16 มิถุนายน 2550 22:34 น.
เทพระวี
(1 ) ลมหายใจผ่าวร้อน....................แผ่วเบา
มื่อสั่นร่างร่างสั่นเทา.......................แทบสะท้าน
สีผมหงอกดอกเลา.........................วาระ
เหนื่อยนั่งอยู่เฝ้าบ้าน......................บ่นพรึม
( 2 ) แววตาล้าขุ่นฝ้า......................ฟางลาง
โรยทุกข์ไว้หว่างกลาง......................เนตรเศร้า
ประกายแจ่มกลับเลือนจาง................จากอดีต
ภาพอดีตกรีดร้องเฝ้า........................หลอกตา
( 3 ) เหี่ยวย่นยานหย่อนแล้ว..............ตามกาล
แส้ชีวิตโบยสังขาร............................เลือดเนื้อ
ค่อมงอร่างกายปาน...........................รังโรค
ไฟชีวิตใกล้มอดเชื้อ..........................หมดฟืน
( 4 ) ดวงใจดวงแก่นี้..........................นิ่งชรา
ผ่านทุกข์ผ่านสุขมา...........................มากล้น
ผ่านรักผ่านชังชา...............................ชินชีวิต
พานพบแล้วพรากพ้น..........................สัจธรรม
( 5 ) ดวงใจดวงเก่านี้.........................นิ่งสงบ
ช่วงสุดท้ายชีพพบ..............................ประกายแก้ว
ประกายจิตบรรจงจบ............................ประกายดับ
ห้วงจิตล่วงจิตแล้ว...............................หมดเวร
******************************************************
16 มิถุนายน 2550 12:06 น.
เทพระวี
(1) คนจนทนทุกข์ท้น ความจน
ทุกข์ทุกแหล่งแห่งหน ทั่วหล้า
ศรัทธาแห่งผู้คน ข้นทุกข์
เกียรติ์แห่งคนจนท้า ประกาศกล้าเกียรติ์คน
(2) หยิ่งในศักดิ์หน้าที่ ชีวิต
หยิ่งยิ่งมิคดคิด ชั่วฉ้อ
หยิ่งอยู่ ทุกขณะจิต สัจจะ
แบกภาระที่แทบท้อ หนักแท้เกียรติ์นี้
(3) ทนหิวด้วยอยากรู้ รสหิว
ยอมอดทนไส้กิ่ว แสบไส้
หิวจนร่างลมปลิว เซทรุด
ซึ้งทราบสัตย์แท้ไซร้ สัตย์แท้ความหิว
(4) ศรัทธาด่ำดื่มแล้ว หิวโหย
เจ็บยิ่งกว่าโดนโบย หมื่นแส้
ยิ่งเจ็บยิ่งเสพโดย เชื่อมั่น
เสพศรัทธาเพียบแปล้ เสพแก้ทุกข์ทน
(5) ตะวันยังส่องแท้ ทางตะวัน
เกิดแก่เจ็บตายกัน ทั่วหน้า
ความทนมักเทียมทัน คนทุกข์
ที่หลับฝันร้ายล้า อ่อนล้าแรงโรย
(6) กาลเวลาพิสูจน์ม้า เท้าแรง
คนย่อมบ่งบอกแสดง บอกได้
คนย่อมเปื่อยด้วยแสง สัจจะ
ที่ลุกร้อนเผาไหม้ ลวกด้วยผิดคำ
************************
ทุกสรรพสิ่งที่พึงมี
http://www.thaiall.net
ปล. จัดหน้า วรรคตอน ไม่สวย โปรดให้อภัยด้วยครับ
13 มิถุนายน 2550 23:18 น.
เทพระวี
ปฐมเหตุ.....
๑. หับห้องแห่งหอแก้ว กักขังเสรีแล้วลมหายใจ
ปะทุสิ้นดินน้ำลมไฟ ย้อนไหววิ่งทุกสิ่งงัน
๒. อณูไอ ละออง อวล ครางครวญ กระเจิงขวัญ
กระซิบซ้อนในจิตอนันต์ กระชั้นคลื่น กระแสคาน
๓. กระทบกรอบ ระอุอับ กระแทกทับ ณ สสาร
คะคว้างคั่ง วิถีปราณ ละลนลาน ระบายแรง
๔. ระทึกเสียงหัวใจเต้น ระลึกเร้นละลายแฝง
ผุดเหงื่อ ชะโลมแหล่ง ลงหลั่งร่าง สังเวยวาย
มรรคา...
