30 มกราคม 2556 17:56 น.
เที่ยนหยด
05.40 น. ขณะที่ฉันกำลังจะออกไปซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อ เดินเกือบจะถึง
ประตูอยู่แล้ว...เอ้า! อุทานกับตัวเอง..เฮ้อ! ดันลืมหยิบกระเป๋าสตางค์ลงมาจาก
ห้องนอนชั้นบน..ฉันจึงเดินย้อนกลับขึ้นบันไดแต่ยังไม่ทันได้ก้าวขาขึ้น..
"อ้อยๆ " เสียงคนเรียกฉันอยู่หน้าประตูรั้ว..ฉันหยุดกึก! ด้วยคุ้นในน้ำเสียง
เออ..จริงซิน๊ะ..เช้านี้เป็นวันที่พี่สาวฉันซึ่งเดินทางมาจากต่างจังหวัดจะมาถึงบ้าน
ฉันจึงเดินกลับไปที่ประตู......เสียงเรียกชื่อฉันดังขึ้นอีกครั้ง
"เอ้อ..ได้ยินแล้ว รอเดี๋ยว" ฉันตะโกนออกไปพร้อมกับหยิบกุญแจบ้าน
ฉันเปิดประตูในตัวบ้าน..มองไปที่รั้วก็เห็นพี่สาวฉันยืนอยู่พร้อมกับส่งเสียง
มาอีกครั้ง
"อ้อย ฉันโดนจี้" ฮ้า! ว่าไงน๊ะ..ฉันถาม..พร้อมกับรีบเดินไปเปิดประตูรั้ว
ให้พี่สาวเข้ามา
"เมื่อกี้เธอว่าอะไรน๊ะ" ฉันถามอีกครั้ง
"ฉันบอกว่าฉันโดนจี้" คราวนี้ชัดเต็มหูสองข้าง
"จริงดิ..โดนที่ไหนอ่ะ" ฉันรัวเสียงถาม
"หน้าบ้านแม่" พี่สาวตอบ
"บ้านแม่นี่น๊ะ" ไม่อยากเชื่อเลยให้ตายซิ
"แล้วมันทำอะไรเธอหรือเปล่า" ฉันพูดพร้อมกับสำรวจร่างพี่สาว
"เปล่า " พี่สาวตอบ เฮ้อ..ค่อยโล่งใจหน่อย ฉันพูดเบาๆ
ทันทีที่พี่สาวเข้ามานั่งในบ้านแล้ว...เธอจึงเล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ฟังว่า
เธอนั่งรถทัวร์มาถึงหมอชิตตอนประมาณตี 4 เธอจึงต่อรถประจำทางเพื่อมา
บ้านแม่และเมื่อมาถึงปากซอยบ้านเวลาขณะนั้นยังไม่ถึงตี 5 ดี เธอเห็นว่าใน
ซอยบ้านยังคงมืดอยู่....และไม่เห็นมีผู้คนเดินแม้แต่คนเดียว..และยิ่งช่วงนี้
เป็นหน้าหนาว..เป็นที่รู้กันว่า จะสว่างช้ากว่าปกติ...เธอเลือกที่จะไม่เดินเข้ามาคนเดียว..จึงเดินเลยไปนั่งร้านข้าวแกงที่อยู่ซอยเยื้องๆกับซอยบ้านฉัน.
เพราะเธอคุ้นเคยกันดีกับแม่ค้า...
เวลาผ่านไปจนกระทั่งเธอเห็นว่า ตี 5 กว่าแล้ว...ซึ่งปกติ ในซอยบ้านฉัน จะเริ่มมีคนเดินออกมาบ้างแล้วบางคนก็ออกมารอใส่บาตรพระ บางคนก็ออกมาวิ่งออกกำลังกาย..เธอเลยคิดว่าไม่น่าจะมีอะไรจึงตัดสินใจเดินเข้ามาในซอยบ้าน..
ซึ่งระยะทางจากปากซอยถึงบ้านแม่ประมาณสัก 20 เมตรกว่าๆ...ลืมบอกไปค่ะ
บ้านฉันกับบ้านแม่อยู่ซอยเดียวกัน...แต่บ้านแม่จะถึงก่อน..โดยห่างจากบ้านฉันเพียงตึก 10 ห้อง ย้อนกลับมาที่เหตุการณ์ต่อค่ะ...ในขณะที่เธอเดินเข้าซอย..
เธอบอกว่ามันเงียบมาก มากซะจนเธอเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมานิดๆ....แต่ก็ยังคิดว่าเดี๋ยวถึงหน้าบ้านแม่ก็ต้องเจอคนแล้ว...เพราะเยื้องๆกับหน้าบ้านแม่ จะมีร้านกาแฟ ร้านข้าวแกง ซึ่งสองร้านนี้จะออกมาเปิดร้านประมาณเวลานี้แหล่ะ....
เธอเล่าว่าเธอเองก็ไม่ประมาทนะคะ พยายามเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น..สองตาก็คอย
มองไปรอบๆตัวว่ามีอะไรผิดปกติหรือเปล่า...ขณะที่เธอเดินมาถึงกลางซอย...
เธอเห็น รถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่ง..มีคนขับและคนซ้อนท้าย..ขี่สวนออกมาช้าๆ
เธอเห็นรถคันดังกล่าวเลี้ยวเข้าไปในซอยเล็กๆซอยหนึ่งซึ่งเป็นซอยตันอยู่ทาง
ซ้ายมือและถึงก่อนบ้านแม่...
เธอก็เริ่มเอะใจและคิดว่า รถคนนี้จะเข้าไปในซอยนั้นทำไม..ดูจากลักษณะแล้ว
ไม่น่าจะเป็นคนในซอย...เธอจึงมองตามเข้าไป..พร้อมกับเร่งฝีเท้าเร็วขึ้น..
ในขณะที่ความรู้สึกบอกว่าจะต้องมีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นแน่ๆ
พี่สาวบอกว่า..เห็นประตูบ้านแม่แล้ว..ใจเริ่มชื้น..แต่ เอ๊ะ..ทำไมวันนี้เงียบจัง
บรรดาร้านค้า..ก็ยังไม่เปิดเธอมองไม่เห็นใครสักคน..อย่าว่าแต่คนเลย..
เธอว่า แม้แต่สุนัขสักตัวก็ไม่มี..ปกติแล้วซอยบ้านฉันมีค่อนข้างเยอะด้วยซ้ำ
แต่วันนี้ไม่มีแม้แต่เงา...เธอเดินมาถึงหน้าบ้านแม่จนได้...แต่ก็ไร้ประโยชน์ค่ะ..เพราะเธอไม่มีกุญแจ...พูดถึงกุญแจนี่ก็เหมือนกัน..ฉันเคยบอกพี่สาวเสมอๆว่า ให้ไปปั๊มกุญแจไว้ทั้งบ้านแม่และบ้านฉัน..จนแล้วจนรอดเธอก็ไม่ยอมไปปั๊มกลับอ้างว่าลืมเสมอๆ...
บ้านแม่เป็นตึกแถว...และไม่มีกริ่งหน้าบ้าน..ฉะนั้นต้องตะโกนเรียกคนในบ้าน
อย่างเดียว...แต่สำหรับเช้านี้คงยาก เพราะยังไม่มีใครตื่นลงมา...
พี่สาวฉันก็ทราบดี..เลยไม่ได้ตะโกนเรียกใคร..คิดว่านั่งรออีกเดี๋ยวก็ได้...เพราะ
เธอทำแบบนี้ประจำ...อีกอย่างหน้าบ้านแม่ก็มีแสงสว่างจากหลอดไฟใต้กันสาด
ก็ไม่น่าจะมีอะไร..เธอพยายามคิดปลอบใจตัวเองไว้ก่อน....
ขณะที่เธอนั่งอยู่นั้น...เธอมองเห็นร่างชายคนหนึ่งสวมหมวกกันน๊อค...กำลังเดิน
มาและทำทีเหมือนจะเดินผ่านเธอไป...เธอจึงมองตามไปโดยไม่ละสายตา..
ความรู้สึกมันบอกว่าต้องระวังตัว..เธอว่างั้น
แล้วก็จริงดังคาด..เขาเดินย้อนกลับมาแล้วตรงดิ่งมาที่พี่สาวฉันนั่งอยู่...ซึ่งในขณะนั้นเธอกำลังก้มลงไปปัดยุงที่บินมาเกาะขา...ชายคนนั้นตรงดิ่งมาทำทีเหมือน
จะแตะที่มือเธอ..แล้วถามว่า " เป็นไร" พี่สาวฉันตกใจรีบลุกขึ้นพร้อมทั้งปัดมือเขาออกไป..พร้อมกับพูดเสียงดังว่า.."อะไรเนี่ย" เธอถอยร่างมาพิงที่ประตูโดยที่ไม่สามารถจะหลบออกไปได้ เพราะมันผู้ที่มีรูปร่างสูงใหญ่ ยืนขวางเอาไว้...
