ไม่ได้....นุ่มนวลเหมือนดั่งปุยเมฆ ไม่ได้....เป็นเอกเหมือนกับสายลม ไม่น่าชื่นชมเหมือนกับหมู่ดาว เป็นได้เพียงอากาศพราวๆให้เธอหายใจ
เมื่อไหร่เทอจะรักฉันสักที ให้รออยู่อย่างนี้นานแล้วหนา ถึงฉันจะรู้ว่าฉันไม่มีค่า แค่คนธรรมดาที่ต้องการรักเทอ รู้ตัวนะว่าไม่ใช่คนดี ไม่ได้ประเสริฐศรีไม่ได้เลิศเลอ แต่อยากให้เทอได้รู้ไว้เสมอ ว่าฉันคนนี้จะรักเทอตลอดไป