ยามราตรีทีไรให้พลันเศร้า เมื่อรักเราเปลี่ยนแปลงเธอผกผัน จากเคยชิดสนิทแนบไม่ห่างกัน แต่วันนี้กลับต้องล้างห่างลาไกล ยามเมื่อดาวดาราพาใจเหงา คิดถึงวันมีเราอยู่เคียงใกล้ แม้นวันนี้ได้แต่มองเธอไกล ๆ ความทรงจำยังเก็บไว้มิลืมเลือน ยามเมื่อดวงจันทราเคร้าเมฆหมอก คล้ายจะบอกว่ารักเราคงหมดหวัง ขอเพียงใจดวงนี้มีพลัง แม้ความหวังเพียงแสงดาวจะฝ่าไป ยามเมื่อดวงตะวันนั้นทอแสง นั่นแสดงให้เห็นถึงวันใหม่ แม้อดีตรักไม่สมดั่งตั้งใจ ไม่เป็นไรเริ่มต้นใหม่ได้นี่นา