(ต่อไปนี้ขอใช้สรรพนามแทนมิจฉาชีพคนนี้ว่า "มัน" แล้วกันน่าจะเหมาะดี)
มันเปิดหน้ากากหมวกกันน๊อต..และหยิบมีดออกมา..พูดขู่ว่า
"อย่าร้องน๊ะ"
"จะทำอะไรฉัน" พี่สาวฉันถามมันเสียงสั่น
"ถอดแหวนออกมาเดี๋ยวนี้" มันพูดเสียงเบากว่าพี่สาวฉัน
พี่สาวฉันบอกว่าในนาทีนั้นไม่ได้เสียดายของเลยแม้แต่น้อยรีบถอดแหวนทอง
ทองคำหนักหนึ่งสลึงที่สวมนิ้วอยู่ให้มันไป...หลังจากมันรับของไปแล้วจึงพูดขึ้นว่า
"ส่งกระเป๋าสะพายมาด้วย"
พี่สาวฉันคิดถึงเอกสารสำคัญจึงไม่ยอมให้ แต่กลับล้วงมือไปในกระเป๋าแทน
เธอหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมาเปิด และบอกมันว่า
"ฉันเหลือเงินอยู่แค่ 600 บาท เพราะเพิ่งมาจากต่างจังหวัด"
เธอส่งเงินให้มัน...มันมองเงินที่มือแล้วพูดเสียงเข้มๆ ว่า เอาไป!!! ไม่เอาหรอก..ชิชิ...ดูมันทำ..สงสัยเงินคงจะน้อยไป..เอ..รึว่าอยากเป็นคนดีมีคุณธรรมเร้อ..
จะยังไง แกก็คือโจรนั่นแหละฟร่ะ..จะเป็นอื่นก็หาไม่..จริงมั๊ยค่ะท่านผู้อ่าน..อิอิ
เมื่อได้ของไปแล้ว...มันรีบเดินไปที่รถมอเตอร์ไซค์ที่พวกมันอีกคนติดเครื่อง
รออยู่..และแล้วมันทั้งสองก็ได้หายไปกับความมืดที่เกือบสว่าง...ปล่อยให้ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง (เล็กจริงๆค่ะ เธอสูงไม่ถึง 160 ซม.แถบยังชื่อ "เล็ก" อีกด้วยซิ) รีบเดินมาบ้านน้องสาวด้วยความตื่นตะหนก...
" เฮ้อ! เหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา" ฉันบอกพี่สาวหลังจากฟังเธอเล่าจนจบแต่ก็ยังดีที่มันไม่ทำร้ายเอา.....และที่สำคัญอย่าได้ใส่เลยค่ะบรรดาเครื่องประดับมีค่าทั้งหลาย..เพราะคนระวังหรือจะสู้คนจ้องได้..คุณว่ามั๊ยค่ะ..
เล่าเรื่องโดย...เทียนหยด
28 พฤศจิกายน 2555 14:45 น.
เที่ยนหยด
ภาพของไพ่ทาโรต์โบราณที่เกิดขึ้นก่อนจะมีสำรับใช้ในการเล่นกันธรรมดาๆนั้น มีความสัมพันธ์กับศาสตร์ของการทำนายด้วยตัวเลข เราให้ตัวเลขที่เกี่ยวพันกับ
วันเกิดของคุณ เพื่อค้นหาไพ่ประจำตัว หรือไพ่นำโชคของคุณ ซึ่งสามารถบอกอะไร ๆ เกี่ยวกับตัวคุณได้มากมาย วิธีค้นหาไพ่ประจำตัวง่าย ๆ ดังนี้
บวกเลขวันเดือนปีเกิดของคุณเข้าด้วยกันตัวอย่างเช่น : 4 ตุลาคม1981 = 4+10+1981=1995 จากนั้นนำผลลัพธ์มาบวกเข้าด้วยกัน 1+9+9+5=24
ลดตัวเลขโดยการบวกเข้าด้วยกันอีกครั้ง ซึ่งคุณน่าจะได้ตัวเลขที่น้อยกว่า 10
2+4=6 ก็จะได้ไพ่ The Lovers แต่ถ้าในกรณีที่คุณบวกตัวเลข
ในขั้นตอนนี้ได้เท่ากับ 10 และวันเกิดของคุณเป็นเลขคี่ ก็ลดให้เป็น
เลขหนึ่ง ถ้าไม่ใช่ก็ปล่อยให้เป็นเลข 10 อยู่อย่างนั้น
ความหมาย
1. The Magician คนที่ได้ไพ่ The Magician หรือผู้วิเศษเป็นไพ่ประจำตัว
เป็นคนที่กุมชะตาชีวิตตัวเองเอาไว้ในมือพวกเขา ไม่กลัวที่จะลงมือทำ
และสามารถไปถึงเป้าหมายในโลกใบนี้ได้ด้วยพลังความมุ่งมั่นผสานกับแรง บันดาลใจผู้วิเศษมีพรสวรรค์ในการล่วงรู้อะไรได้เป็นพิเศษและสามารถ
ใช้พลังจักรวาลทั้งในทางสร้างสรรค์และตามความเป็นจริง บ่อยครั้งที่เราพบว่า
ผู้วิเศษสามารถทำอะไรได้อย่างมหัศจรรย์ และถ้าไพ่ใบนี้เป็นไพ่นำโชคของคุณ
คุณก็สามารถจะทำอะไรได้อย่างนั้นเหมือนกันถ้าคุณตั้งใจ ทุ่มเทและเด็ดเดี่ยวคุณสามารถมองข้ามสิ่งที่จะทำให้ไขว้เขวได้ และจะทุ่มเทความสนใจให้ภารกิจ
ที่อยู่ในมืออย่างจริงจัง คุณมีอิทธิพลอย่างมากต่อคนอื่นซึ่งมักรู้สึกมีกำลังวังชาขึ้นมาเมื่อมีคุณอยู่ด้วย.
ความท้าทายของคุณก็คือการเรียนรู้ที่จะจัดลำดับความสำคัญของสิ่งต่างๆ ในชีวิตความสามารถที่มีอยู่หลากหลายของคุณอาจนำคุณไปหลายทิศทางด้วยกันและคุณอาจเจียดเวลาให้แต่ละเรื่องได้น้อยเกินไป ในเรื่องของความสัมพันธ์คุณมักถูกดึงดูดเข้าหาคนที่เป็นเสมือนอีกครึ่งหนึ่งของคุณตามธรรมชาตินั้นก็คือ
The High Priestess หรือนักบวชผู้ลึกลับนั่นเอง ส่วนในเรื่องการงานและเพื่อนฝูงคุณจะไปได้ดีกับผู้ที่มีไพ่ The Chariot หรือ ไพ่ม้าศึกเป็นไพ่ประจำตัว
ถ้าคุณหยุดเอาชนะซึ่งกันและกันได้ผู้ที่ถือไพ่ม้าศึกนี้ก็มีโอกาสเป็นคนรักที่
ยอดเยี่ยมของคุณได้ ความเป็นคนสร้างสรรค์ของคุณหมายความว่าคุณ
ประทับใจความเป็นคนที่มองอะไรทะลุปรุโปร่งของ The Hermit หรือ ฤาษีและคุณอาจตกหลุมรักผู้ที่เกิดภายใต้สัญลักษณ์ The Lover หรือคู่รักอย่างหัวปักหัวปำ
2. The High Priestess หรือนักบวชเป็นตัวแทนความลึกลับและซับซ้อนของ
จิตใจผู้หญิง ถ้าคุณได้ไพ่ใบนี้เป็นไพ่ประจำตัวคุณเป็นคนที่มีลางสังหรณ์และอ่อนไหวได้งายโดยมีสัญชาตญาณอันแรงกล้าอยู่ในตัว ตามธรรมชาติคุณมัก
ใช้ลางบอกเหตุเสียงกระซิบจากข้างใน และข้อมูลในความฝันเป็นเครื่องนำ
ทางชีวิต นักบวชสามารถดึงความลึกลับซับซ้อนในสถานการณ์หรือผู้คนออกมาได้จึงสามารถล่วงรู้ศักยภาพและความสามารถที่ซ่อนเร้นของคนอื่นได้เป็นอย่างดี คุณยอมรับวิธีการและความเห็นที่แตกต่างกัน และรู้ว่าเมื่อไหร่ที่ควรจะถอยหลังแล้วปล่อยให้เหตุการณ์ดำเนินไปโดยไม่ต้องเข้าไปก้าวก่าย สิ่งที่ยากสำหรับคุณ คือการทำอะไรอย่างเด็ดเดี่ยวเพื่อดึงความสามารถและพรสวรรค์ออกมาใช้พยายามต่อสู้กับนิสัยที่ชอบจมปลักอยู่ในโลกส่วนตัว แต่อย่าไปผูกติดกับคนอื่นมากนักไพ่ใบอื่น ๆ อีกหลายใบอยากจะเข้ามาสำรวจความลึกลับของนักบวชแต่เพื่อนคู่คิดตามธรรมชาติของคุณคือ ผู้วิเศษถ้ารวมตัวกันเมื่อไหร่ก็เปรียบ
เหมือนหยินกับหยางของพลังความสร้างสรรค์นั่นแหละ จงระวังผู้ควบม้าศึกที่ทะเยอทะยานเอาไว้ให้ดี เพราะเขาอาจจะเดินหน้าต่อไปเมื่อเอาชนะใจคุณได้แล้ว พระราชาคณะ The Hierophant ผู้ซื่อสัตย์ จะเป็นคู่รักหรือเพื่อนที่แคร์คุณ และคุณจะหลงรักฤาษี The Hermit ที่มีความคิดลึกซึ้ง แต่คุณสองคนจะต้องร่วมแรงร่วมใจกันทำให้สำเร็จและคุมักจะต้องเผลอใจ เข้าไปผูกติดกับจักรพรรดิ Emperor ผู้อบอุ่นด้วย
3. The Empress หรือจักรพรรดินีเป็นแบบฉบับของผู้เป็นแม่ในอุดมคติ คือมั่นคง เต็มไปด้วยความรักและพร้อมจะให้กำเนิดลูก สิ่งต่าง ๆ ที่อยู่ภายใต้การดูแลของเธอสามารถเติบโตเติบใหญ่ และ พัฒนาไปได้เธอเป็นตัวแทนของธรรมชาติและความรู้สึกและมีความสามารถในการสร้างสรรค์และเลี้ยงดูชีวิต
