17 ตุลาคม 2546 19:44 น.
เบนนี่
...เธอก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง...
คนที่ซึ่งไร้ความหมาย....
ไม่มีค่า ไม่สำคัญ แค่คน ข้างๆกาย
จนบ่อยไป...ที่ฉันรำคาญ
เคยแกล้ง ทำร้ายเธอ ต้องเสียใจ
ควงใครต่อใคร ไม่ซ้ำหน้า
จนทำเธอเจ็บช้ำ และเสียน้ำตา
แต่เธอก็ยังมั่นคง เสมอมาไม่ห่างกัน
จนกระทั่งวันเวลาร่วงเลยพ้นผ่าน
จากวันวาน...จนวันนี้...ใจเริ่มไหวหวั่น
เธอคอยอยู่เคียงข้างกัน ทุกครั้งที่ร้องไห้
ซับน้ำตา ทุกเวลาที่ฉันเสียใจ เมื่อถูกใครทำร้ายมา......
แต่วันนี้เหลือเพียงความทรงจำ...
คอยตอกย้ำ....ให้ฉันนั้นห่วงหา
รู้ทั้งรู้ ไม่อาจรั้งเธอไว้ด้วยน้ำตา
เพราะไม่มีวันได้เธอมา...อย่างวันวาน
ทั้งๆที่ระหว่างเราเพิ่งเริ่มต้น
แต่ความรักของคน 2 คนต้องถึงจุดอวสาน
พระเจ้าพรากลมหายใจ ของเธอไปตลอดกาล
ฉันแสนเจ็บและทรมานมากเพียงใด........
โรคร้ายดึงเธอไปจากตัวฉัน
ตั้งตัว... เตรียมใจ...ไม่ทัน ...รับไม่ไหว
อยากให้มันเป็นแค่เพียงความฝัน...ตอนหลับไป
ตื่นขึ้นมาวันใหม่ เพื่อพบเจอเธออีกที...
ถ้าเป็นไปได้ขอแรกด้วยชีวิต
พระเจ้าควรพรากคนที่ผิด คือฉันคนนี้
นี่หรือคือผลตอบแทน ของการเป็นคนดี
มันยุติธรรมแล้วหรืออย่างไรกัน??
...ขอเวลาสักนาทีเถิดสวรรค์
อย่าทำร้ายกันอย่างนั้น
โปรดเห็นใจฉันเถิด.....หากจะลงทัณฑ์
ขอให้เอาตัวฉันเพื่อแรกกับเธอ........
รู้ทั้งรู้ไม่มีวันเป็นไปได้
วาระสุดท้าย.....ของทุกสิ่ง....ที่ต้องพบเจอ
จุดจบฉันเธอต้องตายเหมือนๆกัน
แต่ระหว่างเรา...มันเร็วเกินไป
ถ้ารู้ว่ารักของเรา..จุดจบเป็นเช่นนี้
ฉันจะรีบบอกความรู้สึกที่มีอยู่ข้างใน.......
ต่อให้แรกด้วยชีวิต หรือ ลมหายใจ........
ฉันก็ยอมแรกได้ เพื่อพูดความในใจว่า...
***ฉันรักเธอ***
( มันก็สายเกินไป น้ำตาไม่เคยช่วยอะไร?? )
15 ตุลาคม 2546 19:45 น.
เบนนี่
....วันพรุ่งนี้เราอาจเจอกัน....
หากว่าตัวเธอนั้น....ยังมั่นคงกับฉันเสมอ......
ไม่ว่าห่างไกลกันสุดขอบฟ้า...แต่ใจโหยหาเพียงเธอ
รักมั่นคงเสมอ...แด่เธอนิจนิรัน...........................
*.....*.....*.....*.....*.....*.....*.....*.....*.....*....*
ไม่ว่าวันพรุ่งนี้ท้องฟ้ายังคงเดิมหรือไม่
แต่ฉันก็ยังมีแค่เธอเท่านั้นอยู่ในภาพฝัน
ห่างแค่ตัวแต่หัวใจเชื่อมโยงถึงกัน
และอีกไม่นาน.......เธอนั้นจะกลับมา
*.....*.....*.....*.....*.....*.....*.....*.....*.....*....*
...ฉันรู้ว่าเธอยังคงเหมือนเดิม...
