17 พฤศจิกายน 2550 16:22 น.
เทพระวี
(๑).สองหูสองโสตสร้าง สดับเสียง
สรรพสิ่งยินสำเนียง ถนัดถ้อย
ใบไม้หล่นขั้วเพียง หูกระดิก
ยินทั่วจักรวาลจ้อย จิบจ้อยเหลือคณา
(๒).สองตาสองเนตรสร้าง ส่องหา
เพ่งส่งสอดสายตา กวาดเกลี้ยง
ซอกหลืบลึกลับหนา มุมอับ
ตากระพริบพริบเพี้ยง ส่องแล้วมองเห็น
(๓).เหาะเหิรเดินไต่ฟ้า เห็นหน
อากาศกว้างเดินบน เมฆก้อน
เยื้องย่างต่างถนน ทางด่วน
กุหลาบโรยโปรยซ้อน ก่อนเท้าแตะดิน
(๔).กินหินกินแผ่นหล้า ป่าเขา
กินกรวดกินทรายเอา ต่างข้าว
กินเหล็กอิฐปูนเหมา เขมือบหมด
กินเลือดกินเนื้อน้าว สูบสิ้นวิญญา
.
17 พฤศจิกายน 2550 00:02 น.
เทพระวี
๑.คำกี่คำเพื่อพ้น.........หิวโหย
คำกี่คำเพื่อโดย............อยู่ไส้
คำกี่คำใช่โกย..............กอบเก็บ
คำกี่คำเข็ดไข้..............ขื่นเคี้ยวขบคำ
๒.คำกี่คำหยิบป้อน........ปากหิว
คำกี่คำหล่นปลิว............เปล่าป้อน
ร่างกี่ร่างวูบหวิว............ท้องว่าง
มื้อกี่มื้อจักย้อน.............อุ่นท้องต้องทน
๓.วันกี่วันเคลื่อนคล้อย....หยดตัว
หิวกี่หิวตามัว.................มืดหน้า
ค่ำกี่ค่ำคืนกลัว...............ล้มคว่ำ
เช้ากี่เช้าตื่นท้า..............ตื่นสู้สังขาร
๔.คำกี่คำกี่ถ้อย..............กี่บรรพ์
หวังกี่หวังกี่ฝัน...............กี่ฟ้า
อิ่มกี่อิ่มกี่วัน..................กี่อิ่ม
ใจกี่ใจกี่กล้า..................กี่กล้าแบ่งปัน
*********************
แด่ท่านผู้อิ่มหมีพีมันทั่วจักรวาล
13 พฤศจิกายน 2550 21:29 น.
เทพระวี
(1) ละครโลกจบแล้ว.........................อำลา
แม่ลูกปาดน้ำตา..............................ร่ำไห้
ลุงป้ากับน้าอา...............................สวมกอด
พ้องเพื่อนพี่น้องไซร้....................ซ่อนน้ำตาริน
(2) ยินสองฝั่งแม่ค้า....................แผงลอย
แค้นขุ่นข้องคุคอย......................คลั่งแค้น
ลูกค้าผ่านเลยพลอย....................วงร่วม
ดุด่าเดือดด้าวแคว้น....................จีบป้องปากประจาน
(3) จารสีแต้มแต่งแต้ม.................สีสัน
ปั้นปาดมหัศจรรย์..........................ปลุกปั้น
วิมานวาดเวิ้งฝัน..........................วิจิตร
ยั่วจิตยั่วใจกลั้น...........................กลั่นแก้วกามกาล
(4) สานเรื่องใหม่คุฟุ้ง.................ระบือมา
รอโจทย์จำเลยสา- รภาพฟ้อง
โครงเรื่องรักหลงรา ....................รานสวาท
แสนหมื่นคู่ตาจ้อง...........................จับจ้องจิกตี
(5) ลีลาโลกจบแล้ว.........................อำลา
ขยะอารมณ์คา.............................ขุ่นข้อง
เถ้าเศษตะกอนมา.......................กล่นเกลื่อน
กระดาษซับน้ำตาต้อง...................หมื่นม้วนหมดเมือง
*************************************************
แด่ละคร เกาหลี ญี่ปุ่น ไทย ฯลฯ
11 พฤศจิกายน 2550 23:49 น.
เทพระวี
๑.เปิดขวดอากาศกว้าง..........ก่อนริน
จรดจอกรอจิบกิน...............รสฟ้า
แสงดาวนิ่งในจินต์..............ถ้วยจอก
แก้มปริยิ้มเปื้อนหน้า.........ก่อนคว้าจอกฝัน
๒.หนึ่งสองสามสี่ห้า..........จอกฝัน
ล้อมดื่มแสงดาวกัน..........เพื่อนพ้อง
จุมพิตจอกคืนวัน............ว่างเปล่า
หกเจ็ดแปดเก้าต้อง.......สิบร้อยดื่มจินต์
๓.สนทนาเงียบไร้........ถ้อยคำ
เพ่งจอกระลึกจำ.........สติต้อง
ยกวางว่างเวียนทำ.......วนว่าย
ตาสบตาเพื่อนพ้อง........ไม่ต้องเอ่ยคำ
๔.แสงเช้าจุมพิตหล้า.......เช้าแสง
เช้าแห่งชีวิตแรง.............แห่งเช้า
รูปนามย่อมเปลี่ยนแปลง....นามรูป
นานไม่ป่นเป็นเถ้า.........พรุ่งนี้ไม่นาน
******************************
ระลึกถึงสำนวนของ สุริยฉัตร ชัยมงคล
" รินแสงดาวใส่แก้วแล้วแย้มสรวล"
11 พฤศจิกายน 2550 15:27 น.
เทพระวี
เข็มนาฬิกากระดิกหนี
คนเมาเต็มที่เกินกินต่อ
เฝ้าดึกดื่นฝืนนั่งตั้งตารอ
สุนัขขอต่อคิวหิวแล้วเพื่อนยา
เหล่าผองเพื่อนซบหน้าแนบหล้าแล้ง
จะโต้รุ่งจะจับแจ้งแสงอาบหน้า
ไอตะวันจะฉาบทอ ละออละอา
มา.......ราตรีนี้ ยังเยาว์วัย
เหลือเรา และเราแล้วเราเอ๋ย
อย่าช้าเลยรีบชนแก้วก่อนหลับใหล
พรายโซดาระยิบระยับงามจับใจ
ชงแก้วใหม่ยกขึ้นดื่มให้ปลื้มทรวง
ปาดน้ำเหล้าเปื้อนปากเช็ดปากป้าย
โลกโยกส่ายใจท่องแดนเมืองแมนสรวง
สวรรค์เบื้องหน้าคว้าจับนับดาวดวง
บรรลุล่วงโซดาบันขั้นเพียงพอ
เข็มนาฬิกากระดิกหนี
คนเมาเต็มที่เกินกินต่อ
เฝ้าดึกดื่นฝืนนั่งตั้งตารอ
โลกหยอกล้อเย้ยหยันประชันชะตา
*********
ติดพันครับวันนี้
ด้วยความเคารพ
หน้าส่วนตัว
990
