18 กรกฎาคม 2547 13:14 น.
เบนนี่
นับแต่วันที่เขานั้น ลาจากกันไป
อย่างคนที่ไร้เยื่อใย . . . หมดแล้ว . . หมดคุณค่า
น้ำตาที่เคยเปียกปอน แปดเปื้อน คลอดวงตา
วันนี้ใจอ่อนล้า หมดเรี่ยวแรง . . . . .
ตัวฉันนั้น มีชีวิตอยู่อย่างคนหมดสิ้นความหวัง
ไร้คนที่จริงจัง เหมือนโดนฟ้าลงทัณฑ์ หรือกลั่นแกล้ง
บทตอบแทน คือร้าวรัก เหมือนโดนคมมีดกรีดและทิ่มแทง
ใช้คำหวานมาแอบแฝง แสดงให้เห็นว่ารักกัน . . .
ถึงแม้ว่าฉันจะเป็น นางหงษ์ แต่ไร้ปีก
หมดหนทางที่จะหลีกหนี จากความจริงเหล่านั้น
อิสระเสรี ที่เคยมี ต้องจบลง เหมือนตื่นจากความฝัน
เป็นเพียงหงษ์ฟ้า ที่ตัวเปื้อนดิน ธรรมดาเท่านั้นเอง
น้อยใจ . . ในโชคชะตา วาสนา ของตัวเรา
เป็นถึงหงษ์ กลับโง่เขลา ไม่มองเงา ไม่เคยเกรง
หลงปลอบโยน เข้าข้าง ตัวเอง
เหมือนดนตรี ที่บรรเลง คอยขับกล่อม ให้นอนหลับฝันดี . . .
สุดท้าย เขานั้น ก็ไม่ต่างอะไร จากพราน ที่ล่าเนื้อ
ไม่ว่าหงษ์ หรือ เสือ ก็สิ้นชื่อ ในคราวนี้ . . .
หมาป่าที่ว่าร้าย ต้องแพ้พ่าย ให้กับเขา ที่ไม่เคยปราณี
สุดท้ายหงษ์ฟ้า กลายเป็นเยื่อ ให้เขาย่ำยี ตรงนี้ ตรงที่ใจ
หายไปนานค่ะ คิดถึงเพื่อนๆทุกคนมากเลย จำเป็นต้องกลับมา เพราะคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆ
17 พฤษภาคม 2547 17:02 น.
เบนนี่
. . . คำมั่นสัญญา . . .( Promises )
ฉันไม่สามารถให้สัญญา ว่าจะรักเธอนานแค่ไหน
ฉันไม่สามารถรู้ได้ ว่าฉันจะมีลมหายใจ ต่อไป หรือไม่ในวันพรุ่งนี้
ฉันไม่สามารถ ตอบแทนความรัก ความหวังดี ที่เธอมี
ฉันไม่สามารถ กำหนด ว่าวันพรุ่งนี้ จะเป็นฉันไร
ฉันไม่สามารถ ดลบันดาน ให้เราอยู่ด้วยกัน ทั้งชีวิต
ฉันไม่สารถลิขิต ชะตาชีวิต ให้เป็น อย่างไหน ไหน
ฉันไม่สามารถกำหนด ให้ฉันนั้น มีลมหายใจ ตลอดไป
ฉันไม่สามารถ อยู่กับเธอ อย่างใจ เธอต้องการ
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉัน สัมผัส ได้ด้วยหัวใจ
ว่าเธอคือคน ที่มีค่ามากมาย มหาสาน
เธอ คือความงดงาม และความทรงจำ ของ วันวาน
เธอคือความต้องการ ที่นานเท่านาน ไม่ลืมเธอ
ขอเพียงให้วันพรุ่งนี้ ตื่นลืมตา มาพบกัน
เพราะเธอไม่ใช่แค่คนในความฝัน ที่ฉันเคยพร่ำเพ้อ
เธอมีตัวตน สัมผัสได้ ถึงความห่วงใย ไม่ห่างไกล ให้พบเจอ
เธอคือคนที่ ฉันรอมาเสมอ เพราะเธอคือคน ที่ตรงใจ
คำมั่นสัญญาใด อาจไม่มีความหมายในวันนี้
เพราะฉันรู้ตัวดี ว่าฉันไม่สามารถ รู้ถึงวันข้างหน้าได้
ขอแค่เพียงวันนี้ ฉันมีแค่เธอคนเดียว ตลอดไป
พรุ่งนี้จะมีฉัน อยู่ในวันต่อไปไหม ? ฉันไม่ต้องการ
ขอเพียงให้ได้อยู่กับเธอเพียงเท่านี้ . . .
แม้แค่เพียงเศษเสี้ยว วินาที ของวันวาน
พรุ่งนี้จะมีเรา ไหม ? ในความเป็นจริง อาจเป็นสิ่งที่สร้างความทรมาน
ฉันจะเก็บความทรงจำและเรื่องราวระหว่างเรา เป็นตำนาน ตลอดไป. . .
15 พฤษภาคม 2547 21:19 น.
เบนนี่
. . . . . หัวใจของฉัน ชีวิตของฉัน . . . . .