ผู้ที่ได้ไพ่จักรพรรดินีเป็นไพ่ประจำตัวจะอยู่ในโลกของความรู้สึกและชอบสนุกกับกิจกรรมที่ใช้กำลังกาย และการใช้ชีวิตกลางแจ้งคุณให้ความสำคัญกับเนื้อหนังมังสาและประสาทสัมผัสคุณจึงหลงใหลต่อความสุขและ ความสวยงาม และซาบซึ้งกับสิ่งที่ละเอียดอ่อนในชีวิต คุณเป็นคนใจดี เปิดกว้างและมักจะมีความคิดริเริ่มสูง คุณรู้สึกผูกพันกับสรรพสิ่งบนโลกอย่างลึกซึ้งพร้อมทั้งให้ความเห็นอกเห็นใจและความห่วงใยอย่างเต็มที่ คุณเป็นคนกระฉับกระเฉงโดยธรรมชาติ
จึงคบหาแต่เพื่อนดีๆและชอบความสะดวกสบายอย่างยิ่ง จักรพรรดินีอาจมีนิสัย
ที่ชอบแสดงออกจึงควรเรียนรู้ที่จะยับยั้งตนเองไว้บ้าง ไม่ใช่ทำอะไรตามใจ
ตัวเองไปซะหมด ด้วยธรรมชาติที่ไม่ชอบตัดสินใคร คุณจึงเป็นที่นิยมชมชอบ
ของไพ่ทุกใบแต่คุณจะให้ความสนใจกับคนที่เกิดภายใต้สัญลักษณ์วงล้อแห่ง
โชคชะตา Wheel of Fortune และ ผู้พิพากษา Justice เป็นพิเศษเพราะคุณทั้งสามคนชื่นชอบธรรมชาติและวงจรหรือ ไพ่ม้าศึกเป็นไพ่ประจำตัว ถ้าคุณหยุดเอาชนะซึ่งกันและกันได้ ผู้ที่ถือไพ่ม้าศึกนี้ก็มีโอกาสเป็นคนรักที่ยอดเยื่ยมของคุณได้ ความเป็นคนสร้างสรรค์ของคุณ หมายความว่า คุณประทับใจความเป็น
คนที่มองอะไรทะลุปรุโปร่งของ The Hermit หรือฤาษีและคุณอาจตกหลุมรักผู้ที่เกิดภายใต้สัญลักษณ์ The Lover หรือคู่รักอย่างหัวปักหัวปำ
4. The Emperor หรือจักรพรรดิเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นพ่อ ผู้สามารถกำหนดแบบแผนและอำนาจขึ้นมาได้ ถ้าจักรพรรดิคือไพ่ประจำตัวคุณ คุณก็จะ
ดูมีอำนาจและเด็ดเดี่ยว คุณสร้างระเบียบขึ้นมาจากความวุ่นวาย และสามารถ
ให้คำแนะนำและแนวทางแก่คนอื่นๆ ได้คุณมักจะเป็นเกราะกำบังให้กับคนที่
อ่อนแอพร้อมทั้งคอยปกป้องอุดมการณ์และประเพณีที่คุณรู้สึกว่าควรอนุรักษ์ให้ยืนยาวต่อไป คุณมีความสุขในการดูแลกฎและข้อบังคับที่คุณรู้สึกว่าเหมาะสม
คุณเป็นคนที่ดูมีอำนาจและมีความเป็นผู้นำ คนอื่น ๆ มักหันมามองคุณเพื่อกำหนดแนวทาง และคุณก็สามารถเป็นที่พี่งให้ได้เสมอ ในยามที่เกิดวิกฤตการณ์ คุณอาจจะมั่นใจเกินไปในการสร้างกฎและข้อปฏิบัติ ฉะนั้น
สิ่งสำคัญสำหรับคุณก็คือ เปิดใจให้กว้างสำหรับความคิดที่แตกต่างกันและคอยระวังเรื่องความเข้มงวดและความดื้อดึงเอาไว้นิสัยชอบปกป้องของคุณจะดึงคุณ
ไปหาคนที่อ่อนแอกว่าอย่างนักบวช ซึ่งเป็นคนที่คุณอยากแนะแนวทางและคอยปกป้องให้ ถ้าคุณสามารถทนต่อความใจกว้าง และสไตล์สบาย ๆ ของเธอได้ล่ะก็ จักรพรรดินีจะเข้ากับคุณได้อย่างดีมาก ผู้พิพากษาผู้มีเหตุผล และพระราชาคณะผู้ซื่อสัตย์คือคู่ ควงที่ดีสำหรับคุณแต่คุณอาจต้องต่อสู้กับการทำตามอำเภอใจของผู้วิเศษและม้าศึกการควงคู่กับคนที่เกิดภายใต้สัญลักษณ์คู่รัก Lover นั้น อาจทำให้คุณต้องผิดหวังได้
5. The Hierophant หรือพระราชาคณะเป็นตัวแทนของผู้มีความเชื่ออย่าง
แท้จริง คุณจะมองหาหนทาง และอุดมการณ์ ใครสักคนหรืออะไรสักอย่าง ที่คุณ
จะคอยช่วยเหลืออย่างซื่อสัตย์ คุณชอบทำงานเป็นทีมและมีชีวิตอยู่ได้ด้วยระบบความเชื่อที่มีแบบแผน คุณมีความสนใจในการใฝ่หาความรู้ และมีแนวโน้มที่จะทำตัวเป็นนักเรียนไปตลอดชีวิต คุณอาจจะให้ความสำคัญกับประเพณีมากเป็นพิเศษ คุณชอบเรียนรู้และยึดหลักของชีวิตที่มีความหมายลึกซึ้งกว่าและมักรู้เรื่องอะไรเป็นอะไรอยู่เสมอ ดังนั้น ความศรัทธาของคุณจึงมักจะไม่ค่อยผิดที่ผิดทางคุณเป็นคนจงรักภักดีและมีความสุขที่สุด ที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มหรือทีมคุณชอบความรู้สึกของการเป็นเจ้าของ และให้ความเคารพต่อพิธีกรรมและพิธีการ ถ้าพระราชาคณะคือไพ่ประจำตัวคุณ คุณก็อาจจำเป็นต้องทะลายความคิดตามแบบแผนของคุณในบางครั้ง แล้วทำอะไรบ้า ๆ หรือคาดเดาไม่ได้บ้าง ในขณะที่คุณมีความจงรักภักดีต่อคนอื่นติดตัวคุณมาตั้งแต่เกิดคุณก็ควรรู้จักด้วยว่า เมื่อใดที่ควรเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม และ เมื่อไหร่ที่ควรจะทำโดยลำพังพระราชาคณะจะต้องการความมั่นคงมาก จักรพรรดิจึงเหมาะกับคุณมากที่สุด
การเชิดชูประเพณีและยึดถืออุดมการณ์ของคุณจะทำให้ทั้งนักบวชผู้อ่อนโยน และผู้พิพากษาผู้มีใจเที่ยงธรรมรู้สึกนับถือในตัวคุณโดยธรรมชาติแล้ว
คุณมักจะถูกดึงเข้าไปหาความเป็นผู้นำของม้าศึกผู้ประสบความสำเร็จ
และผู้วิเศษที่มีเสน่ห์
6. The Lovers ถ้าคุณได้ไพ่ The Lovers หรือคู่รักเป็นไพ่ประจำตัว คุณก็เป็นคนที่ลึกซึ้งอย่างสูง คุณเป็นคนเอาจริงเอาจังและมีพลังผลักดันคุณจึงใส่ใจ! ต่อทุกสิ่งทุกอย่างลึกซึ้ง ความสัมพันธ์ของคุณจะใช้ความเร่าร้อนรุนแรงเป็นที่ตั้ง ไม่ใช่ความสะดวกสบาย คุณอาจจะทำตามอุดมการณ์และหลักการอย่างเคร่งครัด และใช้ความมานะพยายามอย่างเต็มที่ ไม่ใช่เพราะเป็นคนที่อยากจะเมินเฉยหรอกแต่คุณรู้ดีว่าคุณยืนอยู่ตรงไหนในเรื่องอะไรก็ตาม อย่างน้อยก็ช่วงหนึ่งคุณมักตั้งข้อสงสัยกับความเชื่อที่ได้รับการยอมรับกันมา และยึดมั่นกับหลักการและปรัชญาของตัวคุณเอง คุณต้องหางานที่ทำให้คุณพอใจได้ในหลาย ๆ ระดับและมีรางวัลให้แก่ความทุ่มเทและความกระตือรือร้นของคุณสิ่งท้าทายสำหรับผู้ที่ถือไพ่คู่รักนี้ก็คือ การสร้างสมดุลระหว่างการคิดอย่างมีเหตุมีผล กับการใช้สัญชาติญาณ และความรู้สึกในการสร้างสัมพันธ์รักให้ยืนยาวนั้น คุณต้องควบคุมตัวเองอย่าให้ไปตกหลุมรักใครง่ายนัก คุณคือยอดปรารถนาของไพ่ทุกใบ ใครๆ ต่างถูกดึงดูดมาด้วยเสน่ห์ของคุณแถมแรงดึงดูดทางเพศที่เห็นได้อย่างชัดเจน ผู้ถือไพ่ผู้วิเศษจะอยากควงคู่กับคุณเหลือเกิน ส่วนผู้ขับรถม้าศึกก็อยากจะเอาอกเอาใจคุณจนตัวสั่น แม้แต่จักรพรรดิผู้เข้มงวดก็ยังยอมตายเพื่อคุณได้ แต่ควรระวังถ้าคุณเกิดไปควงแขนกับคนที่เกิดภายใต้สัญลักษณ์เดียวกับคุณ คู่รักสองคนจะทำให้การครองคู่มีแต่เรื่องปวดหัวและไม่มั่นคง ส่วนพระราชาคณะผู้ยึดติดกับแบบแผนก็ไปกันไม่ได้กับคุณ แต่คุณควรให้โอกาสแก่ผู้พิพากษาบ้าง มีอะไรหลายอย่างที่คุณสามารถเรียนรู้จากเขาได้
