13 พฤศจิกายน 2550 21:29 น.
เทพระวี
(1) ละครโลกจบแล้ว.........................อำลา
แม่ลูกปาดน้ำตา..............................ร่ำไห้
ลุงป้ากับน้าอา...............................สวมกอด
พ้องเพื่อนพี่น้องไซร้....................ซ่อนน้ำตาริน
(2) ยินสองฝั่งแม่ค้า....................แผงลอย
แค้นขุ่นข้องคุคอย......................คลั่งแค้น
ลูกค้าผ่านเลยพลอย....................วงร่วม
ดุด่าเดือดด้าวแคว้น....................จีบป้องปากประจาน
(3) จารสีแต้มแต่งแต้ม.................สีสัน
ปั้นปาดมหัศจรรย์..........................ปลุกปั้น
วิมานวาดเวิ้งฝัน..........................วิจิตร
ยั่วจิตยั่วใจกลั้น...........................กลั่นแก้วกามกาล
(4) สานเรื่องใหม่คุฟุ้ง.................ระบือมา
รอโจทย์จำเลยสา- รภาพฟ้อง
โครงเรื่องรักหลงรา ....................รานสวาท
แสนหมื่นคู่ตาจ้อง...........................จับจ้องจิกตี
(5) ลีลาโลกจบแล้ว.........................อำลา
ขยะอารมณ์คา.............................ขุ่นข้อง
เถ้าเศษตะกอนมา.......................กล่นเกลื่อน
กระดาษซับน้ำตาต้อง...................หมื่นม้วนหมดเมือง
*************************************************
แด่ละคร เกาหลี ญี่ปุ่น ไทย ฯลฯ
11 พฤศจิกายน 2550 23:49 น.
เทพระวี
๑.เปิดขวดอากาศกว้าง..........ก่อนริน
จรดจอกรอจิบกิน...............รสฟ้า
แสงดาวนิ่งในจินต์..............ถ้วยจอก
แก้มปริยิ้มเปื้อนหน้า.........ก่อนคว้าจอกฝัน
๒.หนึ่งสองสามสี่ห้า..........จอกฝัน
ล้อมดื่มแสงดาวกัน..........เพื่อนพ้อง
จุมพิตจอกคืนวัน............ว่างเปล่า
หกเจ็ดแปดเก้าต้อง.......สิบร้อยดื่มจินต์
๓.สนทนาเงียบไร้........ถ้อยคำ
เพ่งจอกระลึกจำ.........สติต้อง
ยกวางว่างเวียนทำ.......วนว่าย
ตาสบตาเพื่อนพ้อง........ไม่ต้องเอ่ยคำ
๔.แสงเช้าจุมพิตหล้า.......เช้าแสง
เช้าแห่งชีวิตแรง.............แห่งเช้า
รูปนามย่อมเปลี่ยนแปลง....นามรูป
นานไม่ป่นเป็นเถ้า.........พรุ่งนี้ไม่นาน
******************************
ระลึกถึงสำนวนของ สุริยฉัตร ชัยมงคล
" รินแสงดาวใส่แก้วแล้วแย้มสรวล"
11 พฤศจิกายน 2550 15:27 น.
เทพระวี
เข็มนาฬิกากระดิกหนี
คนเมาเต็มที่เกินกินต่อ
เฝ้าดึกดื่นฝืนนั่งตั้งตารอ
สุนัขขอต่อคิวหิวแล้วเพื่อนยา
เหล่าผองเพื่อนซบหน้าแนบหล้าแล้ง
จะโต้รุ่งจะจับแจ้งแสงอาบหน้า
ไอตะวันจะฉาบทอ ละออละอา
มา.......ราตรีนี้ ยังเยาว์วัย
เหลือเรา และเราแล้วเราเอ๋ย
อย่าช้าเลยรีบชนแก้วก่อนหลับใหล
พรายโซดาระยิบระยับงามจับใจ
ชงแก้วใหม่ยกขึ้นดื่มให้ปลื้มทรวง
ปาดน้ำเหล้าเปื้อนปากเช็ดปากป้าย
โลกโยกส่ายใจท่องแดนเมืองแมนสรวง
สวรรค์เบื้องหน้าคว้าจับนับดาวดวง
บรรลุล่วงโซดาบันขั้นเพียงพอ
เข็มนาฬิกากระดิกหนี
คนเมาเต็มที่เกินกินต่อ
เฝ้าดึกดื่นฝืนนั่งตั้งตารอ
โลกหยอกล้อเย้ยหยันประชันชะตา
*********
ติดพันครับวันนี้
ด้วยความเคารพ
11 พฤศจิกายน 2550 11:16 น.
