23 กรกฎาคม 2552 20:59 น.
เทพดาบสายฟ้า
![]()
ย่อนว่าฮักอักเสบเจ็บเป๋นแผล
หาทางแก้ทางใด๋บ่ได้เห็น
มืดตึดตื๋อไปเหมิดเกิดลำเค็ญ
บ่อาจเข็นใจปีนตีนเขาสูง
เพียงแค่เริ่มฮักน้องกลับหมองไหม้
ปานว่าไฟลามอ้ายหมายนกยูง
คือบ่สมกาน่อยคอยแยงสูง
ย่อนนกยูงคู่หงส์อ้ายปลงแล่ว
เกิดมาต่ำซาตินี้พี่กะหน่าย
ฮอดยากตายจมน่ำคร้ามคนแซว
เหลียวเบิ่งฟ้ากากะหงส์บ่ตรงแนว
คือสิแหลวเเหลกม้างทางฮักข้อย
อยากสิเว่าคำจาว่าม้วนม่วน
กะสิอวนอกอ้างจึงย่างถอย
เฮากะฮู้ชู้หล่าเพิ่นท่าคอย
เว่าค่อยค่อยซำออยอ้างเหมิดทางเดิน
เมื่อได้ฮู้ชู้น่องจองไว้แล่ว
เบิ่งตาแป๋วแซวนางกะพลางเขิน
เฮ็ดจู้กู้อยู่เดียวเปลี่ยวใจเกิ๋น
สิเว้าสิเอิ้นเกินแถลงแปงคำจา
ได่แต่คึดแต่เพ้อเธอผู้งาม
ซุซุยามเพลาเหลียวหาฟ้า
กะเห๋นน่องคล้องแขนแฟนเย้ยตา
อกระอาตาซังหวังลอยลอย
อยากสิเว้า อย่าหยุด สุดคำฮัก
อย่าสิผลัก ฮักอ้าย ผู้หมายคอย
คนจนซาต ต่ำเชื่อ เครือโตจ่อย
ขุดมันกอย เลี้ยงเจ้า เอาแน่บ่
คันว่าบุญ ภายหน่า พาสูงศักดิ์
สิหาหลัก เงินถุง พยุงล่อ
ย่อนว่ายาม จนฮ้าย หน่ายแท้น๊อ
ก้มจ้อก้อ พ้อหน้าน้อง เฮ็ดหมองเมิน
แปล
ด้วยว่ารักอักเสบกลายเป็นแผล
หาวิธีแก้อย่างไรก็ไม่เจอ
มืดไปหมดทุกทางเกิดความลำเค็ญในใจ
จึงไม่อาจเข็นหัวใจปีนเขาสูงได้
แปล
เพียงแค่รักน้องก็เกิดความหม่นหมอง
เปรียบว่าไฟลุกลามยามหมายสิ่งสูง (นกยูง)
ด้วยว่านกกาไม่เหมาะที่จะมองสิ่งที่สูงเกินใฝ่
หากเป็นนกยูงกะหงส์จึงเหมาะคู่ควรกัน พี่จึงต้องปลงตก
แปล
เกิดมาต่ำต้อยชาตินี้พี่ก็เบื่อหน่าย
จนอยากจะตายด้วยการโดดน้ำกลัวแต่ว่าคนจะแซว (นินทา)
มองดูหล้าก็รู้ว่ากาและหงส์ไม่ใช่ของคู่กัน
หนทางรักของฉันคงจะแหลกเหลวไร้หนทางเป็นจริง
แปล
อยากจะพูดถ้อยคำที่แสนจะไพเราะ
ก็เหมือนจะเกิดวิงเวียนในหัวใจ จนต้องเดินถอยหนี
เพราะพี่รู้ว่าคนรักของน้องรอคอยอยู่
จึงต้องพูดเบาเบาแบบสำออย ว่าไม่มีทางเดินไปไหน
แปล
เมื่อได้รู้ว่าคนรักของน้องจับจองไว้แล้ว
เวลามองตาน้อง แล้วจะเเซวก็รู้สึกเขินไปหมด
จึงต้องทำตัวห่อเหี่ยว (หมดหวัง) ด้วยความรู้สึกที่เปลี่ยวใจอย่างมาก
แม้จะพูดจะเรียกสิ่งใด ก็ไม่อาจพูดออกมาได้
แปล
ได้แต่คิดและเพ้อถึงเธอคนสวย
ทุกๆเวลาที่เหม่อมองฟ้า
กลับคิดเห็นภาพน้องควงแขนกับคนรักมาเยาะเย้ย
พี่จึงเหนื่อยหัวใจน่าเบื่อตัวเองที่หวังเลื่อนลอย
แปล
อยากจะพูดว่าอย่าพึ่งหยุดคำว่ารัก
อย่าพึ่งผลักไสรักของพีที่เฝ้าคอย
พี่เกิดมาต่ำต้อย พงศ์พันธ์เล็กน้อย
เพียงแค่ขุด มัน และกอย ไว้เลี้ยงน้อง จะเอาบ้างไหม
แปล
ถ้าหากว่า มีบุญญาธิการในภายภาคหน้า ให้มียศฐาบรรดาศักดิ
จะหาหลักแหล่งมั่นคง พร้อมด้วยทรัพย์สินเงินทอง อวดเย้ยน้อง
แต่ว่า ณ เวลานี้ จนแสนจน น่าเบื่อหน่ายตัวเองนัก
ต้องก้มหน้า เวลาเจอหน้าน้อง แล้วทำเป็นหมางเมิน
21 กรกฎาคม 2552 07:01 น.