เธอครอบครองหัวใจของฉัน
ไว้ในอุ้งมือนั้น โดยไม่มีเงื่อนไข
รักโดยไม่เคยร้องขอ สิ่ง ใด ใด
รักโดยไม่บังคับใจ ให้ฉันรักเธอ
ทั้งหมดที่ฉันต้องการ ในชีวิตนี้
คือความรัก ความหวังดี ที่มีต่อฉันสม่ำเสมอ
ฉันรู้ว่าฉันได้พบมัน ในวันที่ฉันได้พบเธอ
เธอเติมเต็มให้ฉันได้พบเจอ ความรักที่สวยงาม
สิ่งต่างๆที่อยู่ข้างใน ที่เคยว่างเปล่า
กับมีความเป็นเรา โดยไม่ต้องเอ่ยถาม
เธออยู่เคียงข้างกันทุกโมงยาม . . .
เธอคือความงดงาม ที่ฉันมี
. . . หัวใจของฉัน ชีวิตของฉัน . . .
มอบให้เธอนั้น ช่วยดูแล นับแต่นี้
จะเป็นทุกอย่าง ทำเพื่อเธอ ด้วยความรู้สึก ที่ดีดี
เพราะเธอทำให้ชีวิตของฉันคนนี้ มีค่าเหลือเกิน . . . .
15 พฤษภาคม 2547 21:08 น.
เบนนี่
ความรัก คือ . . .
การเป็นสุขกับใครสักคน
เมื่อเขามีความสุข
ในยามที่เขาเศร้าสร้อย
การอยู่ร่วมกันในช่วงเวลาที่ดีๆ
และการอยู่ด้วยกันในช่วงเวลาที่เลวร้าย
ความรักคือบ่อเกิดแห่งความเข้มแข็ง
ความรัก คือ . . .
การอยู่ด้วยความซื่อสัตย์ต่อตัวคุณเองตลอดเวลา
การอยู่ด้วยความซื่อสัตย์กับคนอีกคนตลอดเวลา
พูดคุย รับฟัง เชื่อและนับถือในความจริง
และไม่เสแส้รง
ความรักคือบ่อเกิดของความเป็นจริง
ความรัก คือ . . .
ความเข้าใจอย่างสมบูรณ์ว่า . . .
คุณรู้สึกราวกับว่าคุณเป็นส่วนหนึ่ง
ของใครอีกคน
การยอมรับผู้อื่น
ในหนทางที่เขาเป็น
และไม่พยายามเปลี่ยนแปลงเขา
ให้เป็นในสิ่งอื่น
ความรักเป็นบ่อเกิดของความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
ความรัก คือ . . .
เสรีภาพที่เกิดจากความปรารถนาของคุณเอง
ขณะที่แบ่งปันประสบการณ์ของคุณ
กับใครอีกคน
เติบโตไปพร้อมๆกันในวิถีที่แต่ละคนเป็น
ความรักเป็นบ่อเกดของความสำเร็จ
ความรัก คือ . . .
ความตื่นเต้นของการวางแผนด้วยกัน
ความตื่นเต้นของการทำบางสิ่งด้วยกัน
ความรักคือบ่อเกิดของวันข้างหน้า
ความรัก คือ . . .
ความรุนแรงของพายุ
ความสงบนิ่งในสายรุ้ง
ความรักคือบ่อเกิดของความลุ่มหลง
ความรัก คือ . . .
ความรัก คือ . . .
การรู้ว่าใครคนนั้น
จะอยู่กับคุณเสมอ
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
การคิดถึงใครคนนั้นอยู่เสมอเมื่อเขาอยู่ห่างไกล
หากยังคงเคียงใกล้อยู่ในหัวใจตลอดเวลา
ความรักคือบ่อเกิดของความปลอดภัย
ค ว า ม รั ก คื อ ต้ น กำ เ นิ ด ข อ ง ชี วิ ต
อันนี้เอามาจาก กวีนิพนธ์อังกฤษค่ะ แปลโดยหญ้าม่วง
ชอบ ก็เลยเอามาฝากเพื่อนๆค่ะ
15 พฤษภาคม 2547 20:55 น.
เบนนี่
อย่าโกรธเลยนะ . . . ถ้าฉันจะไม่ขอร้อง
. . . . . อย่าเคืองเลยนะ . . . . .
ถ้าฉันจะไม่แสดงความเป็นเจ้าของ . . . เมื่อเขามาใกล้
อย่าว่าฉันเลย ถ้าฉันไม่เคยหึงหวงใคร
อย่าสงสัยหัวใจ . . . ถ้าเหมือนฉันไม่เคยใส่ใจ ต่อความผูกพัน
มันเป็นเพราะรัก . . . เข้าใจหรือเปล่า
ทุกอย่างที่สร้างเป็นเรา ฉันไม่อยากเอากรอบมากั้น
ตามสบายที่ตัวเธอ . . เป็นเธอแล้วกัน
ทุกอย่างนอกเหนือจากนั้น ฉันไม่ใส่ใจ
ขอโทษ ถ้ามันดูเหมือนไม่แคร์เธอ
ขอโทษ ถ้าเหมือนฉันเผลอเรอ. . .ไม่ห่วงเธอเท่าไหร่
ขอโทษถ้าเธออึดอัด ต่อความรักที่ขาดกรงขังหัวใจ * *
. . ขอโทษถ้าฉันรักเธอมากเกินไป . .
ขอโทษที่ไม่เคยรับรู้ว่าเธอต้องการอะไร จากความรักเรา