12 พฤษภาคม 2552 17:02 น.
เทพธัญญ์
...กลับมาแล้ว แก้วตา อย่าใจน้อย
ทิ้งให้คอย กลอยอย่าโกรธ โปรดเถิดหนา
ธุระมาก จึงจากไป ใช่ลืมลา
เพราะคิดถึงจึงคืนมา หาคนรอ
ที่จากไป ใช่หมดรัก หักสวาท
ตอนจากไปใจแทบขาด อนาถหนอ
เดินจากไป ใจรู้ดี มีคนรอ
แม้จากไกลใจจดจ่อ รอคืนรัง
ตอนอยู่ไกล ใจตระหนัก ประจักว่า
ยามเหนื่อยใจในอุรา พาสิ้นหวัง
เหงาเพียงใด การไร้คู่ อยู่ลำพัง
ใจคุ้มคลั่ง ดั่งเป็นไข้ ไม่ทุเลา
จากไปนาน ผ่านเวลา หาได้สุข
ยิ่งนานไปใจยิ่งทุกข์ คลุกความเหงา
จึงเข้าใจ ในวันที่ไม่มีเรา
ได้รู้ซึ้งถึงความเศร้า เหงาอุรา
เจอคนอื่น หมื่นแสน แม้นได้พบ
ก็เติมใจไม่เคยครบ พบปัญหา
ไม่มีใคร ให้ไออุ่น กรุ่นอุรา
เพราคิดถึงจึงกลับมา หาดวงใจ
กลับมาพร้อม อ้อมกอดอุ่น กรุ่นไอรัก
ใจตะหนัก ประจักแจ้ง แถลงไข
ขอสัญญา ว่าจะอยู่ เป็นคู่ใจ
จะไม่พรากจากไกล ให้เธอคอย