เทพระวี
(๑)...ดื่มซดซึ้งซดเหล้า.........เมามาย
ดื่มด่ำอยู่เดียวดาย................ดึกนี้
จิตใจจักกำจาย....................ยับย่อย
เมาพับกับเก้าอี้...................ซบหน้าละอาอาย
(๒)...นองน้ำตาบ่าน้ำ...........ตาใคร
ไหลหลั่งรินหลั่งไหล...........อาบหน้า
เหล้าย้อมดื่มย้อมใจ............แทนเพื่อน
แก้วอีกแก้วแล้วหล้า............โลกนี้มีกู
(๓)...ทนอยู่ให้เจ็บแค้น..........แน่นทรวง
เหล้าโลกเลิศหลอกลวง..........ล่อล้อ
รู้รักรักรู้ดวง...........................ใจซื่อ
หญิงยิ่งจริงแท้ก้อ..................เล่ห์ร้อยเล่มเกวียน
(๔)...เขียนให้ใจหม่นไหม้.........หมองรัก
ร้อยคำโศกมาหัก......................รักแท้
หนังสือโศกแม้นสัก...................แสนเล่ม
เต็มย่ำน้ำตาแพ้........................สิแพ้โศกกู
(๕)...รู้ว่ายีย่ำย้ำ.......................ระยำตัว
รู้ว่ามึนเมามัว...........................มืดด้าน
รู้ว่าทำลายหัว..........................ใจเจ็บ
รู้ว่าใจมันค้าน..........................ดื่มแล้วได้ใด
(๖)...ให้เหล้าแก้วสุดท้าย.........เป็นพยาน
ให้รักที่ทรมาณ........................จิตข้า
จงเลือนลบจบการ....................เป็นทุกข์
ล้างคราบที่เปื้อนหน้า..........หยาดน้ำตาใคร...
**********************************
11 พฤศจิกายน 2550 08:50 น.
เทพระวี
น้องเอ๋ย
เหมือนเราเคยรู้จักกันแต่ปางก่อน
มาร่วมรู้รับรู้ห่วงหาอาทร
มิหน่ายถ่ายถอนเมื่อรู้ทุกข์กัน
ซึ้งน้ำใจเจ้า
ขาวราวหยาดน้ำค้างบริสุทธิ์สวรรค์
พอเผื่อแผ่คนทุกข์อนันต์
ที่ทุกข์ท้นทั้งนั้นเต็มแผ่นดิน
น้องสาว
น้ำใจเจ้าเยี่ยมเปี่ยมคุณค่าถวิล
กับแผ่นหล้าที่เดือดดิ้น
น้องเจ้ารินทิพย์พอชุ่มเย็น
เป็นบ่อทิพย์ในใจเหือดโหย
ผู้คนราโรย บ่าแบก ทุกข์เข็ญ
เดินทางร้างร้าวลำเค็ญ
เส้นทางทุกข์ท้อทรมาณ
กับสุดขอบฟ้าฝั่งฝัน
ร่วมกันทุกมนุษย์ร่วมใจประสาน
รินน้ำใจเป็นหยาดรวงทุกดวงมาน
มาหล่อโลกที่ร้าวรานแห้งแล้ง
*******
แด่น้องสาว คนใจงามแห่งเมืองพังงา
หน้าส่วนตัว
800
