20 มกราคม 2547 01:20 น.
เบนนี่
ไม่เคยคิดจะรักเธอสักนิด
เพราะรู้ว่าไม่มีสิทธิที่จะเป็นเจ้าของ
เพราะรู้ฐานะตัวเองดี ว่าไม่มีสิทธิครอบครอง
เป็นเพียงตัวสำรอง ยามเธอและเขาห่างไกลกัน
. . . . .*. . . . . * . . . . . * . . . . . * . . . . . *. . . . .
แค่เพียงอยากล้อเธอเล่นๆ ในตอนแรก
แต่ตอนนี้รู้สึกแปลก ใจไหวหวั่น
เริ่มมีเธอเข้ามา ในสี่ห้องใจ ทุกคืนวัน
จนเธอเข้ามาผูกพัน แบบไม่ตั้งใจ
. . . . .*. . . . . * . . . . . * . . . . . * . . . . . *. . . . .
พอรู้ตัวอีกที . . . . ก็เกือบสาย
คนที่หมดความหมาย คือฉันอีกใช่ไหม
สมน้ำหน้ากับความอวดเก่งแล้วเป็นไง
สุดท้ายคนที่ ต้องเจ็บปางตาย คงเป็นฉันใช่ไหม???เธอ . . . . .
. . . . .*. . . . . * . . . . . * . . . . . * . . . . . *. . . . .
20 มกราคม 2547 01:11 น.
เบนนี่
ทำไมยังลืมเธอไม่ได้
ทั้งที่เธอไม่เคยห่วงใย ในตัวฉัน
เป็นแค่เพียงคนผ่านสายตา ไป วัน วัน
คงไม่มีค่า หรือ ความสำคัญกับตัวเธอ
*. . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . *
เป็นได้แค่ ผู้หญิงตัง เล็ก. . . เล็ก
เป็นแค่เด็กคนหนึ่ง ที่เธอมองข้าม เสมอ เสมอ . . .
เป็นแค่แสงหิ่งห้อย ให้เธอพบเจอ
เป็นแค่เพียงคนพร่ำเพ้อ ไปฝ่ายเดียว
*. . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . *
ในเมื่อแสงจันทร์ ย่อมส่องแสงสวยกว่า
แสงหิ่งห้อยหรือจะมีค่า ให้แลเหลียว
กระต่ายบนจันทร์ ทรงคุณค่า กว่าหิ่งห้อยส่องแสง เพียง นิดเดียว
มีหรือเธอจะมาข้องเกี่ยว ไม่มีทาง . . . . .
*. . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . * . . . *
19 มกราคม 2547 19:26 น.
เบนนี่
ยามที่ฉันทุกข์ร้อน หรือว้าวุ่นใจ
ก็มีเธอ คอยห่วงใยอยู่เสมอ
คอยเคียงข้าง ไม่ห่างไกล ที่ฉันจะเจอ
คอยปลอบโยนเสมอ ยามที่ฉันเสียใจ
มีกีตาร์หนึ่งอัน กับบทเพลง ที่แทนความห่วงหา
ที่เธอขับกล่อมเรื่อยมา แทนความอบอุ่นได้
ไออุ่นแห่งรัก คอยฟูมฝัก มิห่างกันไปไกล
ทุกคืนวัน ท้องฟ้าแจ่มใส . . .เมื่อฉันมีเธอ . . . .
แต่วันนี้ไม่รู้เพราะเหตุใด. . . . . .
เธอจึงเงียบหายไป ทึ้งใครหนึ่งคนให้คอยพร้ำเพ้อ
รอคอยฟังบทเพลงหวานซึ้ง สักเพลงหนึ่งจากเธอ
ที่เป็นมาเสมอ แม้เราอยู่ห่างไกล
คนดี ?? ฉันทำผิดอะไรหรือ
ฉันจึงไม่สามารถยื้อใจเธอเอาไว้ได้
หรือมีใครคนอื่น ที่เธอ ต้องการ และห่วงใย
เธอจึงลืมคนคนนี้ที่ห่วงใยเสมอมา
ตลอดมายอมรับว่าผูกพัน
วันเวลาสอนฉันให้รู้คุณค่า
บทเรียนแห่งรักที่เธอมอบให้มา
ฉันจะจดจำไว้ว่าเคยมีกัน. . . . .
อยากจะฟังบทเพลงที่หวานซึ้ง
ที่เธอเคยรำพึงรำพันให้กับฉัน
ถึงจะไม่หวานเลิศเลอ แต่ฉันอบอุ่นเสมอ ทุกคืนวัน
ฉันยังจำบทเพลงบทนั้นไม่ลืมเลือน
เพลงรักเพลงเก่า. . . .
แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นเพลงเศร้า คอยเชือดเชือน
คอยตอกย้ำให้ใจเจ็บ ไม่มีลบเลือน
ใจแปดเปื้อน น้ำตารินไหล มาเป็นทาง
19 มกราคม 2547 00:30 น.
เบนนี่
เป็นเพราะ. . . . .เธอรักเขาใช่ไหม
เธอเลยเปลี่ยนไป . . . .แบบนี้
เหมือนคนไม่รู้จัก. . . .เลยมาย่ำยี
คนรักคนเก่าคนนี้ . . . . .คนที่ มันมี แต่เธอ
เป็นเพราะใจฉัน . . . . . .มันรักเธอมาก
พอเธอลาจาก . . . . .เลยฟูมฟาย. . . .อยู่เสมอ
รู้ทั้งรู้ . . . .ไม่มีวันที่จะมีฉันและเธอ
ภาพเก่าๆ . . .มันยังตอกย้ำเสมอ . . .ว่าเคยมีกัน
พอเธอมีเขา .. .. ..ผ่านเข้ามาในชีวิต
คนที่หมดสิทธิ์.. .. .. ก็คือฉัน !!!
เป็นแค่คนที่ผ่านมา . . . แล้วรักกัน
แต่คนที่เจ็บ.. .. ..จากรักเก่านั้น.
คงมีแค่ฉัน. . . . . . .เพียงคนเดียว. . . . . . .
8 มกราคม 2547 16:40 น.
เบนนี่
อาจเป็นเพราะฉันเหงาเกินไป
เลยนั่งร้องไห้คนเดียวอยู่อย่างนี้
ทั้งๆที่เธอยังรักและหวังดี
มอบให้ฉันคนนี้ แต่เพียงคนเดียว.
อาจเป็นเพราะเราอยู่ห่างไกล
กลัวเธอเปลี่ยนไปไม่แลเหลียว
กลัวการรอคอยอย่างหวั่นใจไปฝ่ายเดียว
กลัวเธอมีใครให้แลเหลียว.แทนที่กัน
แต่เพราะคือเธอ
สร้างความมั่นคงเสมอให้แก่ฉัน
อาจเหงาบ้างสับสนบ้างในบ้างวัน
แต่ก็ไม่อาจบั่นทอนกันรักมั่นที่เธอมี
ไม่ต้องการค่ำมั่นสัญญาใด
ขอเพียงรักษาตัวและใจให้คงที่
ฉันจะรอคอยเธอแม้นานอีกกี่ปี
ก็ไม่มีใครที่ดีและมาแทนที่เธอได้เลย