7. The Chariot ผู้ขับรถม้าศึกหรือ The Chariot จะดูแข็งแรงและอ่อนเยาว์คนที่มีไพ่ม้าศึกเป็นไพ่ประจำตัว จะมี พลังงานและแรงผลักดันอย่างล้นเหลือคุณชอบความท้าทาย ชอบทำอะไรเสี่ยงๆ และเป็นนักแข่งขันโดยธรรมชาติ คุณชอบอะไรที่มั่นคงและตรงไปตรงมาและคุณจะแสดงให้เห็นถึงความตั้งใจ และความบากบั่น ในขณะที่ดำเนินไปสู่จุดหมายที่วางไว้ ใคร ๆ จะมองว่าคุณใช้ชีวิตอย่างร้อนรน ชอบพัฒนาแผนการที่จะเอาชนะ และทำอะไรแปลก ๆ คุณไม่มีปัญหาในการใช้อำนาจหน้าที่ของตัวเอง และ มักจะพิชิตการแข่งขันด้วยการข่มใจตัวเองอย่างมีเหตุผล คุณมีเอกลักษณ์ที่เด่นชัด และสามารถพลิกสถานการณ์ร้าย ๆ ให้กลายเป็นโอกาสดี ๆ ผู้ขับรถม้าศึกมักพยายามควบคุมจิตใจที่อ่อนโยนกว่า ด้วยความเป็นผู้ใหญ่ที่มีอยู่ในตัว คุณจึงรู้จักอดทนและอ่อนน้อมถ่อมตน และอาจได้คิดว่าการเกลี้ยกล่อม และการแนะแนวทางแทนที่จะใช้อำนาจครอบงำคนอื่นนั้น จะทำให้เกิดผลดีกับทุกฝ่ายผู้ขับรถม้าศึกมักจะต้องตาต้องใจผู้ขับรถม้าศึกด้วยกันเอง นี่อาจเป็นการจับคู่ที่ดี คือมีความเท่าเทียมกัน หรืออาจกลายเป็นการชิงดีชิงเด่น ระหว่างคู่แข่งขันที่ไม่ยอมอ่อนข้อให้กันก็ได้ คุณจะยอมแพ้ราบคาบให้กับผู้ที่เกิดภายใต้สัญลักษณ์คู่รักและอาจไปด้วยกันได้ดีกับนักบวช ที่อยู่กันคนละขั้วเลย คุณไปด้วยกันไม่ได้กับผู้พิพากษาจอมหลักการและมองว่าฤๅษีดูสงบนิ่งเกินไป พระราชาคณะอาจจะเป็นเพื่อนหรือคนรักที่ดีสำหรับคุณถ้าคุณสามารถเป็นคนนำทีมได้
8. Justice ถ้าคุณถือไพ่ Justice หรือผู้พิพากษาคุณก็มีความซื่อสัตย์ ยึดหลักจริยธรรม และให้ความนับถือต่อความยุติธรรมและความซื่อสัตย์ คุณสามารถมองเรื่องต่างๆ ได้รอบด้าน ใช้หลักการทางศีลธรรมเป็นเครื่องช่วยในการตัดสินใจ และสามารถมองออกว่าคนไหนมีเหตุจูงใจอะไรให้ทำอย่างนั้น เมื่อถึงคราวต้องค้นหาประเด็นสำคัญ คุณมีสายตาแหลมคมที่สามารถมองออกว่า คนไหนที่เหมาะจะคบเป็นเพื่อนและแฟน และคุณเกลียดการโกหกหลอกลวงมาก คุณเข้าใจโดยสัญชาติญาณว่า ชีวิตดำเนินไปตามมติของเสียงส่วนใหญ่ โดยที่เราทั้งหมดต้องคอยทำตามหลักการของเหตุและผลคุณหลีกเลี่ยงการทำอะไรแบบสุดโด่ง แต่จะเลือกเดินทางสายกลางมากกว่า คุณจะรับผิดชอบต่อการกระทำของคุณ และก็หวังให้คนอื่นทำแบบเดียวกัน ถ้าผู้พิพาษาคือไพ่ประจำตัวของคุณ คุณก็อาจมีแนวโน้มจะมองเรื่องอะไรเป็นสีขาวและดำเท่านั้นความท้าทายของคุณจะเป็นเรื่องการให้อภัยต่อข้อบกพร่องของคนอื่น และรู้จักตัดสินอะไรให้นุ่มนวลขึ้น คุณชอบเป็นเพื่อนกับผู้ที่เกิดภายใต้สัญลักษณ์ฤๅษีหรือนักบวช ส่วนในเรื่องความรัก ผู้ที่เกิดภายใต้สัญลักษณ์คู่รักจะมีอะไรมาสั่งสอนคุณได้เยอะแยะ และเขาจะชื่นชมความซื่อสัตย์และความเที่ยงธรรมของคุณ คุณเข้ากันได้ดีกับผู้ที่เกิดภายใต้สัญลักษณ์วงล้อแห่งโชคชะตา แล้วหัวใจของคุณจะเบ่งบานขึ้นมาทันทีที่ได้ห็นจักรพรรดินีผู้ใจดีและมีเสน่ห์ชวนลุ่มหลง เราไม่แนะนำให้ผู้พิพากษาผู้ยึดถืออุดมการณ์ควงคู่กับผู้ที่เกิดภายใต้สัญลักษณ์ม้าศึก
9. The Hermit หรือฤาษีจะมีความรอบคอบ รู้แจ้งเห็นจริง อดทนและเข้าใจในความเป็นมนุษย์อย่างลึกซึ้ง ถ้าคุณได้ไพ่ฤาษีเป็นไพ่ประจำตัวหรือไพ่นำโชค คุณก็อาจจะดูเย็นชา เพราะนั่นคือวิธีประเมินสถานการณ์ ในแบบของคุณ คุณมักถูกเรียกว่า 'ยายแก่' บ่อย ๆ คุณใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับตัวเองโดยการครุ่นคิด อ่านหนังสือ และพักผ่อน คุณคือที่ปรึกษาโดยกำเนิด และชอบแนะแนวทางให้กับคนที่มีพัฒนาการน้อยกว่าซึ่งจะเห็นว่าการที่คุณอยู่ด้วยช่วยทำให้มั่นใจ คุณสามารถให้คำแนะนำดี ๆ และมองปัญหาของคนอื่นได้อย่างทะลุปรุโปร่ง คุณจะค้นหาคำตอบสำหรับคำถามยากในชีวิตอย่างไม่มีวันหยุดพัก ฤาษีมีแนวโน้มที่จะชอบสันโดษ แต่ถ้าคุณอยากจะประสบความสำเร็จจากความสามารถที่ซ่อนเร้นอยู่ในตัวล่ะก็ คุณต้องรู้จักโต้ตอบกับคนอื่นบ้างและต้องเรียนรู้ที่จะแบ่งปันพรสวรรค์และความรู้ของคุณฤาษีมีความอดทนต่อไพ่ทุกใบได้อย่างยอดเยี่ยม แต่สำหรับมิตรภาพและสัมพันธ์รักที่ลึกซึ้งนั้น คุณก็จำเป็นต้องมีเพื่อนคู่คิด คุณไปกันได้ดีกับ นักบวช และสามารถทนต่อความแรงสูงของผู้ที่เกิดภายใต้สัญลักษณ์วงล้อแห่งโชคชะตาได้ และคุณอาจพบว่าตัวเองสลัดความรักสันโดษทิ้งไป ผู้ที่เกิดภายใต้สัญลักษณ์ม้าศึกอาจดูเหมือนป่าเถื่อนกับคุณ และอาจเป็นเรื่องยากสำหรับคุณในการไล่ตามผู้ถือไพ่วิเศษ
10. The Wheel of Fortune หรือวงล้อแห่งโชคชะตา คือไพ่ประจำตัวของคุณแล้วล่ะก็ คุณมีญาณพิเศษที่สามารถล่วงรู้ชะตากรรมของตนเองได้ คุณต้องเจออะไรหลายอย่างต่อหลายอย่างและเป็นไปได้ที่คุณต้องใช้วิชาการละครขั้นสูงในการเปลี่ยนตัวเองให้เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมอย่างต่อเนื่องคุณมีความเข้าใจว่าสิ่งต่างๆ นั้นเกี่ยวข้องกันได้อย่างไรและสามารถมองออกถึงความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลกับเหตุการณ์ เสน่ห์ดึงดูดในตัวคุณคือความเป็นคนเก่ง การกระทำอะไรโดยสัญชาติญาณและการมองโลกในแง่ดี คุณมักจะได้มีโชคอยู่บ่อยๆ แต่นั่นเป็นเพราะการมองชีวิตแบบไม่เหมือนใคร และความสามารถในการเรียนรู้จากเหตุการณ์ในอดีต มากกว่าจะเป็นโชคชะตาล้วนๆ สิ่งที่เป็นเรื่องยากสำหรับคุณที่สุดก็คือ การไหลไปตามกระแสคุณควรรู้จักคาดการณ์ล่วงหน้า เมื่อความเปลี่ยนแปลงกำลังจะเกิดขึ้นและอย่าต่อสู้กับสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ครูที่ดีที่สุดของคุณคือ เหตุการณ์ที่ควรจดจำในชีวิตของคุณเอง ฉะนั้นก็สังเกตและเรียนรู้จากมันไว้ซะด้วยความเป็นคนเปิดกว้าง คุณจึงเข้ากันได้ดีกับทุกคน คุณสามารถดึงความสนใจจากผู้ถือไพ่ฤาษีได้ เข้าใจนิสัยระวังตัวของผู้พิพากษาคุยภาษาใจกับนักบวช แข่งขันกับม้าศึก และแบ่งบันความอุดมสมบูรณ์กับจักรพรรดินีได้ ส่วนในเรื่องความรักควรอยู่ ห่างจากผู้ถือไพ่จักรพรรดิเอาไว้ เพราะความต้องการความมั่งคงของเขาอาจส่งผลร้ายต่อความต้องการเปลี่ยนแปลงและเติบโตของคุณการควงคู่กับผู้ถือไพ่คู่รัก อาจเป็นอุปสรรคต่อความอยากมีอิสรเสรีของคุณได้
>
>
ลิงคลองสาน...ตก ที่เลข 9 ถือว่าแม่น..แต่ตรงที่ถูกเรียกว่า "ยายแก่" นี่ซิ
เป็นความจริงที่ลิงคลองสานรับไม่ล่ายเลยจริงจริ๊งงงง ฮ่าๆๆ
คำเตือน.....
