย
ดูขมึงสพรึงกลัวสั่นทั่วกาย
จนใจหายกลัวฟ้าฟาด...ให้ขาดกัน
ตัวเธอนั้นดุจดั่งฟ้าพิโรธ
ยามที่โกรธใช้อารมณ์ข่มตัวฉัน
ไร้สติไร้เหตุผลอยู่ทุกวัน
จนฉันนั้นแทบสิ้นสุด...จุดอดทน
ฉันดุจคนที่รองรับอารมณ์ฟ้า
เปรียบเหมือนว่าเป็นดินที่คอยฝน
เพียงหวังเมื่อฟ้าสงบคงได้ยล
เลิกสับสนเลิกคิดโกรธ...ลงโทษใคร
แล้วมองในใจคนหนึ่งซึ่งรองรับ
ได้สดับปรับความคิดจิตใจใหม่
ใครสู้ทนแม้ชอกช้ำระกำใจ
แต่ยังให้อภัยเธอ...เสมอมา
24 มิถุนายน 2545 03:18 น.
เปลวปลายเทียน
มองตะวันทอแสงแห่งศรัทธา
ผ่านม่านฟ้าสาดส่องสู่ชีวิต
จุดประกายผู้คนที่หลงผิด
ให้ได้คิดถึงความจริงสิ่งที่หวัง
เมื่อวัยเยาว์ยังเฝ้าเที่ยวลิ่งโลด
สิ่งที่โปรดคือแสงสีมีมนต์ขลัง
ลืมนึกถึงดีชั่วอย่างระวัง
เกิดพลาดพลั้งแสนเจ็บเหน็บในใจ
พอโตขึ้นเริ่มคิดรับผิดชอบ
หาคำตอบในสิ่งที่สงสัย
หลงตัวเองว่าแน่กว่าใครๆ
ผลสุดท้ายหลงผิดที่คิดทำ
ก้าวผ่านพ้นวัยรุ่นเริ่มครุ่นคิด
ถึงชีวิตวันข้างหน้าอย่าถลำ
จะก้าวไปทางไหนจงจดจำ
สิ่งที่ทำในอดีตเป็นบทเรียน
แล้วค่อยๆก้าวไปทีละนิด
ค่อยๆคิดก้าวไปให้เสถียร
คิดก่อนทำบากบั่นด้วยความเพียร
อย่าวกเวียนหลงไหลในสิ่งลวง
ยามนี้ตะวันลับจะดับแสง
เหมือนสิ้นแรงของชีวิตที่แสนหวง
สัจธรรมใช่สิ่งที่หลอกลวง
คงหมดห่วงสิ้นลมแข่ง...แสงตะวัน
23 มิถุนายน 2545 16:35 น.
เปลวปลายเทียน
สู้อุตส่าห์ยกดอกไม้มาเปรียบเปรย
แล้วเปิดเผยความในใจที่ใฝ่ฝัน
รักแน่แท้ห่วงหาทุกคืนวัน
แม้จากกันก็ยังคิดจิตพรั่นพรึง
ดอกไม้ใดนานไปก็เหี่ยวเฉา
เก็บความเศร้าไว้สักนิดแล้วคิดถึง
พบแล้วรักรักแล้วจากให้คำนึง
เป็นสิ่งซึ่งไม่จีรัง...อย่าฝังใจ
23 มิถุนายน 2545 03:42 น.
เปลวปลายเทียน
แม้เปรียบเปรยภายนอกดั่งหินผา
จะเย็นชาอย่างไรใจยังเห็น
ความอ่อนแอในใจอย่างที่เป็น
ดุจประเด็นหญ้าปล้องล่องพริ้วลม
ขอเพียงยืนต่อสู้ให้รู้แน่
ไม่ท้อแท้แม้ความรักจะขื่นขม
เอาชนะส่วนลึกของอารมณ์
เป็นความคมไว้สู้...ศรัตรูใจ
23 มิถุนายน 2545 02:59 น.
เปลวปลายเทียน
ถ้ารักเพื่อนต้องคอยเตือนเพื่อนให้คิด
สิ่งใดผิดสิ่งใดถูกช่วยปลูกฝัง
เทคแคร์นิดเทคแคร์หน่อยค่อยระวัง
เสริมพลังให้แข็งแกร่งกล้าผจญ
มิใช่เฉยเมยเพื่อนให้คิดได้
สิ่งสุดท้ายความพลาดผิดจะหมองหม่น
เพราะบางสิ่งแสนยากจะทานทน
เพื่อนทั้งคนอย่าปล่อยตาม...ยะถากรรม
หน้าส่วนตัว
1087
