26 มิถุนายน 2549 21:21 น.
เทพธิดาแห่งรัตติกาล
ยามราตรีทีไรให้พลันเศร้า
เมื่อรักเราเปลี่ยนแปลงเธอผกผัน
จากเคยชิดสนิทแนบไม่ห่างกัน
แต่วันนี้กลับต้องล้างห่างลาไกล
ยามเมื่อดาวดาราพาใจเหงา
คิดถึงวันมีเราอยู่เคียงใกล้
แม้นวันนี้ได้แต่มองเธอไกล ๆ
ความทรงจำยังเก็บไว้มิลืมเลือน
ยามเมื่อดวงจันทราเคร้าเมฆหมอก
คล้ายจะบอกว่ารักเราคงหมดหวัง
ขอเพียงใจดวงนี้มีพลัง
แม้ความหวังเพียงแสงดาวจะฝ่าไป
ยามเมื่อดวงตะวันนั้นทอแสง
นั่นแสดงให้เห็นถึงวันใหม่
แม้อดีตรักไม่สมดั่งตั้งใจ
ไม่เป็นไรเริ่มต้นใหม่ได้นี่นา
9 พฤษภาคม 2549 12:15 น.
เทพธิดาแห่งรัตติกาล
จากความมืดที่ครอบงำเพราะช้ำใจ
เปลี่ยนแปลงไปสว่างไสวไร้ราตรี
จากความเหงาความเหน็บหนาวสุมฤดี
มาเปรมปรีกับความรักช่วยพักใจ
จากวันวานที่ผ่านร้าวรานจิต
เมื่อหวนคิดเพียงสักนิดเจ็บเกินไหน
แต่เมื่อเธอเข้ามาฟ้าเปลี่ยนไป
เธอทำให้คำสาปร้ายหายไปพลัน
จากอดีตที่เงียบเหงาเศร้ารันทด
ต้องสะกดมนต์ร้ายทำลายฉัน
กลับกลายเป็นต้องมนต์เธอในฉับพลัน
ใจของฉันมันเรียกร้องให้รักเธอ
จากวันนี้ต่อจากนี้จะรักเธอ
แม้ต้องเจอความเจ็บปวดสักแค่ไหน
จะขอเป็นผู้ต้องมนต์รักต่อไป
นานแค่ไหนสักเท่าไหร่ใจฉันยอม
2 พฤษภาคม 2549 13:05 น.
เทพธิดาแห่งรัตติกาล
อันรักแท้แม้ขุนเขามิอาจกั้น
อันแรกแท้ผ่านคืนวันไม่ผันเปลี่ยน
อันรักแท้แม้บัณฑิตย์ยังต้องเรียน
อันรักแท้ไม่อาจเขียนเป็นถ้อยคำ
อันรักแท้เทียบขอบฟ้าฟ้ายังสั้น
อันรักแท้แน่กว่าจันทร์ไม่หลับไหล
อันรักแท้แม้อยู่ห่างไม่หวั่นใจ
อันรักแท้ทุกข์เพียงใดไม่จากลา
อันรักแท้เปรียบดั่งลมคอยโอบกอด
อันรักแท้ไม่เคยมอดดั่งไฟเผา
อันรักแท้ติดตามตัวเปรียบเหมือนเงา
อันรักแท้แม้จะเมารักไม่ลืม
อันรักแท้อาจไม่พบได้ง่ายดาย
อันรักแท้ไม่เสื่อมคลายเหมือนสิ่งของ
อันรักแท้อยากพบมันเธอต้องลอง
อันรักแท้ต้องปองดองด้วยหัวใจ
28 เมษายน 2549 13:03 น.
เทพธิดาแห่งรัตติกาล
อยากมีความกล้าที่จะบอกรัก
แต่ปากก็ไม่ยักที่จะพูดไป
มันยังคงเก็บงำเอาไว้
ยังไม่ยอมบอกเธอสักที
บอกตัวเองเสมอว่าต้องกล้า
เผชิญหน้ากับเธอแล้วใจหาย
เพราะความรักที่อัดอั้นอยู่มากมาย
มันไม่เคยเสื่อมคลายเลยสักวัน
เพียงแค่พูดให้เธอได้รับรู้
มีอยู่คนที่มองเห็นเธอสำคัญ
แม้ว่าเธอไม่อาจมารักกัน
คนสำคัญคือเธอไม่เปลี่ยนแปลง
ในสักวันฉันอาจจะกล้าพอ
ตอนนี้ขอมองเธออยู่ห่างๆ
แม้ความหวังที่มีอาจเลือนลาง
จะขอวางเดิมพันด้วยหัวใจ
25 เมษายน 2549 12:54 น.
เทพธิดาแห่งรัตติกาล
จะให้หักห้ามใจไม่ให้รัก
มันคงหนักเกินไปสำหรับฉัน
แค่เพียงเธอไม่อาจจะรักกัน
ใจของฉันมันทุรนแสนทุราย
จะให้เลิกรักเธอนับจากนี้
ขอโทษทีไม่ได้เขียนด้วยดินสอ
จะมาให้ลบมันไม่กล้าพอ
ขอเถอะขออย่าหวงห้ามความรักเลย
จะให้ลืมทุกสิ่งและทุกอย่าง
ที่พวกเราร่วมทางสานความฝัน
ที่ผ่านมามันคืออะไรกัน
คำๆนั้นที่พร่ำบอกล้วนหลอกลวง
จะให้ฉันทำใจได้อย่างไร
ในเมื่อฉันไม่ใช่คนใจง่าย
อยากจะรักอยากจะลืมอย่างสบาย
คงมีแต่คนใจร้ายเยี่ยงอย่างเธอ
หน้าส่วนตัว
1716
