19 กันยายน 2550 15:59 น.
เบนนี่
อยากบอกเธอที่รัก...ว่าเธอแสนดี
คอยอยู่ตรงนี้ ไม่ห่างหาย
เธอเป็นคนแรก และคนสุดท้าย ยามฉันไม่สบาย
เธอเฝ้าดูแลไม่ห่างหาย ไม่ไกลสายตา
แม้ฉันจะเคยมีใครมาก่อน
แต่เธอไม่เคยเกี่ยงงอน หรือหนีหน้า
ยามฉันทดท้อ หรือมีน้ำตา
เธอคือคนที่อยู่เคียงข้างตลอดมา ไม่ห่างไกล
เธออาจไม่ใช่ ชายคนแรกที่ฉันรัก
แต่เธอทำให้ฉันรู้จัก ความอบอุ่น ที่เธอมอบให้
แม้รักแรก มีความสำคัญ แต่ปัจจุบัน คือเธอคนนี้ไง
ครั้งแรก จะสำคัญอะไร ถ้าคนนั้น ไม่ใช่เธอ..คนดี..
ขอให้เธอทบทวนเรื่องระหว่างเรา
ไม่เคยคิดเอาเธอมาแทนเขา ตรงนี้
หัวใจเคยรักใคร...สำคัญมากใช่ไหม...บอกที
ทุกการเต้นของหัวใจ..ตอนนี้..คือเธอ..ขอยืนยัน
เป็นรักครั้งที่สอง...แต่ไม่ใช่ตัวสำรอง..ของใครทั้งนั้น
ลบภาพเก่า...ฝังเงารัก..ที่จบลงตรงที่ ต้องจากกัน
คนแรก...ครั้งแรกอาจสำคัญ....
แต่อนาคตของฉัน...ลมหายใจผูกพัน...เพราะรักมั่น...คือเธอ....
28 สิงหาคม 2550 15:22 น.
เบนนี่
เจียมตัว เจียมใจ เสมอ
เมื่อเป็นคนที่เจอเธอทีหลังใครคนนั้น
คนที่เธอเคยบอกว่าทั้งรัก และผูกพัน
และคือคนที่สำคัญ....ตลอดมา
ฉันเป็นแค่คนคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งทำได้เพียงห่วงหา
คนที่มาทีหลัง ทั้งที่ใจเธอยังมีเขาค้างคา
ทั้งๆที่เขาจากลา ไปพร้อมกับน้ำตาของเธอ
เธอรักเขามาก ฉับเข้าใจ
แต่เขาทิ้งเธอไป ให้ต้องพร่ำเพ้อ
ใจเธอมีแต่เขา ความเหงามันทำน้ำตาเอ่อ
ฉันจะเป็นคนซับน้ำตาเธอ ไม่ห่างไกล
ได้โปรดลืมเขา แล้วเธอจะไม่เหงา...เมื่อมีฉัน
จะดูแลเธอทุกวัน ไม่ห่างไปไหน
เพราะฉันรักเธอ...แม้เป็นที่ 2 รองจากใคร
แต่ฉันก็เต็มใจ ขอแค่ให้ฉันได้รักเธอ...ก็พอ
17 สิงหาคม 2550 16:27 น.
เบนนี่
เมื่อวันนี้เธอคบกับฉัน แบบคนรัก
แต่ทำไมเธอมักจะคิดถึงใครคนเก่า
แม้แต่เรียกชื่อฉัน ยังเป็นชื่อของเขา
แล้วเราสองคนจะคบกันไปเพื่ออะไร
เพราะความเหงา ใช่หรือเปล่า
เขาทิ้งเธอให้ปวดร้าวใช่ไหม ?
