23 ธันวาคม 2549 05:35 น.
เบรฟฮาร์ท
กลอนนี้เขียน จากใจ ให้น้องเจี๊ยบ
ใครหยามเหยียบ แต่ฉันรัก เธอหนักหนา
เปรียบเธอเหมือน ดวงใจ คล้ายดวงตา
เพราะเธอมา ปลอบปลุก ยามทุกข์ใจ
เมื่อทางเดิน ชีวิต ฉันมิดมืด
รักจางจืด ชอกช้ำ ทำไฉน
เหมือนเดินทาง กลางป่า พนาลัย
จะหาใคร เมตตา แหละปราณี
ถึงยามหิว กระหาย มุ่งหมายหน้า
จะไขว่คว้า ผู้ใด เขาหน่ายหนี
ต้องอยู่เดียว เปลี่ยวเปล่า เหงาฤดี
ดวงชีวี แทบขาด พินาศลง
พอได้พบ เธอนั้น ดั่งจันทร์ฉาย
ทำให้หาย มืดมิด พิศวง
ทั้งความรัก กำลังใจ ใฝ่พะวง
เธอยังคง ตระหนัก คิดปักปัน
อันความรัก ภักดี เธอมีให้
สุดหัวใจ ไม่เหลือ เผื่อแปรผัน
ฉันขอรัก เธอเล่า เท่าชีวัน
มิผูกพัน ผู้ใดเปรียบ เท่าเจี๊ยบเลย.
23 ธันวาคม 2549
เบรฟ
22 ธันวาคม 2549 10:42 น.
เบรฟฮาร์ท
มิเคยคิด หยาบหยาม ให้ทรามค่า
มิเคยคิด อยากพล่า สิ่งแหนหวง
มิเคยคิด หลอกฅน ด้วยกลลวง
มิเคยคิด ทั้งปวง เรื่องกาลี
มิเคยคิด ตอกย้ำ ความช้ำอก
มิเคยคิด เล่นตลก กับสาวศรี
มิเคยคิด คุยโอ่ โม้มั่งมี
มิเคยคิด ว่าตนดี กว่าผู้ใด
มิเคยคิด อยากดัง ดั่งนายแบบ
มิเคยคิด ทำตัวแสบ ทันสมัย
มิเคยคิด ทำชั่ว มั่วกายใจ
มิเคยคิด จะรักใคร หลายหลายฅน
มิเคยคิด อยากเด่น เช่นในหนัง
มิเคยคิด จะมุ่งหวัง หญิงมาสน
มิเคยคิด อยากร่ำรวย ด้วยเล่ห์กล
มิเคยคิด ร้ายกับฅน ทุกฅนเอย.
22 ธันวาคม 2549
เบรฟ
21 ธันวาคม 2549 04:13 น.
เบรฟฮาร์ท
อาจเป็นแค่ เพื่อนฅนหนึ่ง ซึ่งพันผูก
อาจเป็นแค่ ฅนเคยถูก รักหนักหนา
อาจเป็นแค่ ฅนที่อยู่ ในหางตา
อาจเป็นแค่ ฅนไร้ค่า สำหรับเธอ
อาจเป็นแค่ เม็ดทราย ตามชายหาด
อาจเป็นแค่ คลื่นที่สาด หินเสมอ
อาจเป็นแค่ ฅนเคยยิ้ม พริ้มนะเออ
อาจเป็นแค่ เพื่อนเกลอ ที่รู้ใจ
อาจเป็นแค่ ความฝัน แล้วพลันตื่น
อาจเป็นแค่ ความสดชื่น แลอ่อนไหว
อาจเป็นแค่ ความหนาวเหน็บ เจ็บทรวงใน
อาจเป็นแค่ ฅนห่างไกล ใจร้าวรอน
อาจเป็นแค่ ความหลัง ที่ฝังติด
อาจเป็นแค่ ความคิด สุดไถ่ถอน
อาจเป็นแค่ ฅนสิ้นหวัง ในบังอร
อาจเป็นแค่ ฅนแต่งกลอน ธรรมดา
อาจเป็นแค่ ฅนขี้เหร่ มิเท่ห์ดอก
อาจเป็นแค่ ฅนกระจอก ช้ำชอกหนา
อาจเป็นแค่ ฅนจนไป ไร้เงินตรา
อาจเป็นแค่ ความเย็นชา สิ้นค่าฅน
อาจเป็นแค่ รอยอดีต เคยกรีดฝัง
อาจเป็นแค่ ใช่ฅนดัง ดั่งเธอสน
อาจเป็นแค่ ฅนสิ้นรัก หักกมล
อาจเป็นแค่ ความทุกข์ทน เตือนตนเอย.
