31 สิงหาคม 2547 12:35 น.
เนปจูน
...เธอเคยรู้ไหม - เข้าใจความรู้สึก
ว่าในใจลึกๆมากกว่าความห่วงหา
เป็นสิ่งที่พยามหลายครั้งบอกเธอทางสายตา
โดยที่ฉันไม่เคยแน่ใจเลยว่าเธอเข้าใจอย่างไร
...ไม่ต้องตอบแทนอะไรให้ฉัน
เพราะสิ่งนั้นฉันไม่จำเป็นต้องได้
ที่ฉันทำทุกอย่าง - เพราะทำตามความเรียกร้องของใจ
ไม่ได้หวังให้เธอมารู้สึกดีๆ
31 สิงหาคม 2547 12:23 น.
เนปจูน
...เคยอยู่ในอ้อมแขนของเธอ...
ที่คอยโอบกอดฉันเสมอให้อบอุ่น
พร้อมกับสายตาที่เคยคุ้น
ทั้งความรักที่อ่อนละมุนและแสนหวาน
...อยากจะร้องให้
เป็นเพราะทำใจไม่ได้ - ยังห่วงหา
อีกนานแค่ไหนนะเวลา
วันที่ฉันแน่ใจว่า..ลืมเธอ
8 สิงหาคม 2547 19:13 น.
เนปจูน
...เสียใจนะ - เสียใจ
เมื่อเห็นเธอมีใครใหม่..แล้วผลักไสฉัน
ีเหมือนกระดาษที่หมดประโยชน์แล้วทิ้งขว้างมัน
ไม่รู้บ้างเลยหรือว่าฉันเจ็บเพียงใด...
...ไหนล่ะ ? คนที่บอกเสมอว่าคิดถึง
ไหนล่ะ ? คนที่บอกว่าเป็นมากกว่าห้วงคำนึงของสิ่งอื่นไหน
ไหนล่ะ ? คนที่บอกว่าจะไม่มีวันเปลี่ยนใจ
แล้วทำไม..ถึงทำเหมือนใครที่ไม่ใช่คนสำคัญ
8 สิงหาคม 2547 18:50 น.
เนปจูน
...ยังจำได้มั้ย ? ในคืนหนึ่ง...
เป็นที่ๆซึ่งเคยมาหาฉัน
เธอกระซิบเบาๆข้างหูว่ารักกัน
และจะไม่มีวันเปลี่ยนจากฉันไปรักใคร
...เพราะฉันรักเธอ...
จึงยอมทุกอย่างเสมอง่าย - ง่าย
แม้ว่ามันจะเป็นแค่ลมปากพูดออกไป
แต่ฉันก็ยอมรับได้..แม้มันจะไม่ใช่..ก็ตาม
8 สิงหาคม 2547 18:37 น.
เนปจูน
...มองฟ้าอันกว้าง...
ช่างดูอ้างว้างและเงียบเงา
นึกถึงอดีตความทรงจำของเรา
กับเรื่องราวเก่า - เก่าที่ผ่านมา
...คนดีของฉัน...
เธอมองกันเหมือนฉันเป็นคนที่ไร้ค่า
ทิ้งให้เจ็บ..และไม่คิดที่จะหันมามองตา
ว่าใจนั้นช้ำเกินกว่าจะพูดออกไป
หน้าส่วนตัว
679
