13 กุมภาพันธ์ 2553 13:00 น.
เทพระวี
หยาดน้ำฟ้าจากฟ้า มาดิน
รินร่ำรินรวยริน สู่พื้น
พร่างพรายพร่างดั่งพิณ เมฆส่ง
กรีดดีดแผ่นดินฟื้น ผลิแย้มชีวา
กบเขียดระงมร่ำร้อง ท้องนา
เพลงค่ำคืนตื่นตา พี่น้อง
หากินอยู่พึ่งพา ธรรมชาติ
เพียงแค่พออิ่มท้อง อิ่มแล้วเฮ็ดงาน
แปรดินแห้งล่าแล้ง กันดาร
ผลิกถิ่นดินอิสาน สืบสร้าง
ทองคำแห่งดินดาน บ้านเกิด
แลกเศษเงินเพียงจ้าง ค่าไว้ชาวนา
จนจนทนท่นท้น อดทน
ปนป่นหนอนี่คน บ่นอู้
กี่ฟ้ากี่ดินฝน ชำระ
กี่ชาติยังต้องกู้ ดอกเบี้ยบานใบ
ธกส.บ่นท่องไว้ จดจำ
ธรณีกันแสงนำ แนะหนี้
กำหนดพฤติกรรม เชื้อชาติ
เวียนกลับนับหนี้นี้ สืบไว้หลานเหลน
*************************
หน้าส่วนตัว
1664
