5 กันยายน 2545 10:54 น.
เนเน่จัง
ยอมรับแล้วกับทุกอย่าง
ยอมรับว่าเธอมีคนเคียงข้างจากนี้
ต่อไปคงเลิกคิดวุ่นวายเสียที
และหากเจอเธอในวันพรุ่งนี้
จะทำใจดีๆไปทักทาย
5 กันยายน 2545 10:49 น.
เนเน่จัง
รักเมียต้องอดทน ต้องเป็นคนเคารพเมีย
รักเมียต้องส่งเสีย อย่าให้เมียต้องสงสัย
รักเมียต้องรักเดียว อย่าได้เที่ยวไปรักใคร
รักเมียต้องทำใจ ถึงอย่างไรเธอก็เมีย
รักเมียอย่าขี้เหล้า เมียจะเหงาเราจะเสีย
รักเมียอย่าอ่อนเพลีย คนรักเมียต้องแข็งแรง
รักเมียอย่าเที่ยวดึก จะเกิดศึกผิดสำแดง
รักเมียอย่ารุนแรง ค่อยๆ แซงอย่าขับไว
รักเมียต้องยอมเมีย เพราะว่าเมียไม่ยอมใคร
รักเมียต้องเข้าใจ ไม่มีใครใหญ่กว่าเมีย
รักเมียอย่าเถียงเมีย คำพูดเมียใหญ่กว่าใคร
ชาติหน้ามีฉันใด จงจำไว้อย่ามีเมีย...
5 กันยายน 2545 10:49 น.
เนเน่จัง
สงสารกันหน่อยได้ไหม
ในมันทนเหงาไม่ไหวแล้ว
น้ำตาแต่ละหยดที่พราวแพรว
เจียนจะหมดแล้วจากหัวใจ
ร้องไห้ทั้งคืนทั้งวัน
มองไม่เห็นกันเลยใช่ไหม
ในร้ายเหลือเกินเธอคนไกล
ฉันทุกข์เพียงไร ทำไมไม่รู้เลย
5 กันยายน 2545 10:39 น.
เนเน่จัง
ถนนสายกว้าง
สองข้างทาง..สีสันหลากหลาย
ยิ่งไกลจากจุดเริ่ม
เรื่องราวก็ยิ่งเพิ่มขึ้นมากมาย
อย่าให้เวลาทำหล่นหาย
รีบเขียนเก็บไว้ .. ซะดี - ดี
ความเหงาไม่เข้าใคร..ออกใคร..
5 กันยายน 2545 10:21 น.
เนเน่จัง
คิดถึงกันบ้างไหม
จะเงียบเหงาในใจหรือสุขสันต์
ถึงตัวไกลใจเรายังผูกพัน
ด้วยสามคำที่คงมั่น ฉันรักเธอ...คนน่ารัก
หน้าส่วนตัว
421
