13 กุมภาพันธ์ 2550 07:15 น.
เบรฟฮาร์ท
อันถ้อยคำ ว่ารัก หากจะเอ่ย
ควรเปิดเผย ออกมา คราเหมาะสม
ดีหรือไม่ ให้รู้ยั้ง ชั่งอารมณ์
จะตรอมตรม เขามิรับ จะยับใจ
เกิดเป็นหญิง จริงแท้ แน่ลำบาก
จะเอ่ยปาก บอกรัก ยากไฉน
แม้เจ้ารัก มากมาย ซักเพียงใด
ต้องเก็บไว้ ในอก ปกปิดนา
ถ้าปล่อยตัว ปล่อยใจ รักใครง่าย
หากแพ้พ่าย อารมณ์ จะตรมหนา
พรหมจรรย์ อันนี้ มีราคา
สูญสิ้นค่า เมื่อไหร่ ผู้ชายชัง
เกิดเป็นชาย ชาตรี นั้นดีเลิศ
อย่าเพลินเพลิด พล่าสวาท อาจมีหวัง
เข้าไปอยู่ ในคุก ทุกข์มากจัง
ควรยับยั้ง สติ อย่าริเลว
12 กุมภาพันธ์ 2550 05:42 น.
เบรฟฮาร์ท
อาทิตย์แรก ของเดือน น้องเอื้อนเอ่ย
ว่าพี่เอ๋ย ต้องทำโอฯ โถงานหลาย
อีกทั้งยุ่ง และหนัก แทบจักตาย
มันวุ่นวาย แทบล้ม เกือบซมซาน
อาทิตย์สอง น้องบอก ออกกลุ้มกลัด
เจ้านายจัด สัมมนา สุดว่าขาน
ต้องอบรม รับความรู้ ไว้สู้การฯ
คงกลับบ้าน ดึกดื่น จำฝืนทน
อาทิตย์สาม ตามมา ว่าจะพัก
แต่เพื่อนรัก ให้แทนงาน พาลสับสน
งานหลวงราษฎร์ ไม่เคยเว้น เห็นชอบกล
ปล่อยปละคน รักเหี่ยว เปล่าเปลี่ยวไป
อาทิตย์สี่ มีไหม จะใคร่ว่าง
หาเรื่องอ้าง มาตลอด สอดเงื่อนไข
เบื่อจริงหนา ที่ว่าภักดิ์ รักห่วงใย
ชักน้อยใจ และเบื่อ เสียเหลือดี
8 กุมภาพันธ์ 2550 07:47 น.
เบรฟฮาร์ท
หลายคืนก่อน ฝันเห็นงู ดูขยาด
ตัวประหลาด สีเขียว จริงเชียวหนา
เป็นงูเห่า ตามพินิจ พิศเพ่งนา
ตายละวา มันเลื้อยตาม ฉันคร้ามใจ
เห็นงูอีก หนึ่งตัว มัวอ้อยอิ่ง
มันนอนนิ่ง สงบนัก ชักสงสัย
ตัวที่สอง ถูกกลืนกิน จนสิ้นไป
คงเหลือไว้ ตัวเดียว หวาดเสียวจัง
พอดีคน มาช่วย ด้วยรู้จัก
จับงูยักษ์ เอาไว้ ในที่ขัง
จึงรอดพ้น จากงู ดูน่าชัง
ต้องระวัง ตัวหนัก นักยิ่งเออ
เมื่อตื่นขึ้น ก็ผวา ที่ขานั่น
ใจยังสั่น นึกกลัว ว่าตัวเผลอ
เดี๋ยวงูกัด รัดกาย คล้ายฝันเจอ
อยากถามเกลอ ที่ฝัน นั้นเป็นไง
7 กุมภาพันธ์ 2550 08:45 น.
เบรฟฮาร์ท
มีเพื่อนดี เอาไว้ ใส่ในจิต
มาร่วมคิด ร่วมเรียง เคียงคู่หู
มีเพื่อนอ่าน ขานไข ให้ความรู้
คอยเป็นผู้ ชี้ทาง ระหว่างกัน
มีเพื่อนใจ เป็นพลัง สร้างชีวิต
มาสถิตย์ กลางใน หทัยฝัน
มีเพื่อนรัก ฝากจิต มิตรสัมพันธ์
ช่วยสร้างสรร สิ่งสวยงาม ทุกยามไป
มีเพื่อนทุกข์ ถูกผิด ช่วยคิดแก้
เป็นเพื่อนแท้ แม้ลำบาก สิ้นยากไร้
มีเพื่อนเขียน แต่งกลอน มิร้อนใจ
แถมทำให้ สุขสม ภิรมย์เอย
6 กุมภาพันธ์ 2550 07:22 น.
เบรฟฮาร์ท
ภาพความหลัง ฝังใจ ใครคนนั้น
ที่เธอฉัน พันผูก ปลูกรักหวาน
แต่บัดนี้ กลับกลาย หายชื่นบาน
ด้วยมือมาร ผลาญพร่า ไร้ปราณี
เขาเป็นมือ ที่สาม มาหยามหมิ่น
ให้ฉันสิ้น ความรัก และศักดิ์ศรี
ด้วยการแย่ง ชิงรัก หักฤดี
ช้ำชีวี เหลือล้น พ้นหทัย
จากวันนั้น ถึงวันนี้ หลายปีแล้ว
สิ้นวี่แวว ความรัก เธอผลักไส
เหลือแต่รอย น้ำตา แหละอาลัย
กับดวงใจ ที่แตก แหลกระทม
ภาพความหลัง ฝังใจ ในวันนั้น
คงจำมั่น มิคลาย ยังขื่นขม
ยากจะลบ เลือนลับ ดับทุกข์ตรม
ด้วยถูกคม ของรัก ลงปักทรวง
หน้าส่วนตัว
1090
