25 มกราคม 2553 12:11 น.
เที่ยนหยด
๏ อยากเก็บความทรงจำอันล้ำค่า
แม้เวลาผ่านพ้นแต่หนหลัง
หากทุกสิ่งวันนี้ไม่จีรัง
เพียงสักครั้งเท่านั้นไม่ฝันไกล
เขียนถึงคนบนฟ้าที่ลาจาก
เคยทุกข์ยากเคียงกันเมื่อหวั่นไหว
ร่วมแต่งแต้มเติมฝันทุกวันไป
คราวห่างไกลไม่สิ้นถวิลครวญ
ขอพันผูกด้วยรักสลักจิต
ท่ามนิมิตซ่านซึ้งคำนึงหวน
สู่หวามไหวแผ่วผ่าวเร้ารัญจวน
กลับปั่นป่วนเคลิ้มสั่นด้วยอันใด
ช่างเงียบเหงาเดียวดายมิวายช้ำ
ดั่งตอกย้ำยิ่งหนักคล้ายผลักไส
ดุจสิ้นแล้วไม่เหลือแม้เยื่อใย
แลทางไหนว่างเปล่าสุดร้าวรอน
โปรดรับรู้อีกครั้งว่ายังรัก
ครั้นจะหักห้ามใจยากไถ่ถอน
แค่ได้พบสักคราด้วยอาวรณ์
วันคืนย้อนหนาวเหน็บขอเก็บใจ
ส่งความถึงคนดีที่ปลายฟ้า
อยากหลับตาสู่ฝันด้วยกันไหม
แค่อิ่มอุ่นเกินพอไม่ขอไกล
เก็บเธอไว้ตรงนี้ ณ ที่เดิม ๚๛
เทียนหยด
4 มกราคม 2553 14:21 น.
เที่ยนหยด
๏ ลมหายใจเข้าออกเหมือนบอกรู้
กายเป็นอยู่สงบนิ่งไม่ติงไหว
สรรพสิ่งรายรอบคลุมครอบใจ
ระลึกได้ไม่หวั่นพลอยบรรเทา
อันใดเล่าเลือนลางอำพรางเหตุ
เกิดกิเลสขุ่นมัวดั่งตัวเขลา
ปล่อยอารมณ์ไร้หลักทึกทักเอา
ปราศเรื่องราวเร้นลับเพื่อดับจินต์
เหตุนี้หนอในอกวิตกสั่น
จึงไหวหวั่นหดหู่มิรู้สิ้น
สดับเสียงสับสนเคล้ามลทิน
คล้ายสูดกลิ่นเน่าเหม็นจีงเป็นไป
ลมหายใจเข้าออกเหมือนตอกย้ำ
จิตเพลี้ยงพล้ำมัวหม่นเกินทนไหว
เกิดที่เราปรุงแต่งคลางแคลงใจ
ลดละไซร์ปล่อยวางจึงบางเบา๚๛
เทียนหยด
4/1/53