ไม่มีใครมาเพิ่มเติม....หรือมีคุณค่า
แทนฉันคนที่มีความสำคัญเสมอมา
แม้ห่างไกลสายตา...แต่รู้ว่ายังมีกัน...
*.....*.....*.....*.....*.....*.....*.....*.....*.....*....*
เพราะเรา 2 มั่นคง***
ไม่ว่าลมหายใจจะหมดลงก็จะคงมั่น
เราเคยสัญญา ว่าจะไม่ทอดทิ้งกัน
ฉันจะรอวันนั้น.....เมื่อเธอกลับมา
*.....*.....*.....*.....*.....*.....*.....*.....*.....*....*
เพราะใช้ความคิดถึงเป็นสะพาน
ทอดยาวผ่านไปถึงอีกฟากฟ้า
ส่งความรัก ผ่านสายลมและวันเวลา
แล้วเธอคนดีจะกลับมา.....อยู่ตรงหน้า..ตรงกลางหัวใจ***
*.....*.....*.....*.....*.....*.....*.....*.....*.....*....*
15 ตุลาคม 2546 19:01 น.
เบนนี่
...สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิต...
คือการที่เธอ.....คนใกล้ชิดไม่เชื่อมั่น
ล้านความรู้สึกดี..ดี...ที่มีให้แก่กัน
ไม่อาจทำให้เธอนั้น.....หายหวาดระแวง
*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*
ความอาทรในสายตา.......
แสดงออกมาไม่เคยเสแสร้ง
ได้ตอบแทนคืนมา......เพียงความเคลือบแคลง
แล้วฉันจะลงทุนลงแรง...ไปเพื่อใคร......
. *--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*
....ที่ผ่านมาฉันอาจเคย...คิดว่าตัวเองรักเขา...
แต่เธอก็เฝ้า..........แต่จดจำมันเอาไว้
ฉันเคยรักใครร้อยพัน......สำคัญอะไร
เมื่อปัจจุบัน ลมหายใจ มีไว้..........เพื่อรักเธอ......
. *--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*--*
15 ตุลาคม 2546 18:47 น.
เบนนี่
เธอทำให้โลก ของฉันอบอุ่น......
ขอบคุณที่เธอ เข้าใจทุกอย่าง
อดีตที่ผ่านมา ฉันอาจ เดินผิดทาง
แต่ไม่เคยทำให้เธอจืดจาง***ความหวังดี
*....*....*...*...*...*...*...*
ฉันคิดตลอดมาว่าโลกเลวร้าย
จนกระทั่งได้พบเธอคนนี้
แม้โลกจะมีต้นหญ้าหรือท้องฟ้า......ที่แสนดี
แต่สิ่งมีค่าที่สุดในโลกที่ฉันมี.......ก็คือเธอ..........
*....*....*...*...*...*...*...*
15 ตุลาคม 2546 18:33 น.
เบนนี่
เหนื่อยมั้ยคนดี...
อุปสรรคมากมี คงทำให้เธอหวั่นไหว
หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล
จะมีใครคอยห่วงใยเธอทุกวัน
*..*..*..*..*
ในทุกคราวที่เธอสับสน
มีไหม...ใครสักคนช่วยสร้างฝัน
และเมื่อเธอพบเจอกับปัญหาร้อยพัน
ใครกันที่จะแบ่งปันความเข้ใจ
*..*..*..*..*
...เป็นห่วงเธอจังเลย...
เธอยังเข้มแข็งอยู่เหมือนเคยใช่ไหม
อย่าลืมนะ......หากเธออ่อนล้าในวันใด
คน...คนนี้ยังห่วงใย***และพร้อมจะส่งหัวใจ
*** ไปดูแล ***
*..*..*..*..*
หน้าส่วนตัว
698
