ริ้วหมอกโอบดอกไม้ ลมลูบไล้โลมกลีบบาง เบื้องหน้าฟ้าเรื่อราง ลบมืดหม่นเริ่มต้นวัน คือเช้าที่สดชื่น หลังคืนเหงาที่เงียบงัน กลีบสวยอวดสีสัน บานสล้างอย่างรื่นรมย์ เกล็ดสีปีกผีเสื้อ เจือแรงฝันอันพร่างพรม ล่องเลยมาเชยชม ช่างเริงร่อนเหมือนฟ้อนรำ ระเหยหอมแห่งห้อมทิพย์ ที่ดอกไม้ได้พร่างพรำ ตรึงใจให้จดจำ มิจืดจางหว่างวันคืน ผีเสื้อกับดอกไม้ มีเยื่อใยที่ยั่งยืน ผสานผสมจนกลมกลืน คือเกื้อกูลพึ่งพากัน ช้ำชอกกลีบดอกไม้ เพื่อหัวใจจะตื้นตัน เพื่อพฤกษ์ดำรงพันธุ์ ผีเสื้อยิ้มอีกอิ่มเอม
หน้าส่วนตัว
1631