ห้ามดูเกินวันละหนึ่งครั้ง และ โปรดใช้วิจารณญานในการดูด้วยจ้ะ
ณ ปั๊มน้ำมันแถวๆ ถนนจรัญสนิทวงศ์.... ในค่ำคืนที่รถราวิ่งกันขวักไขว่....รถเก๋งคันหนึ่งเลี้ยวซ้ายเข้า ไปในปั๊มแห่งนั้นอย่างรวดเร็ว.. "ถึงแล้ว ตามสบายเลยเจ๊" คนขับรถซึ่งเป็นน้องสาวฉันพูดขึ้น ฉันซึ่งนั่งขนหัวลุกมาตั้งแต่ ถนน ราชพฤกษ์ รีบเปิดประตูรถ กึ่งวิ่งกึ่งเดิน.. ตาก็ชะเง้อ ชะแง้..มองไปรอบๆ สุขาอยู่หนใด? นั่นไง!!! เห็นแล้ว...แต่..เมื่อเดินเข้าไปใกล้ๆ .. เห็นป้ายที่ติดอยู่ หน้าประตู "ห้องน้ำสำหรับคนพิการ" อืม..ไม่เอาดีกว่ามันมีห้องเดียว เผื่อมีคนพิการมาเข้า..เมื่อคิดดังนั้น ฉันจึงมองเลยเข้าไปด้านข้างๆห้องน้ำคนพิการ...ซึ่งเป็นทางเดินเล็กๆ และมีป้ายบอกทางไปห้องน้ำ..ฉันไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปประมาณสัก 5-6 ก้าว นั่นไงเห็นแล้วทางเข้าห้องผู้หญิง...ต้องเลี้ยวขวาเข้าไป เฮ้อ! ถึงซะที
ห้องน้ำมีทั้งสองด้านซ้ายขวา..และมีด้านละหนึ่งห้อง แถมห้องที่อยู่ซ้ายมือดันล๊อคกุญแจอีก..เท่ากับว่าเหลืออีกห้องเดียว คือด้านขวา...ฉันเปิดประตูเข้าไปทันที...และกำลังจะปิด แต่..ทำไม มันปิดยากจังนิ....ลองดันอีกครั้งก็ยังไม่ได้อีก...เหอๆ... ไม่ไหวแล้วฉี่จะราดทำไงดี? จะไม่ปิดก็ไม่ได้..เผื่อคนอื่นเดินเข้ามา... ครั้นจะเดินไปตามน้องสาวมาเฝ้า..มันก็ไม่ไหวอ่ะ.... เพราะความที่ฉันอั้นมาตั้งแต่ ถนนราชพฤกษ์ ถ้านับเวลาก็ประมาณ 30 นาทีเห็นจะได้ และถ้าต้องอั้นอีกครั้งก็กลัวคุณนิ่วจะถามหาซิค๊า.... ฉันออกแรงดันประตูอีกครั้ง...ด้วยความปวดมีมากเกินกว่าที่จะ คิดอะไรทั้งสิ้น...ประดูปิดจนได้.....และ....หลังจากนั้น ฉิ้งงงงงงงงงงงง ฉ่องงงงงงงงงงงงงงง เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย....กำลังจะเปิดประตู...เอ้า! ที่จับอยู่ไหนเนี่ย? เฮ้ย..มันต้องมีซิ...หายไปไหนอ่ะ...อ่อ..ที่แท้มันหลุดหายไปนี่เอง... ทิ้งไว้แต่เพียงล่องรอยว่าเคยมีเท่านั้น...... ต้องมีใครสักคนดึงอย่างแรงจนมันหลุดติดมือออกมาด้วยแน่ๆ..... แล้วเราจะเปิดประตูได้ไงฟร่ะ? รำพึงรำพันฝันรัก...หุหุ ไม่ใช่จิ...รำพันกับตัวเอง...ก็ประตูมันปิดซะสนิทแนบแบบนั้น..แป่ว!!!!
ฉันมองหาช่องหรือรอยแยกซักรอยเพื่อจะดึง..แต่ก็มองไม่เห็น ซวยแว้วววเรา...ทำยังไงดีอ้อยเอ๊ย????... โทรศัพท์มือถืออยู่ในรถไม่ได้หยิบมาซะด้วยจิ...ไม่คิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้ เกิดขึ้น...ฉันเริ่มกวาดสายตาไปทั่วห้องน้ำ.... เห็นแท้งค์น้ำปูนซีเมนต์สีเหลี่ยมเล็กๆข้างส้วมความสูงก็ประมาณหัวเข่า สามารถเหยียบขึ้นได้สบายๆคงนึกภาพออกนะคะ..ห้องน้ำตามปั้มมักจะมี ให้เห็นทั่วๆไป..ฉันคำนวนดูความสูงของกำแพงกับความสูงของตัวเอง.. ไม่น่ามีปัญหา..อิอิ เริ่มปฏิบัติการทันที...โดยเหยียบขึ้นไปบนแทงค์ สองมือเกาะขอบกำแพง ได้พอดิบพอดี...และก็พอที่จะโผล่หน้าให้พ้นขอบกำแพงด้วย..ตะ..แต่.. เจ้ยยย!!! ฉันตกใจแถบปล่อยมือ...
สัตว์ที่ฉันกลัวและขยะแขยงมากที่สุด...กำลังจ้องฉันตาเขม็งเชียว... หวายๆๆนี่มันจิ้กจกหรือตุ๊กแกเนี่ย? ตัวเบอเร่อ..อะจึ่ยยยย ขนแขน สแตนอัพทันทีทันใด...ทำไมต้องเป็นตรูฟร่ะ??? เวงกำ ใจก็เต้นตุ๊มๆต่อมๆ ...ฉันกระโดดลงมายืนที่พื้นโดยอัตโนมัติ.. โหนยๆๆ แค่ตัวเดียว..ก็เสียวจะแย่...นี่พวกคุณๆ มากันทำไมค๊า.. ตั้งสามตัว.....สองในสาม เกาะอยู่ตรงขอบกำแพง...ส่วนอีกหนึ่ง บนเพดาน ฉันเอามือตีกำแพงไม่นับเพื่อไล่มันไป....มันขยับไปนิด...แหมะ! เดี๋ยวแม่ ร้องเพลงให้ฟังซะดีมั๊ยเนี่ย...ก้ากกก "ถอยห่างไปนิด อีกนิด นั่นแหละ ห่างอีกสักนิด อีกนิดน่านนนแหล่ะ" ตอนเล่าดูเหมือนจะตลก...แต่ตอนนั้น ตลกไม่ออกสักนิดให้ตายซิเอ้า!!! ฉันรวบรวมความกล้าปืนขึ้นไปอีกครั้ง...สองตาก็สลับมองไปมาระหว่าง คุณจกบนขอบกำแพงและบนเพดาน
"ต่างคนต่างอยู่...อย่าล้ำเส้นกันนา" ส่งกระแสจิตบอกคุณเค้าค่ะ..อิอิ เอาละฟร่ะ...ฉันถอนหายใจเฮือกใหญ่...ละสายตาจากคุณๆเค้าแล้ว... เปลี่ยนเป็นมามองนอกกำแพงแทน..ไม่มีใครเดินผ่านมาสักคน.. เวลาขณะนั้น สองทุ่มกว่าๆ แต่บรรยากาศมันเงียบมากกกกก..ขอบอก "มีใครอยู่แถวนี้มั๊ยค๊า...ช่วยหน่อยค่ะ" ฉันพูด..ไม่ใช่ซิ ตะโกนมากกว่า...
