8 มกราคม 2547 23:20 น.
เทวดาหน้าหวาน
วันนี้ ไปกิน ราดหน้า
เพิ่งรู้ว่า เขาใส่ พริกหวาน
แต่ก็ยัง ต้องเติม น้ำตาล
เพื่อเพิ่ม ความหวาน ให้หัวใจ
เสร็จแล้ว ต่อด้วย ขนมตาล
แต่ว่าเอ๊ะ! น้ำหวาน มาจากไหน
สงสัยว่า จะออก มาจากใจ
มีความหวาน มากเกินไป จนล้นหัวใจออกมา
8 มกราคม 2547 23:10 น.
เทวดาหน้าหวาน
รัก...เปรียบได้ ดั่งอากาศ
มิอาจขาด แม้ว่า เวลาไหน
ทั่งที่เป็น สิ่งที่อยู่ รอบๆกาย
แต่มิวาย มิอาจ มองเห็นมัน
เธอ...เปรียบได้ ดั่งน้ำใส
ที่สำคัญ มากมาย สำหรับฉัน
มิอาจขาด ได้เกิน กว่าสามวัน
มิเช่นนั้น ตัวฉัน อาจขาดใจ
รัก...เธอ สำคัญที่สุด
มิอาจ เปรียบดุจ สิ่งไหน
สำคัญกว่า อากาศ แม้ขาดใจ
สำคัญกว่า น้ำใส แม้ร่างกาย จะแห้งลง
รัก...เธอ สำคัญที่สุด
มาช่วยหยุด หัวใจ มิให้หลง
คอยช่วยให้ หัวใจ ไม่ล้มลง
ให้มั่งคง พอที่จะ รักเธอตลอดไป
6 มกราคม 2547 21:34 น.
เทวดาหน้าหวาน
ก็ว่าจะไม่รัก...
เพราะเจ็บกับการอกหักอยู่เสมอ
กลัวเหลือเกินกับการพบเจอ
การที่เธอมาทิ้งฉันไป
ในที่สุดก็รัก...
แม้จะรู้ว่าอกหักเจ็บแค่ไหน
แต่พอถึงตอนนี้ถึงเข้าใจ
ไม่มีใครก็เจ็บไม่แพ้กัน
6 มกราคม 2547 21:14 น.
เทวดาหน้าหวาน
สายไปแล้ว หรือเธอ ผู้จากลา
ไปไกลสุด สายตา ในวันนี้
รอเธออยู่ ที่เดิม ทุกนาที
ทางเส้นนี้ ที่เคยมี เพียงสองเรา
น้ำตา มันเริ่ม จะรินไหล
หาเธอ ผู้จากไป ในวันเก่า
วานเธอมา อยู่ใกล้เคียง เพียงสองเรา
นาฬิกา แห่งความเศร้า คงหยุดเดิน
5 มกราคม 2547 23:10 น.
เทวดาหน้าหวาน
แอบ...มองเธอ เธออาจ จะไม่รู้
แอบ...เฝ้าดู เธออาจ จะไม่เห็น
แอบ...คิดถึง เธออาจ ไม่เคยเป็น
แอบ...ทำหน้า ทะเล้น ไปให้เธอ
แอบ...จดจำ ความรู้สึก เธอเอาไว้
แอบ...ส่งความ คิดถึงไป ไม่เคยเผลอ
แอบ...สบตา เมื่อยาม ที่พบเจอ
แอบ...รักเธอ เสมอ มิเปลี่ยนไป