2 กรกฎาคม 2545 11:53 น.
เนเน่จัง
เมื่อเธอกลับมา
ความเหว่ว้าบนดวงหน้าขุ่นกลับใส
ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงกลับกลาย
มีรอยยิ้มพริ้มพราย
ปรายแก้มบางวางทดแทน
2 กรกฎาคม 2545 11:51 น.
เนเน่จัง
เธอรักฉันไหม
และเชื่อหรือไม่ว่าฉันรักเธอ
หากเชื่อแล้วทำไม
ปล่อยให้น้ำตาที่ไหลเอ่อ
เป็นเรื่องของเธอ
เพียงคนเดียว
2 กรกฎาคม 2545 11:50 น.
เนเน่จัง
เก็บเธอไว้ในความรู้สึก
ให้ลึกเท่าที่จะลึกได้
ตราบที่ยังมีลมหายใจ
รับรู้ไว้..ไม่มีใครแทนที่เธอ
2 กรกฎาคม 2545 11:44 น.
เนเน่จัง
จะกลับมาก็ได้
ยอมให้อภัยเสมอ
จะเปิดอกอ้าแขนกว้างๆรอรับเธอ
ยิ้มรับเสมอถ้าเธอจะกลับมา
2 กรกฎาคม 2545 11:33 น.
เนเน่จัง
แค่ได้รู้ว่าเธอยังห่วงใย
แม้จะไม่มากกว่าใครคนนั้น
ก็ยังดีที่เธอยังคิดถึงกัน
ยังไม่ลืมคนอย่างฉัน
ที่ไม่เคยสำคัญอะไร
หน้าส่วนตัว
545