เงียบ!!!! ไม่มีเสียงตอบรับ ภาวนาในใจขอให้มีใครสักคนเดินผ่านมา..แต่ ไร้วี่แววฉันพูดประโยคเดิมๆ อยู่ 5-6 ครั้ง แต่ก็ยังเหมือนเดิม....และ ไม่ต้องหวังเลยว่าเสียงฉันจะดังไปถึงรถน้องสาว....เพราะรถจอดห่างออกไป พอควร ฉันยืนนิ่งๆอยู่อย่างนั้น..คิดปลอบใจตัวเองว่า...ไม่เป็นไรเดี๋ยวอีก สักพักน้องสาวคงมาตาม..เนื่องจากฉันมานานเกิน...แต่บรรยากาศภายใน ห้องน้ำก็ใช่ว่าจะน่าภิรมย์...ยุ่งเริ่มบินว่อน..สำหรับฉันไม่เท่าไร..ศรีทนได้ ตะแต่..บรรดาคุณๆทั้งหลายที่อยู่กับฉันซิ...มีมาเพิ่มอีกตัวหนึ่งแล้ว.. จากสามกลายเป็นสี่...อยากถามจังว่า แกรกินอะไรเนี่ย...ทำไมตัวใหญ่จั่งซี่ แถมยังไม่ยอมไปไหนอีกแน่ะ! จะว่าไป จริงๆมันคงอยู่ของมันที่นี่ประจำ และถ้าพูดได้มันคงพูดหรอกว่า ตรูอยู่ของตรูดีๆ... แกรซิมาวุ่นวายก๊าตรู ..เหอๆ
ฉันกลับลงมาและพยายามหาทางออก...ไม่อยากยืนเฉยๆ..รู้สึกอึดอัดยังไงก็ ไม่รู้..มองไปที่ประตูอีกครั้ง..จนกระทั่งเห็นรอยๆหนึ่ง ฉันจึงลองเอามือกดดู มันเป็นรอยแตกเล็กๆตรงบานประตูแต่ใหญ่ไม่พอที่มือจะสอดไปได้ทั้งมือ ลองใช้นิ้วสอดเข้าไปมันได้แค่สองนิ้วเองค่ะ.. โห..จะเอาแรงที่ไหนมาดึงเนี่ย...ฉันพยายามงัดจนนิ้วมีรอยถลอกรู้สึกเจ็บจื๊ดๆ... ไม่เอาดีกว่ากลับไปปืนกำแพงอีกรอบ...เหมือนเดิมค่ะ...ตะโกนยังไงก็ไม่ได้ผล ขึ้นลงๆอยู่หลายรอบทีเดียว..ชักเหนื่อยและกำลังจะถอดใจก้าวลงมาแล้ว...แต่ ยังไม่ทันได้ก้าวขา...ฉันมองเห็นเงาลางๆ ..เหมือนจะมีอะไรเคลื่อนไหว บริเวณทางเดินด้านหน้า...และตาฉันไม่ฝาดแน่ๆ ไม่อยากจะบอกว่า..ดีใจสุดสุด...อิอิ
ชายคนหนึ่งเดินกำลังจะเดินผ่านไป..เขาคงจะไปเข้าห้องน้ำเหมือนกัน.. เดาว่าห้องน้ำชายคงอยู่ลึกเข้าไปอีก...แต่ก็ต้องเดินผ่านทางเข้าห้องน้ำ ผู้หญิงก่อน..... "คุณคะๆ ช่วยหน่อยค่ะ" ฉันตะโกนเรียกเขา...เขาหยุดกึกและหันมามอง... และพอเขาเห็นฉันโผล่หน้าอยู่อย่างนั้น...
เขามีทีท่าตกใจและลังเลยังไงชอบกลไม่เดินเข้ามาทันที.. "ช่วยหน่อยค่ะ ประตูมันเปิดไม่ได้" บอกเขาอีกครั้ง เขาเดินเข้ามาแบบ งงๆ และมาหยุดตรงหน้าห้องน้ำ... "มีอะไรหรือครับ" เขาส่งเสียงถาม "ประตูมันเปิดไม่ได้ค่ะ..ข้างในก็ไม่มีที่จับด้วยทำยังไงก็เปิดไม่ได้ค่ะ" "คุณช่วยดันประตูเข้ามาหน่อยค่ะ..แรงๆเลยนะคะ" ฉันได้ยินเสียงปังๆ เขาคงใช้มือทุบก่อน แต่ไม่ได้ผลค่ะ "เอ่อ..คุณช่วยถีบเข้ามาเลยดีกว่า ไม่งั้นมันเปิดไม่ได้แน่ เพราะมัน ปิดแน่นมาก" "ถีบเลยหรือครับ" เสียงเขาพูดเหมือนลังเลเดาว่าคงกลัวประตูพัง... "ค๊า ถีบให้เต็มแรงเลยนะคะ" ออกคำสั่งสุดฤทธิ์ 555 ตัวฉันเองหลบขึ้นไปยืนอยู่บนส้วม มิฉะนั้นฉันอาจจะโดน ลูกถีบเขาด้วยก็ได้..คิคิ และแล้ว...ปัง!!!!! ประตูมิอาจทนแรงถีบได้...มันเปิดออกทันที... ไม่ต้องคิดเลยว่าฉันจะทำยังไง...ก้าวเดียวออกมายืนข้างนอก ถอนหายใจซะเฮือกใหญ่.. "ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ถ้าไม่ได้คุณช่วยคงแย่"
"เอ่อ..ไม่เป็นไรครับ" เสียงเขาเหมือนยังไม่หายงง น๊ะเนี่ย "ไปก่อนนะคะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ" ฉันหันไปยิ้มให้เขาก่อนจะเดินออกมา สูดลมหายใจซะเต็มปอด...พุทโธ่! ก็ตอนติดอยู่ในห้องน้ำ ฉันหายใจติดๆ ขัดๆยังไงก็ไม่รู้....คงไม่ต้องขยายความเนอะ รีบเดินกลับมาที่รถ....
เปิดประตูเข้าไปยังไม่ทันได้นั่ง "นานจังเจ๊ สงสัยจะหนักจิ" น้องสาวถาม "หนักอะไรหล่ะ..เจ๊ติดอยู่ในห้องน้ำ" "เอ้า..ทำไมอ่ะ" น้องสาวหันมามองหน้า ฉันก็เลยเล่าเหตุการณ์ให้เธอฟังตั้งแต่ต้นจนจบ...และหลังจากจบ เสียงหัวเราะจากคนในรถ ซึ่งประกอบไปด้วย แม่,หลานและน้องสาว ก็ดังออกมาพร้อมๆกันโดยมิได้นัดหมาย..เอ้า! กลายเป็นเรื่องโจ๊กซะงั้น ดู่ ดู๊ ดู ดูเธอทำ ทำไมถึงทำกับฉันล่ายยยย....จบข่าว!!!
เล่าเรื่องโดย >>> เทียนหยด
แจกรอยยิ้มอิ่มอุ่นให้คุณค่ะ รับเถิดจ้ะอย่าเฉยมองเลยผ่าน ยังมีเหลือแบ่งปันทุกวันวาร ถึงเรือนชานคุณคุณพออุ่นใจ
8.30น.ของวันเสาร์ที่ 27 ฉันมาถึงจุดนัดพบคือ ปั้ม ปตท.วงเวียนพระราม 2 รถคันที่ฉันนั่งไปถึงก่อนใครหลังจากนั้นประมาณ 5 นาที อีกสองคัน ก็ตามมา...ฉันและครอบครัวรวมทั้งหมด 13 คน มากันครบหมดแล้ว จุดหมายปลายทางของเราคือ อ.ปราณบุรี จ.ประจวบฯ หลังจากที่ ทุกคนทำภาระกิจส่วนตัวเสร็จเรียบร้อย..ล้อพร้อมหมุนอีกครั้ง แต่ก่อนที่ล้อจะหมุน...น้องขายฉันก็เดินมาหา "เจ๊ๆ อย่าพึ่งไป มีเกมส์สนุกๆให้เล่น" เขาพูดยิ้มๆ "เกมส์ราย" ฉันยานคางถามกลับไป "จะให้หาคำตามทาง" เขาพูดพร้อมกับส่งกระดาษแผ่นเล็กๆให้กับฉัน ฉันรับมาดู ในกระดาษนั่นระบุคำไว้ทั้งหมด 2 บรรทัดเป็นชื่อร้านอาหาร - ร้านกับข้าวกับปลา บางกรวย - ร้านโจ๊กคุณยาย สูตรโบราณ "เจ๊ หาคำพวกนี้ตามข้างทางน๊ะ เจอปุ๊บถ่ายรูปเก็บเอาไว้...ถ้าเป็นคำซ้ำ ต้องถ่ายสองครั้ง แต่ห้ามซ้ำที่เดิมน๊ะ..และจุดสิ้นสุดเกมส์คือที่พัก" คนต้นคิดอธิบายกติกาให้ฟัง ที่พักที่ว่าก็คือ โรงแรมเอวาซอน ซึ่งอยู่ใน อ.ปราณบุรี นั่นเอง "แม๊..แกรนี่ช่างสรรหาเรื่องให้เล่นจริงๆเล๊ย" ฉันบ่นเล็กน้อยพองาม อิอิ "เอาน่า เจ๊ หนุกๆ มีเดิมพันด้วยน๊ะ" "เดิมพันยังไงหว่า" หูผึ่งถามกลับทันที..อิอิ "คันละหนึ่งพันบาท..ใครได้คำครบและถึงก่อน ก็รับไปเลยเป็นไงแจ่มป่ะเจ๊" "อืม...ก็ได้ ตกลงตามนี้..กลัวซะที่ไหนว๊า " หลังจากนั้นรถสามคันก็ได้เวลาล้อหมุน... อ่อ..ลืมไป อีก 1 คันสละสิทธิ์ไม่เล่น..คงเหลือแค่คันของฉันกับน้องชาย..