21 ธันวาคม 2549
เบรฟ
20 ธันวาคม 2549 10:39 น.
เบรฟฮาร์ท
บันทึกรัก หนักหน่วง ของดวงจิต
มิเคยคิด จดจำ ทำปวดหัว
หากแต่มัน จารไว้ ที่ใจตัว
ทำให้กลัว ชอกช้ำ ย้ำวันวาน
จะมีใคร ไหนบ้าง เหมือนอย่างฉัน
ที่เคยฝัน อยากสุข กลับทุกข์ผลาญ
ให้ชีวี ทั้งผอง ต้องแหลกราน
ด้วยมือพราน พล่ารัก มาทักทาย
หรือเป็นฟ้า กำหนด ดังกฎสาป
ฅนมีบาป เช่นฉัน ฝันสลาย
ถ้ามีรัก ต้องตรม ระทมกาย
ให้วุ่นวาย เศร้าหมอง นองน้ำตา
อยากจะจบ บันทึก ที่ตรึกรัก
แล้วหยุดพัก หัวใจ เลิกใฝ่หา
แต่ก็ทำ มิได้ ให้ระอา
ขออีกครา สุดท้าย ก่อนวายปราณ.
20 ธันวาคม 2549
เบรฟ
20 ธันวาคม 2549 08:00 น.
เบรฟฮาร์ท
ขอบมอบกลอน นี้แก่ น้องแม่หญิง
ชื่อแท้จริง ว่าสุมล ฅนขยัน
เป็นฅนแรก แทรกหว่าง ทางสัมพันธ์
เคยร่วมกัน ต่อกลอน เว้าวอนนา
ชื่อแม่มด ใจร้าย ดั่งหมายมาด
ใครมิอาจ ต่อกร นอนผวา
ได้ยินชื่อ ตัวสั่น พรั่นวิญญา
มิกล้ามา วกเวียน กลัวเจียนตาย
อนิจจา น้องหญิง แท้จริงนั่น
ย่อมมีฝัน มีรัก เป็นหลักหมาย
อยู่บนโลก วกวน ฤๅพ้นกาย
ก็มิคลาย ห่างนัก เรื่องรักกัน
ตัวของเบรฟฯ มีทุกข์ มิสุขแท้
คิดรักแน่ เหมือนน้อง หมายปองขวัญ
ขอเจ้าสุข ทุกทิวา อย่าจาบัลย์
ทุกคืนวัน อย่าโศกเศร้า เหงาหัวใจ
สิ่งที่ดี ที่หมาย ทั้งหลายแหล่
จงพบแน่ ดั่งคำ พร่ำขานไข
เบรฟฯมีสุข เหลือล้น พ้นหทัย
พบทรามวัย น้ำใจดี มีเมตตา
ขอเป็นพี่ ต่างท้อง น้องต่างแม่
ไม่เชือนแช หลอนหลอก เจ้าดอกหนา
หากวันใด ท้อแท้ แม้บอกมา
ตัวพี่ยา จักช่วยปัด กำจัดมัน
ยามที่เจ้า อ่อนล้า พาแรงหมด
อย่าสลด ดวงแด คิดแปรผัน
ยังคงมี พี่อยู่ คู่แจ่มจันทร์
ทุกคืนวัน คอยเสริม เพิ่มแรงใจ
หน้าส่วนตัว
1316
