9 ธันวาคม 2549 04:18 น.
เบรฟฮาร์ท
หญิงนามหนึ่ง ชื่อน้อย ฉันคอยรัก
เฝ้าฟูมฟัก เธอยิ่ง จริงรู้ไหม
เป็นความรัก ครั้งแรก ที่แทรกใน
ดวงหทัย ของฉัน อย่างมั่นคง
มิเคยรัก หญิงใด หรือใครก่อน
ฉันอาวรณ์ ดวงจิต คิดประสงค์
อยากร่วมคู่ เคียงน้อย ร้อยใจลง
อยู่ที่ตรง นงลักษณ์ เป็นหลักชัย
หลายปีผ่าน นานมา ในครานั้น
น้อยเปลี่ยนผัน หันเห แล้วเฉไฉ
จากที่รัก หนักหนา พาเปลี่ยนใจ
ทิ้งฉันให้ เศร้าหนัก มิจักเซา
แม้วันนี้ ไม่มีน้อย มาเคียงข้าง
รักมาร้าง แรมรา พาใจเหงา
จะเก็บรัก เอาไว้ คล้ายดั่งเงา
กับตัวเรา ตลอดไป ไม่อาจลืม.
9 ธันวาคม 2549
เบรฟ
8 ธันวาคม 2549 04:05 น.
เบรฟฮาร์ท
อยากรักฅน ชื่อเก๋ ชื่อเอ๋ อ้อย
อยากรักฅน ชื่อหน่อย ชื่อก้อย จ๋า
อยากรักฅน ชื่อน้อย ชื่อต้อย ตา
อยากรักฅน ชื่อนา ชื่อปลา ปู
อยากรักฅน ชื่อกุ้ง ชื่อรุ้งบ้าง
อยากรักฅน ชื่อน้ำค้าง แหละน้ำฝน
อยากรักฅน ชื่อนิด ชื่อคิด มล
อยากรักฅน ชื่อดา ชื่ออารีย์
อยากรักฅน ชื่ออ้วน ชื่อนวล น้อง
อยากรักฅน ชื่อปอง ละออง ศรี
อยากรักฅน ชื่อพิม ชื่อยิ้ม ลี
อยากรักฅน ชื่อบี ชื่อมีนา
อยากรักฅน ทั้งหมด ต้องงดก่อน
เพราะดวงใจ อาวรณ์ ร้อนหนักหนา
อยากรักฅน ชื่อใด ไม่บอกนา
เก็บรักษา ชื่อไว้ ในใจเอย.
8 ธันวาคม 2549
เบรฟ
7 ธันวาคม 2549 09:25 น.
เบรฟฮาร์ท
เกิดเป็นฅน ขี้เหร่ มิเท่ห์ดอก
ฅนเขาหยอก แหย่ให้ เราได้ขำ
ผมก็หยิก ผิวเนื้อหนัง ดูด่างดำ
มีบุญนำ อย่างเดียว คือเขี้ยวงาม
เกิดเป็นฅน หล่อสวย ด้วยใบหน้า
ไร้สิวฝ้า ดำด่าง สิ้นทางหยาม
หุ่นชะรูด สวยสม นิยมตาม
รูปทรงทราม ที่ใด หาไม่มี
น่าอิจฉา ฅนงาม ทุกยามเห็น
อาจคงเป็น เพราะบุญทำ ค้ำวิถี
รูปสมบัติ จัดให้ เจ้าได้ดี
ดวงชีวี น่าจะสุข ทุกข์บางเบา
อย่าหลงมอง ฅนเพียงรูป แค่วูบหนึ่ง
จงคำนึง ถึงเรื่องจิต อย่าคิดเขลา
กิริยา มารยาท มาดของเรา
ทั้งคำเว้า พาที ควรดีเอย
7 ธันว่าคม 2549
เบรฟ
6 ธันวาคม 2549 12:40 น.
เบรฟฮาร์ท
เจ็ดสิบเก้าพรรษามหาราช
ข้าพระบาทฯขอนอบน้อมองค์จอมศรี
ภูมิพลฯล้นกระหม่อมจอมจักรี
หกสิบปีครองราชย์ของชาติไทย
ทศพิธราชธรรมนำเป็นหลัก
ประชารักสรรเสริญพิสมัย
ทั่วทุกถิ่นแหละแคว้นต่างแดนไกล
พระคุณไซร้เลื่องลือระบือนาม
ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ทรงพระเกษมสำราญ ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทเจ้า นายเบรฟฮาร์ท ขอถวายพระพร
6 ธันวาคม 2549 09:01 น.
เบรฟฮาร์ท
อยากจะอยู่ กับคนดี ไม่มีเงิน
จนเหลือเกิน ทำอย่างไร ได้ละหนอ
เพื่อความรัก สองเรา เล่าละออ
พี่จะขอ ไปขายแรง มาแต่งนาง
แม้เหนื่อยยาก ทุกข์ทน ไม่บ่นหรอก
เพียงแม่ดอก รักนั่น อย่าพลันหมาง
รักพี่ไว้ อย่าได้ชืด แหละจืดจาง
หรืออำพราง เปลี่ยนใจ ให้ระกำ
ฅนความรู้ ต่ำต้อย ด้อยศึกษา
ปริญญา ไม่มี นี่น่าขำ
ค่าแรงถูก เขาให้ ช่างใจดำ
แต่ต้องทำ เพื่ออะไร ให้คิดดู
ขอน้องคอย พี่ก่อน อย่ารอนตัด
แค่ติดขัด เรื่องเงิน บังเอิญหนู
อีกไม่นาน จะกลับมา หาพธู
แล้วร่วมคู่ แต่งงาน มินานเลย.
6 ธันวาคม 2549
เบรฟ
หน้าส่วนตัว
1753