รถคันที่ฉันนั่งก็จะมีน้องสาวนั่งหน้าคู่กับคนขับ.. ส่วนฉันกับแม่นั่งเบาะหลัง ฉันตกลงกับน้องสาวว่าฉันจะเป็นคนถ่ายรูปเอง ส่วนน้องสาวก็จะช่วยมองให้.. เราเริ่มเก็บคำแรกหลังจากรถออกมาไม่ถึง 5 นาทีและหลังจากนั้นก็เก็บคำ ต่อมาเรื่อยๆ..ฉันกับน้องสาวลุ้นกันสุดฤทธิ์เวลาเจอคำ..ส่วนแม่ก็คอยเป็น กองเชียร์..ขำง่ะ..ลองนึกตามนะคะ แม่วัย 76 ปีของฉันตบมือหัวเราะชอบใจ เวลาที่พวกฉันเก็บคำได้..555 หนุกหนานกันทั้งรถ ..เจ้าคนขับก็พลอยลุ้น ไปด้วย..จนฉันต้องคอยเบรคตลอด..ไม่งั้นไม่มีสมาธิขับรถซิ..อิอิ เหลืออีกแค่ 2 คำ คือ คำว่า โจ๊ก กับ กรวย..ทำไม๊..มันหายากจังหว่า..เป็น ไปได้ยังไงเนี่ย จาก กท.จนจะถึง ปราณฯ แล้ว ยังหากันไม่ได้..เอาหล่ะซิ.. ชักคิดหนัก..ทำไงดีหนอ.. "เจ้ย..คิดออกแว้ววว..คำว่า โจ๊ก เนี่ย น่าจะอยู่แถวตลาดมากกว่า" น้องสาวฉันโพล่งขึ้นมา "เออ..เนาะ ใช่ๆๆ เจ๊ก็ว่างั้น ทำไมเพิ่งคิดได้เนี่ย แต่ว่า.. ตลาดหัวหิน มันเลย ปราณฯไปอีกนี่นา" ฉันบอกกับน้อง ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์มือถือฉันดังขึ้น..เจ้าน้องชายตัวดีนั่นเอง "ว่างายย่ะ" ฉันกรอกเสียงยานคางถาม "ถึงไหนแล้วเจ๊" เสียงหัวเราะร่วนเชียว "แกรหล่ะถึงไหน"เรื่องอะไรจะบอก..คิคิ "กำลังจะเลี้ยวเข้าปราณฯแล้ว" "หรอๆ..อืม เจ๊ก็อีกไม่ไกลหรอกเดี๋ยวคงถึง" ฉันแกล้งบอกไปงั้น หากแต่ในใจกำลังวางแผนอยู่ 555 "เป็นไงหาได้ครบยัง" เจ้าตัวดีถามกลับมา "ชิชะ..ดับไหนแร้นนน ไอ้น้อง" ฉันเกทับทันที "แล้วคนถามหละ" "จิ๊บๆเจ๊..จะเอาอีกกี่คำหล่ะ..บอกมาโลดดด 5555" นั่นแน่..ทำคุยโว ชิๆ..ฉันรับประกันว่ามันยังหาได้ไม่ครบเหมือนกันหล่ะน่า ประมาณว่า งานนี้ต่างคนต่างเกทับกันเป็นว่าเล่น เดี๋ยวก็รู้ว่าหมู่หรือจ่า คิคิ "แค่นี้ก่อนเด้อ..แล้วเจอกัน" ฉันแกล้งบอกไปงั้น..ฮ่าๆๆๆ หลังจากวางสายน้องชายไปแล้ว
ฉันกับน้องสาวตกลงกันว่าจะเลยไปตลาดหัวหินก่อน เพื่อหาคำว่า "โจ๊ก" ว่าแล้วคนขับเหมือนรู้ใจเหยียบซะทันใจจริงๆ..ใช้เวลาไม่เท่าไรเราก็ถึง ทางเข้าตลาด.. แต่ก่อนจะเข้าตลาด ที่ริมทางเท้าน้องสาวฉันมองเห็น คำว่า "โจ๊ก" ซะก่อน จริงๆป้ายมันไม่ใหญ่เลยถ้าไม่สังเกตุคงมองไม่เห็น แต่จะด้วยความบังเอิญหรือโชคช่วยไม่รู้ได้..คนขับรถรีบจอด แล้วบอก ให้ฉันรีบลงไปถ่ายรูปทันทีเพราะรถมันเลยมาประมาณ 20 เมตรเห็นจะได้.. ฉันลงจากรถแล้ววิ่งย้อนกลับมาถ่ายรูป..โดยไม่ได้แคร์สายตาประชาชี แถวนั้นสักนิด..และก็รู้ว่ามีคนมองด้วยสายตาแปลกๆ..คงคิดว่า ยัยนี่มาถ่ายรูปไปทำไมเนี่ย? อย่าแต่คนอื่นเลย..ฉันเองยังคิดขำตัวเอง.. ว่าไปแล้วมันก็หนุกดีแฮ่ะ..นานมากแล้วที่ไม่ค่อยได้ทำอะไรแบบนี้ หลังจากเราเก็บคำว่า โจ๊ก ได้แล้ว ทีนี้ก็เหลือ กรวย คำเดียวซึ่งมัน แสนยากเย็นซะเหลือเกิ้นนนน.. น้องสาวฉันก็ไม่รีรอรีบกดโทรศัพท์มือถือ ถามอากู๋(google) อากู๋ก็ใจดีตอบกลับทันทีเท่าที่ดูรายละเอียดแล้ว พอจะทราบได้ว่าจากนี้ไป ประมาณ 70กิโลจะมี ต.ดอนกรวย ซึ่งก็อยู่ใน อ.เมือง จ.ประจวบฯนั่นหล่ะ เย้ๆ ฉันอุทานออกมาด้วยความลิงโลดสุดๆ เอาหล่ะ..ในเมื่อเรามีโอกาส จะเจอ "กรวย" แล้วยังไงเสียเราต้องไปให้ถึงซิน่า..ฉันคิด แต่ดูระยะทางแล้วไกลพอดู..เอาไงดีหว่า..เราหันหน้าปรึกษากันทันที.. ทั้งฉัน น้องสาวและคนขับรถ.. ส่วนแม่ฉันไม่ต้องพูดถึง นอนกรนอยู่ข้างๆฉันนี่หล่ะ ฮ่าๆ เชียร์ลูกจนหลับว่างั้นเถอะ และแล้วด้วยใจมุ่งมั่นเกินร้อย..อิอิ จึงมีมติเป็นเอกฉันท์ว่า ลุย! ไหนๆก็ไหนๆแล้ว..ระยะทางจากนี้ไปกลับ ร้อยกว่าโล..คงใช้เวลาเป็นชั่วโมง..