ฉันเขามาในชีวิตเธอ อย่างไม่ตั้งใจ
เธอถึงไม่ใส่ใจ ว่าใครจะมีน้ำตา
เธอบอกใครต่อใครว่าฉันเป็นแฟน
คนที่เธอหวงแหน และคือสิ่งที่มีค่า
บอกฉันว่ารักตลอดเวลา
แต่แววตาซ่อนความห่วงหา...ถึงใครกัน
ฟากฟ้า...กั้นเธอและเขาให้ห่าง
ระยะทาง เป็นอุปสรรคขวางกั้น
เขาคือ...รักครั้งแรก...ที่ผูกพัน
คือทุกอย่างที่มีค่ามากกว่าฉัน คนมาทีหลัง
อยากถามว่าฉันคือใคร ในใจเธอ
สำคัญผิดมาเสมอ...ว่าคือคนที่เธอจริงจัง
คือคนรัก... ที่ทำให้เธอลบเลือนความหลัง
หรือคือความพลาดพลั้ง ในใจของเธอ
หากอดีต เธอยังคงเก็บมันไว้
ก็อย่าทำร้าย คนคนนี้ ที่รักเธอเสมอ
ให้ฉันเป็นใครก็ได้ แม้ไม่ใช่หนึ่งเดียวในใจเธอ
แอบซ่อนใครไว้ข้างในเสมอ เมื่อเราคบกัน
แม้ฉันจะไม่ใช่รักครั้งแรก...ในความทรงจำ
แต่ก็ยอมทำทุกอย่าง ไม่ต่างจากเขาคนนั้น
เขารักเธอมาก ฉันก็รักเธอมากมายเหมือนกัน
แต่เขาทิ้งเธอให้ต้องหวั่น ซึ่งต่างกันฉัน...ไม่มีทาง
อย่าเอารักครั้งแรกเป็นตัวกำหนดชีวิต
ตัวเธอเท่านั้นที่ลิขิต อย่าเอาใครมากั้นขวาง
อนาคตจะมีฉันหรือไม่ อยู่ที่หัวใจอันบอบบาง
ว่าจะจับฉันวางไว้ ตรงที่ใด....ภายในใจ
ช่วยตอบฉัน เพื่อยืนยันความสัมพันธ์ในตอนนี้
มีฉันทุกที ที่เธอไม่เหลือใคร ใช่ไหม ?
หรือว่ามีทั้งฉันและมีเขาไว้ในส่วนหนึ่งในห้องใจ
ฉัน คือ ใคร และเป็นใคร....ในใจเธอ
3 สิงหาคม 2550 11:56 น.
เบนนี่
จากวันที่เราสองคน ต้องแยกทางกัน
ในวันนี้ฉัน ก็ยังคงมีเธอ ไม่เคยหาย
แม้ว่ารักครั้งเก่าจะจบลง ไม่มีเธอเคียงข้างกาย
และสุดท้าย คนที่เดียวดาย คือฉันคนเดียว
เธอไม่เหลือความรักที่เคยมี
ต่อแต่นี้ เธอคงไม่แลเหลียว
ห้ามใจไม่ได้ ทำได้เพียงรักเธอข้างเดียว
อยู่อย่างโดดเดี่ยว อย่างไม่มีกัน
คงเพราะรักเธอ เกินกว่ารัก
ห้ามใจลำบาก เมื่อเธอที่รัก ไม่เคยคิดถึงฉัน
คนที่เธอเคยบอกว่าทั้งรัก ทั้งผูกพัน
สุดท้ายไม่เหลือเยื่อใยให้กัน อย่างที่เคยเป็น
บอกตัวเองยังไง ให้เข้าใจ
ว่าคนเก่าไม่มีเยื่อใย อย่างที่มองเห็น
จะให้เขากับมารักกัน มันยากเย็น
เมื่อเธอมีเขาเป็นที่รัก ฉันเข้าใจ
พอที...บอกกับหัวใจ
เมื่อเธอจากไป ไม่หวนกลับมาเริ่มต้นใหม่
บอกกับตัวเอง อย่าร้องไห้ ให้กับคนไม่มีหัวใจ
ห้ามใจยังไง ไม่เคย...ไม่รักเธอ....
21 กรกฎาคม 2550 10:34 น.
เบนนี่
อยากขอบคุณสำหรับความรักที่เคยมี
ขอบคุณเธอคนดี ที่อยู่ตรงนี้ ไม่ไปไหน
ขอบคุณช่วงเวลาดีดี ที่มากมาย
แม้ห่างเธอจะเดียวดายเกินใจจะอดทน
เธอคือของขวัญที่ดีที่สุดที่ฉันมี
มีเธออยู่ตรงนี้ ไม่เคยทำให้ฉันสับสน
เธออาจเป็นเพียงผู้ชายธรรมดา ไม่เลิศเลอกว่าใครหลายๆคน
แต่เธอสำคัญกับฉัน จนยากเกินคำบรรยาย
แม้ขอบฟ้าจะกั้นให้เรา ตัวต้องห่าง
เหมือนมีเมฆหมอกบาง บางไม่เคยห่างหาย
นึกถึงเธอทุกครั้ง ทำให้ฉันมีความสุขมากมาย
แม้เธอจะห่างกันแสนไกล ไม่พบเจอ
ฉันอยู่ตรงนี้ ตรงที่เดิม
ความรักที่มียังคงเดิม แค่เธอเสมอ
ลมหายใจแต่ละวัน มีไว้ใช้เพื่อบอกรักกับเธอ
ฉันจะรอเธอเสมอ....และตลอดไป