เมื่อวันนั้นที่มีเธอกับฉัน คือวันนั้นคิดถึงเธอมิจางหาย คือวันที่ภาพติดตรึงจนวันตาย วันสุดท้ายที่เราสองครองคู่กัน นึกถึงคราที่เราสองยังผูกรัก ยังปกปักษ์ความรักคู่มิแปรผัน คอยถนอมยอมเหนื่อยล้าทุกคืนวัน จนตัวฉันแสนเหนื่อยและเอื่อยใจ จนวันนี้เราทั้งสองมิเคียงคู่ มิได้ดูแลหน้าคราปราศรัย เพราะเห็นหน้าใจจะร้าวถึงข้างใน เพราะห่วงใยมิหายไปไม่จืดจาง แต่เธอนั้นทำเยี่ยงเรามิมีอยู่ ลืมเคียงคู่ดูหลอนเหมือนผีสาง ยอมให้ความทรงจำนั้นจืดจาง จึงร้องครางอยู่ในอกเพราะชำใจ
หน้าส่วนตัว
186