น้องชายฉันโทรมาตามเป็นระยะๆเพราะทุกคนถึงที่พักกันหมดแล้ว.. ฉันก็ได้แต่พูดประโยคเดิมๆว่า "ใกล้ถึงแระใจเย็นไอ่น้อง" 55555 หารู้ไม่ว่าที่ใกล้น่ะถึงที่เก็บ "กรวย"เฟร้ยยยย..หุหุ เวลาผ่านไปสักพักเราก็ถึงประจวบฯ เข้า อ.เมือง เราแวะถามป้อมตำรวจ เป็นด่านแรก..แต่แล้วพวกเราก็ได้รับทานแห้วกันเป็นแถว.. เมื่อคุณตำรวจบอกว่า ไม่รู้จัก ต.ดอนกรวย แป่วววว..เป็นไปได้ไงว๊า? รึว่า คุณตำรวจอาจจะไม่ใช่คนพื้นที่..พวกเราคิดปลอบใจตัวเอง "เราถามร้านค้าดีกว่า"น้องสาวฉันพูดขึ้นมา "ดีๆ เจ๊เห็นด้วย" ฉันรีบบอกทันที และแล้ว..ก็ได้รับทานแห้วอีกเป็นครั้งที่สอง เจ้าของร้านค้าก็ไม่รู้จักอีกคน.. ว๊า..ฉันเริ่มบ่น..เป็นไปได้ไงเนี่ยไม่มีใครรู้จัก ไม่อยากเชื่อเลยวุ๊ย.. เหลือบดูนาฬิกาเกือบบ่ายสองแล้ว..เอาไงดี..จะไปต่อหรือว่าถอยกลับ ทุกคนในรถคิดเหมือนกัน ยกเว้นแม่ค่ะ..ยังๆหลับตาพริ้มอยู่เลย..คิคิ "กลับกันดีกว่า..คงไม่มีจริงๆ ต.ดอนกรวย" หรือไม่ บางทีอาจผิดพลาดที่ อากู๋ ก็เป็นก็ไปได้น๊ะ " ฉันบอกทุกๆคน "อืม..ก็อาจเป็นได้" น้องสาวฉันเห็นด้วย ที่ฉันพูดอย่างนี้เพราะเคยเจอเหมือนกัน..เวลาหาข้อมูล บางอย่าง..อากู๋บอกว่ามี..แต่พอเอาเข้าจริงก็ไม่มีซะงั้น เอาเป็นว่าพวกเราถอดใจที่จะตามหา กรวย กันแล้ว..และเราก็คิดกันว่า เจ้าน้องชายฉันก็คงหาไม่ได้เหมือนกันนั่นแหล่ะ.. เราจึงเลี้ยวรถกลับมาที่ ปราณฯ โดยใช้เวลาอีกเกือบชั่วโมง.. จนกระทั่งมองเห็นป้ายโรงแรมที่พักอยู่ไม่ไกล.. แต่แล้วสายตาฉันกับน้องสาวก็มองเห็นอะไรบางอย่างพร้อมกัน ที่สำคัญ..ดันคิดเหมือนกันซะด้วย..555 สิ่งนั่นก็คือ กรวย ค่ะ กรวยจริงๆ สีส้มซะด้วยซิ..วางเรียงกันเป็นแถว ยาวเชียว..เอาละเฟร้ยยย..งานนี้ ศรีธนนชัยมาเอง คริคริ ฉันไม่รอช้า กดชัตเตอร์ทันที..ไม่ได้คำว่า "กรวย" แต่ได้ กรวย กั้นรถแทน..ก็เอาหล่ะ เพราะมองยังไงก็ กรวย อยู่ดี..ไม่ได้มี อะไรผิดเพี้ยนสักนิด..ขำสุดๆ น้องชายฉันอาจคิดไม่ถึงว่า เจ๊มัง จะเล่นมุกนี้..อิอิ ฉันกับน้องสาวลั้ลลากันสุดฤทธิ์
ทันทีที่เลี้ยวรถเข้าไปในโรงแรม..แม่ก็ตื่นนอนพอดี.. ราวกับตั้งเวลานอนไว้เลยน๊ะคุงแม่..คิคิ สองข้างทางตรงทางเข้า มีต้นไม้ปลูกไว้เต็มไปหมด..บรรยากาศแสนร่มรื่นชื่นอุราซะจริงเชียว และเป็นครั้งที่สองแล้วที่ฉันได้มาพักที่นี่..ไม่ผิดหวังเลยค่ะ พวกเราเลือกที่พักแบบสไตล์รีสอร์ท..เพราะชอบการตกแต่งที่อิง กับธรรมชาติทั้งภายนอกและในที่พัก..ชวนให้ฉันนึกถึงตอน เป็นเด็ก..จำได้ว่า ประตูบ้านก็เป็นแบบนี้..บริเวณรอบๆห้องพัก ก็เต็มไปด้วยต้นไม้เขียวชอุ่มไปหมด..ถูกใจใช่เล๊ยยย ทันทีที่ฉันและน้องสาวเปิดห้องเข้าไป..ทุกคนที่อยู่ในนั้น ต่างก็ถามเป็นเสียงเดียวกันว่า "ไปไหนกันมาเนี่ย" "ถามจริงป่ะ" ฉันพูดยิ้มๆ "จริงดิ"เสียงน้องชายฉันดังขึ้นมาจากสระว่ายน้ำที่อยู่ภายในบ้าน "ไปตามหา..กรวย ไง" ฉันตะโกนตอบไปเสียงดังฟังชัด "ฮ๊า..จริงๆหรอเจ๊" เจ้าตัวดีทำเสียงแปลกใจ "เออดิ..ไม่ได้พูดเล่นนาเฟร้ยยย" ฉันพูดไปอดหัวเราะไม่ได้ "แล้วเป็นไง เจอป่ะ" ถามซะตรงจุดตรูเรยยย..ฉันแอบคิด..อิอิ "จะเหลือเร้อ" ฉันลอยหน้าตอบซะงั้น "ไหนๆ มาดูก่อนเลย..ไม่อยากจะเชื่อ"ไม่เพียงแต่พูดแต่มังรีบขึ้น มาจากสระว่ายน้ำแล้วตรงเข้ามาประชิดตัวฉันกะน้องสาวทันที "ใจเยง ไอ่น้องชาย ให้คุงเจ๊พักก่อนได้มั๊ยว๊า" "โอ เค งั้นไปอาบน้ำก่อน..เดี๋ยวมาดูกัน" ว่าแล้วเจ้าตัวดีก็เดินเข้าห้องน้ำไป และ 10นาทีผ่านไป..ทุกคนมารวมตัวกันครบองค์ประชุม..เพราะอยากรู้ เรื่องเดียวกัน..อิอิ "มาเลย เจ๊..เอากล้องมาดูกัน" ไอ่นี่..มังกลัวไม่ได้จ่ายตังค์ 555 ฉันเปิดกล้องของฉันก่อน ค่อยๆให้ทุกคนดู คำแต่ละคำไล่ไปเรื่อย จนกระทั่งถึงคำสุดท้าย "กรวย" ของน้องชายก็เหมือนกัน ได้คำเท่ากับฉัน ขาดคำว่า กรวย อีกเหมือนกัน.. เอาหล่ะซิ..งานนี้จะหมู่หรือจ่า จะหัวหรือก้อย..เดี๋ยวได้รู้กันแน่ "ตกลงแกรหาคำว่า กรวย ได้ป่ะเนี่ย" ฉันรีบถามก่อน "เจ๊ หล่ะ บอกมาเลยยยย" แน่ะไอ่นี่ ทำย้อน เด่วปัดเหนี่ยว "เอาตรงๆน๊ะ กรวยน่ะ เจ๊ได้แล้ว..ดูยังไงก็กรวยเฟร้ยย" "เหมือนกัน เค้าก็ได้แล้ว" คนพูดยิ้มแบบมีเลศนัย "งั้นเปิดพร้อมกันดูดี๊ว่า ได้จิงป่ะ" ฉันรีบท้า..มั่นใจสุดฤทธิ์ เสร็จตรูแน่ไอ่น้องเอ๊ยยย "สาม สอง หนึ่ง" สิ้นเสียงเจ้าตัวดี เราต่างคนต่างโชว์ภาพ "แว๊กกกส์..เป็นไปได้ไงฟร่ะ" ฉันมองภาพตรงหน้า "ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงหัวเราะดังสนั่นจากทุกๆคนที่เห็น
ก็มันดันถ่ายภาพ กรวยกั้นถนนมาเหมือนกับฉันเปี๊ยบเลยอ่ะ.. แม๊ ไอ้นี่มันนกรู้จิงเฟร้ยยยย..ฉันกับน้องสาวยังไม่ยอมจนมุม.. ไหนๆก็มีภาพกรวยเหมือนกัน..ยังไงๆก็ต้องมีแพ้-ชนะ ว่าแล้วฉันก็บอกน้องชายว่า "เอางี้ นับภาพกรวยดู ว่าใครมีมากกว่า เอาปะหล่ะ" ฉันเริ่มท้าก่อน "กลัวที่ไหน คร๊าบบบบ" เลขที่ออกคือ ของฉันได้ 23 อัน ส่วนน้องชายได้ 24 อัน ป๊าดดดดดดโธ่...แพ้มัง 1 อันได้ไงฟร่ะ.. "เอางี้แล้วกันเจ๊..พวกเราตกลงกันแล้วว่าจะให้ทีมเจ๊ชนะไป" "ไม่ต้องมาตอกย้ำเฟร้ยยยย" น้องสาวฉันพูดขึ้นมา "จริงๆ..ก็เห็นมีความพยายามกันสุดฤทธิ์..ยอมไปไกลอีกตั้ง ร้อย กว่าโลเพื่อ กรวย" มังพูดไปหัวเราะไปไอ้นี่ เด่วเต๊อะ "จิ๊บๆ ไอ้น้อง เกมส์แพ้แต่คนไม่แพ้เฟร้ยยย" ฉันยังมิวายคุย..คิคิ "เอาแบบนี้ดีกว่า..เงินเดิมพัน เอาไว้เป็นค่าอาหารค่ำวันนี้เลย เคป่ะ" ฉันออกความเห็น ซึ่งทุกคนเห็นดีด้วย..ก็แหงหล่ะ.. ใครไม่เห็นด้วยก็บ้าแว้วววว นี่คือเหตุการณ์เล็กๆน้อยๆพอเป็นกระสัย หรือกระตุกต่อมของคนใน ครอบครัวฉันใครต่อใครมักจะเรียกครอบครัวฉันว่า ครอบครัวตัว อ. (อารมณดี) เวลารวมตัวกันทีไรมีแต่เสียงหัวเราะ ไล่มาตั้งแต่ แม่ยันลูกหลาน แล้วก็ตามมาถึงเหลนด้วยซิ.. สิ่งนี้หละที่ฉันต้องการ และไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้อีกแล้ว มีภาพบรรยากาศสบายๆฝากให้ดูกันเล่นเพลินๆค่ะ
....ตรงทางเข้าที่พักค่ะ บรรยากาศร่มรื่นดีจัง
....ภายในบริเวณบ้านพัก
.....ขอบน้ำตัดกับขอบฟ้างดงามยิ่งนัก
......เลียบหาดที่เงียบสงบ เหมาะแก่การนั่งกินลมชมทะเลจริงๆ
...... ธรรมชาติ สร้างสิ่งสวยงามให้เกิดขึ้นเสมอๆ
......ด้วยบรรยากาศแบบนี้พวกเราอดไม่ได้ที่จะนั่งเล่นกันจนเพลิน
.....วัดห้วยมงคล..เราแวะกราบนมัสการหลวงปู่ทวดตอนขากลับ ในวันอาทิตย์ สุดท้ายคือสารพัดคำที่สรรหาค่ะ
ขอได้รับความขอบคุณจาก ครอบครัวตัว อ. ค่ะ
เล่าเรื่องโดย เทียนหยด
Lovers
0 คน เลิฟเที่ยนหยด
หน้าส่วนตัว
2812
