28 เมษายน 2549 13:03 น.
เทพธิดาแห่งรัตติกาล
อยากมีความกล้าที่จะบอกรัก
แต่ปากก็ไม่ยักที่จะพูดไป
มันยังคงเก็บงำเอาไว้
ยังไม่ยอมบอกเธอสักที
บอกตัวเองเสมอว่าต้องกล้า
เผชิญหน้ากับเธอแล้วใจหาย
เพราะความรักที่อัดอั้นอยู่มากมาย
มันไม่เคยเสื่อมคลายเลยสักวัน
เพียงแค่พูดให้เธอได้รับรู้
มีอยู่คนที่มองเห็นเธอสำคัญ
แม้ว่าเธอไม่อาจมารักกัน
คนสำคัญคือเธอไม่เปลี่ยนแปลง
ในสักวันฉันอาจจะกล้าพอ
ตอนนี้ขอมองเธออยู่ห่างๆ
แม้ความหวังที่มีอาจเลือนลาง
จะขอวางเดิมพันด้วยหัวใจ
25 เมษายน 2549 12:54 น.
เทพธิดาแห่งรัตติกาล
จะให้หักห้ามใจไม่ให้รัก
มันคงหนักเกินไปสำหรับฉัน
แค่เพียงเธอไม่อาจจะรักกัน
ใจของฉันมันทุรนแสนทุราย
จะให้เลิกรักเธอนับจากนี้
ขอโทษทีไม่ได้เขียนด้วยดินสอ
จะมาให้ลบมันไม่กล้าพอ
ขอเถอะขออย่าหวงห้ามความรักเลย
จะให้ลืมทุกสิ่งและทุกอย่าง
ที่พวกเราร่วมทางสานความฝัน
ที่ผ่านมามันคืออะไรกัน
คำๆนั้นที่พร่ำบอกล้วนหลอกลวง
จะให้ฉันทำใจได้อย่างไร
ในเมื่อฉันไม่ใช่คนใจง่าย
อยากจะรักอยากจะลืมอย่างสบาย
คงมีแต่คนใจร้ายเยี่ยงอย่างเธอ
21 เมษายน 2549 13:13 น.
เทพธิดาแห่งรัตติกาล
ในบางครั้งเธอเหมือนมีใจให้
แต่ไม่นานกลับกลายเป็นความฝัน
เธอพร่ำบอกว่าเราแค่เพื่อนกัน
อย่าได้คิดเกินกว่านั้นเสียเวลา
อยากจะบอกกับเธอให้รับรู้
ฉันเฝ้าดูเธอเสมออย่างห่วงหา
แม้ว่าเธอไม่เคยหันมองมา
โปรดรู้ว่ามีหนึ่งคนคอยสนใจ
ทุก ๆ ครั้งที่ได้คุยกับเธอ
ใจมันร้าวรานเสมอเธอรู้ไหม
เพราะมิอาจเป็นมากกว่าเพื่อนไกล
ต้องเป็นไปอย่างนี้ทุกวี้วัน
อยากให้คำว่า "เพื่อน" นั้นจางหาย
แล้วกลับกลายเป็นคำว่า "แฟนฉัน"
แต่ทำได้แค่หวังว่าสักวัน
ใจเธอนั้นยอมรับฉันไว้สักคน
7 เมษายน 2549 12:58 น.
เทพธิดาแห่งรัตติกาล
จากความฝันวันวานที่ผ่านพ้น
ฉันได้พบคนหนึ่งคนในความฝัน
จนวันนี้ฝันเป็นจริงเราพบกัน
ชีวิตผันจากเคยเหงาและเศร้าใจ
จากที่เคยว้าเหว่อย่างโดดเดี่ยว
เดินคนเดียวเพียงรำพังอย่างหวั่นไหว
ไม่มีใครเคียงคู่คลายทุกข์ใจ
มาวันนี้มีเธอใกล้ไม่เดียวดาย
เมื่อความรักเริ่มก่อตัวขึ้นช้า ๆ
เธอนำพาความสุขคลายทุกข์เศร้า
จากวันนี้นับแต่นี้จะมีเรา
เจ้าความเหงาจะไม่มาเร้ารุมใจ
อนาคตจะเป็นไงฉันไม่รู้
ตอนนี้อยู่คู่กันสุขเกินไหน
แม้มีทุกข์เราร่วมแก้ไม่ท้อใจ
เมื่อมีเธออยู่ใกล้ ๆ ไม่หวั่นกลัว
หน้าส่วนตัว
1149
