30 พฤษภาคม 2552 22:22 น.
เบิ้ลผู้วิพุธ
รัฐบาลชาญเฉลียวเคี่ยวภาษี
สิงห์บุหรี่ขมวดคิ้วเป็นทิวแถว
ทั้งตกงานชะงักงันกินมันแกว
ไร้วี่แวว แพรวพรายในชีวิต
มาวิเคราะห์กันเถิดเกิดเพราะไผ
เพราะตัวเราหรือไรใครลิขิต
เงินร่วงหล่น แรงเริ่มล้า น่าครุ่นคิด
เพราะเสพติด หรือไม่ควรใคร่ค้น
บุหรี่ซอง ลองกระซิบ"ห้าสิบหก"
กินส้มตำหนึ่งครกได้สองหน
ควันบุหรี่พิษร้ายทำลายกมล
ส่วนส้มตำสร้างตนล้นเรี่ยวแรง
นิโคติน เพิ่มความดัน เลือดตันตีบ
สารทาร์ถีบตัวมะเร็งเร่งเปล่งแสง
กัมมันตรังสีโพโลเนียมเยี่ยมสำแดง
ปรับเปลี่ยนแปลงมะเร็งปอด ยอดจริงจริง
ไนโตรเจนไดออกไซด์ทำลายล้ม
ปรับถุงลมโป่งพองสยองยิ่ง
หลอดลมแสบอักเสบเสียเพลียแอบอิง
แอมโมเนียมาสิงกลิ้งหลอดลม
คาร์บอนมอนออกไซด์คล้ายคาร์บอม
ออกซิเจนโจนจ่อมไร้ล้อมห่ม
หายใจขัด หัวใจข้อง หมองระทม
หลอดเลือดตีบหัวใจตรมระทมตาย
ซองบุหรี่มีระบุถึงกรุโทษ
ยังปราโมทย์เงินตราซื้อมาขาย
เด็กหนุ่มสาวชาวฉกรรจ์ยันตายาย
ไฉนคว้าความฉิบหายทำลายตน
รัฐบาลชาญเฉลียวเคี่ยวด้วยเล่ห์
สิงห์อมควันคงคะเนคะนึงผล
ทรัพย์เท่านี้ซื้อเท่านี้มีน้ำทน
ลดควันลง...เยี่ยมยลย่อมเยี่ยมเยือน
สุขภาพดี อารมณ์ดี มีความสุข
งานที่ตก เงียบกระตุก..รุกเขยื้อน
ทรัพย์ขยับ ซับขยัน สับฟั่นเฟือน
เพื่อนเตือนเพื่อนรัฐเตือนราษฎร์...ปราศควันร้าย!!!
เบิ้ลผู้วิพุธ
๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๒
24 พฤษภาคม 2552 21:15 น.
เบิ้ลผู้วิพุธ
เสียงร้องขอชีวิตจิตหวาดหวั่น
เสียงห้ำหั่นเข่นฆ่าน่าสยอง
เสียงซวบซาบคมดาบเชือดเลือดไหลนอง
เสียงกรีดร้องสะท้านจิตสะกิดใจ
เสียงสัพเพสัตตาพาให้คิด
ว่าชีวิตนี้มีค่ากว่าสิ่งไหน
อเวราอย่ามีเวรอย่ามีภัย
ชีวิตใครใครก็หวงอย่าล่วงเกิน
ท่องสัพเพสัตตามาแต่ไหน
ยังเข้าใจเนื้อแท้แค่ผิวเผิน
ยังฆ่าบ้างกินบ้างอย่างเพลิดเพลิน
ยังใช้เงินซื้อชีวิตอนิจจา
สัตว์เกิดกายมาใช้กรรมที่ทำไว้
เป็นเป็ดไก่กุ้งปูเป็นหมูหมา
ตามเหตุต้นผลกรรมที่ทำมา
มิใช้ฟ้าประทานไว้ให้คนกิน
ปีปัญญาแต่ไหนจึงไม่คิด
มองชีวิตกลับเห็นเป็นทรัพย์สิน
เสียงกรีดร้องก่อนตายใครได้ยิน
น้ำตารินเมื่อถูกเชือดเลือดกระเซ็น
พูดว่าเขาเกิดมาเป็นอาหาร
เขาลนลานหนีตายมีใครเห็น
เขาจนใจสู้ไม่ได้เถียงไม่เป็น
ช่างเลือดเย็นเข่นฆ่าไม่ปรานี
มีพืชผักมากมายนับไม่หมด
ทุกกลิ่นรสสดใสหลากหลายสี
ธรรมชาติจัดวางอย่างดิบดี
สัตว์วิ่งหนีพืชเต็มใจให้กินมัน
เพราะเรากินเขาจึงฆ่าเอามาขาย
เราสบายแต่สัตว์โลกต้องโศกศัลย์
ท่องสัพเพสัตตามาทุกวัน
เมตตากันโปรดอย่าฆ่าและอย่ากิน
จากหนังสือ เขาก็หนึ่ง เราก็หนึ่ง....ซึ่งชีวิต
เสียงกรีดร้องก้องไกลจากในหู
เสียงก้องกู่ขู่ฆ่ามาจากฝัน
เสียงเชือดเนื้อเถือหนังเลือดหลั่งพลัน
เสียงเสียงนั้น..เสียงสัตว์สิ้น...ไร้วิญญาณ
แหล่งโปรตีนจากอาหารคือเนื้อสัตว์
ใช้ฟันกัดขยี้เนื้อเพื่อสังขาร
ก่อนขยี้...สัตว์ขยาดอนาถนาน
ทรมาน ทรกรรม เลือดช้ำทรวง
ภาพลิงน้อยถูกเถือเพื่อสมอง
จิตมนุษย์แสนสยองล่องลงสรวง
พิสดาร พิษสันดาน ด้าน ด่างดวง
อย่าหลอกลวงตัวตนลองค้นตรอง
เราก็มีความรู้สึกเหมือนกับสัตว์
ลองกรีดเนื้อให้มันกัดเหมือนสัตว์ผอง
ลองตัดขา ตัดแขน ...สัตว์แหงนมอง
ลองควักไส้มาดองให้สัตว์ดล
คำตอบคือใจเขาเช่นใจเรา
จงรีบเอาสมองไตร่ให้เป็นผล
ท่องสัพเพสัตตา ทิวาวน
หยุดกินฆ่าล่าขน...ผลนิพพาน
หน้าส่วนตัว
3392
