..ผ่านความเจ็บมาได้ แต่เสียความเป็นตัวเองไป..หมองหม่น เมื่อใจยังคงรักเธอเปี่ยมล้น ก็เหมือนอยู่ในวังวนของตัวเอง.. ..นานวันเข้าก็เริ่มจาง แต่ภาพเธอยังเลือนลางคอยข่มเหง นึกทีไร - หัวใจก็เริ่มเคว้ง กระซิบบอกกับตัวเอง...ให้ทำใจ ..ได้แต่หวังว่าสักวันหนึ่ง เมื่อเธอนั้นรู้ซึ้ง..รักจากฉัน คงเข้าใจ..กับความหมายของมัน หากมีวันนั้น..ฉันก็คงไม่เสียใจ..