6 ธันวาคม 2551 10:19 น.
เทพบุตรน้อย
ตั้งใจเรียนเพียรให้แน่คำแม่สั่ง
จึงเป็นดั่งพลังใจให้ฝึกฝน
เรียนเถิดลูกเผื่อวันหน้าค่าของคน
เราคนจนเรียนให้ได้ตายช่างมัน
ไม่สูงเยี่ยมเทียมเท่ากับเขาอื่น
ไม่กลับคืนบ้านเก่าให้เขาหยาม
จงตั้งหน้าตั้งตาพยายาม
ให้สมความปราถนามารดาเรา
...........................................
พ่อครับหนาวไหม ?... คำๆนี่เอ่ยออกไปใจสั่นไหว
พ่อป่วยไข้ ไม่สบาย ลูกห่วงหา
ผมฝากแม่ช่วยดูแล ทุกคืนวันที่ผ่านมา
แม้เวลามันจะนาน ไม่เยียวยา
สิ่งมีค่าที่ลูกมี คือความดี ที่ลูกทำให้พ่อยิ้ม
......รักพ่อ เพื่อพ่อ ให้รู้จักพอ.....
"ผมขอให้พ่อหายป่วยแล้วลุกขึ้นมาเพื่อสดใสพาผมไปสู่วันใหม่ที่ไม่เคยท้อแท้...
ผมขอให้พ่อมีอายุยืนนานนะครับ"
หน้าส่วนตัว
917