๑. พินิจแนบพลิ้ว เพลงลม กลมกลืนสรรพธาตุหลากหลาย
จรดจิตจับ ทักทาย แสงพุ่งพราย กระจายเรือง
๒. ดิ่งด่ำดื่ม มิติจิต หยุดคิดปรุงให้ยุ่งเปลือง
ผ่อนกาย ละคลายเคือง จิตประเทือง บันเทิงอุบาย
อนันตผล...
หับห้องแห่งหอแก้ว
ระงับลมหายใจแล้วละเอียดหาย
ท่องจิต วิญญาณกระจาย
ว่ายห้วงทิพย์จิบจินต์จริง..
10 มิถุนายน 2550 12:01 น.
เทพระวี
แววตา
อย่าสบแววฉายมา คาดคั้น
สรรพเสียงที่เงียบงัน
พลัน อย่าพิพากษาใด
แววตา
เคยเปล่งกล้า กรุ่นไหม้
พริ้มกระพริบ ฟักฟูมไฟ
ก่อนปล่อยให้ผลาญร่านระบำ
แววตา
เคยล้า ราโรย เจ็บช้ำ
ร้าวลึก แผลพลอยเพียงถ้อยคำ
ก้องหู เช้าค่ำ ย่ำยิน
แววตา
เอ่อคลอ หยาดพร่า ระริกดิ้น
กระหน่ำ คำ ซัดซ้ำเกินชาชิน
ห่มแพรแผ่นดินเดียวดาย
แววตา
จงสบแววฉายมา อย่าหลบหาย
ทอแววตาที่เดียวดาย
ร่วมจับประกายทายท้ารัก
แววตา
จงเหลือแต่แววที่ฉายท้าอุปสรรค
ปลอบประโลมเพื่อนที่ล้านัก
ผู้เหนื่อยหนักในกระแสวิถีที่ร้อนรน
แววตา
ของคนขลาดหวาดผวา หมองหม่น
ทอดร่างในแพร่งทางที่วกวน
อับจนหัวใจจะพ่ายพัง
เแววตา
ต่อแต่นี้เพียงเพ่งมาอยู่รั้ง
จับประกายฉายท้าเป็นพลัง
แต้มฝันเป็นวันหวังให้ผู้คน
แววตา
แค่ผู้คนที่เกิดมาเศร้าหม่น
เปล่งประกายฉายมาท้าทน
ส่องเป็นทางเลิศล้นให้คนเดิน
****************************
9 มิถุนายน 2550 17:28 น.
เทพระวี
เปิดตำนานการบินเพียงปีกแก้ว
อิสระเสรีแพร้วเพริศใฝ่ฝัน
วาดปีกออกรับไอหมอกตาวัน
เบื้องหน้า ไกล ๆ นั้น มีอะไร
คว้าง กว้าง เกินกว่าคิด
อิสระแห่งชีวิต หนอ ทิศไหน
อาบปีกด้วยลมฤดูใด
พาปีกไปเพียงเท่าแรงมี
แล้วเรียวปีกกาลเพลาก็พร่าหม่น
ผ่านวังวนเมฆหมอกดอกฝันสี
พริ้วปีกขยับนับเวลานาที
ณ ที่นี่ มี ชีวิต จิตวิญญาณ
ป่านปรากฏการณ์โยงใย
ให้ ใคร ต่อใครขับขาน
บันทึกลับลึกรับตำนาน
ผ่านแผ่นดิน จดจารนานมา
ขนปีกร่วงช่วงชิงสิ่งยิ่งใหญ่
แก้วปีกไหม้ ไฟฝันอันสูงค่า
ทั้งความจริงสิ่งเท็จนานา
ปล่อยเปลือยป่นลงตรงหน้าวินาที
แม้นเรียวปีกกาลเพลาจะพร่าหม่น
หลงวังวนเมฆหมอกดอกฝันหนี
ล้าปีกยับกับเวลานาที
ณ บัดนี้ มีความคิด จิตวิญญา
แม้นขนปีกร่วงช่วงชิงสิ่งยิ่งใหญ่
ดับดวงไฟ ไร้ฝัน ไร้ค่า
ทั้งเท็จจริง ทั้งมวลล้วนมายา
พร้อมหลอมลงตรงหน้า ....ท้าทาย
*****************************
http://www.thaiall.ne
หน้าส่วนตัว
868