เทพดาบสายฟ้า
บ่ฮู้เป็นหยัง น้อเฮา จึงเฝ้าเพ้อ
คึดฮอดเธอ ซู้มื้อ ซู้มื้อหลาย
จะกิ่นข่าว กินน้ำ ทำตาลาย
คือบ่วาย ฮักเจ้า คุเช้าคุแลง
แปล
ไม่รู้เป็นอะไร นะเรา จึงฝ้าเพ้อ
คิดถึงเธอ ทุกวัน ทุกวันมาก
แม้กินข้าว กินน้ำ คล้ายตาลาย
ไม่อาจจาง รักคุณ ทุกเช้าทุกเย็น
...............................................
กะน้องนั้นนั่นหนาน่าฮักแท้
เลยบ่แลสาวใดบ่ใคร่แยง
เบิ่งกระจกน่าต่างเบิ่งกลางแจ้ง
ฮักสำแดงใจฮ้ายสิว่ายสิวิน
แปล
ด้วยน้องนั้น นั่นแหละ น่ารักจริงๆ
จึงไม่มองหญิงใดไม่ใฝ่มอง
ดูกระจกหน้าต่างดูกลางแจ้ง
รักสำแดงโหดร้ายจะเป็นลม
...............................................
เป้นตาฮักหล๊ายหลายสิตายซ่ำ
คึดฮอดคำควมเว้าเฝ้าอยากงิ่น
ฟังซ้ำซ้ำบ่เบื่อเมื่อได้ยิน
เสียงนกบินปาดหน้านึกว่าน้อง
แปล
น่ารักจริงๆจนพี่จวนจะตาย
นึกถึงคำ วาจา เฝ้าอยากได้ยิน
ฟังซ้ำซ้ำไม่เบื่อเลยทีได้ยิน
เสียงนกบินผ่านหน้านึกว่าเป็นน้อง
.................................................
ข้อยฮักเจ้าหลายเด้อ เด้อนางเด้อ
คำเซ่อเซ่อซ่าซ่าพาใจหมอง
เจ้าบ่ฮักสั่กน่อยจ้อยกะล่อง
เฮ็ดบ่คล่องเวียกงานกะพาลช้า
แปล
พี่รักน้องมากจริงๆเลยนะ
ถ้อยวาจาเซ่อๆเลยพาใจหมอง
น้องไม่รักสักนิด...พี่เลยผอมแห้ง
ทำงานไม่สะดวกเลยเชื่องช้า
..........................................
อ้ายกะนึกว่าน้องมองอ้ายอยู่
พอได้ฮู้เว้าเล่นสิเป็นบ้า
โอ๊ยตาซังตาหน่ายจ่ายน้ำตา
มันไหลมายามได๋อ้ายบ่เห็น
แปล
พี่ก็นึกว่าน้องมองพี่อยู่
เมื่อได้รู้ว่าพูดเล่นพี่จะเป็นบ้า
โอ๊ย น่าชังน่าเบื่อหน่ายที่น้ำตาไหล
ไม่รู้ไหลเมื่อไรพี่ไม่รู้ตัว
............................................
บ่ฮักบ่ว่ากะอย่าสงสาร
คำเว้าหวานปานได๋ไม่จำเป็น
เก็บไปใช้กับเขาเจ้าเนื้อเย็น
อ้ายสิเป็นสิตายอย่าหมายฮู้
แปล
ไม่รักไม่เคยว่าอย่าเอ่ยคำสงสาร
คำพูดหวานๆแค่ไหนไม่จำเป็นหรอก
เก็บคำนั้นไปใช้กับเขาเถิดนะคนดี
พี่คนนี้จะอยู่หรือตายอย่าได้รู้เลย
................................................
ฮู้แต่ว่าชาตินี้บีมีไผ
เฮ็ดจั่งได๋ลืมได้อ้ายคึดอยู่
ความฮักข้าพาข้วมควมอดสู
คือสิอยู่เป็นสุขบ่ทุกข์ดอก
แปล
ให้รู้เพียงว่าชาตินี้พี่ไม่ขอมีใคร
ให้ทำอย่างไรจะลืมน้องได้ยังคิดอยู่
ความรักของพี่หากพาข้ามความอดสู
คงจะอยู่เป็นสุขไม่ทุกข์อย่างนี้
.................................................
แต่เป็นหยังซังหลายอ้ายกะเคียด
เหมิดกระเบียดฮ่องใจไม่เคยหลอก
ฮักอีหลีอีหลอกะด้อดอก
อ้ายอยากบอกข้อยฮักมักเจ้าหลาย....เด้อ อีหล่า เอ๊ยย
แปล
ไม่รู้เป็นอะไรน่าชังมากจนพี่เกิดอาการเครียด
ทุกกระเบียดห้องใจพี่ไม่เคยหลอกเลย
รักจริงๆ รักจริงจัง มากมายนัก
พี่อยากบอก ชายคนนี้รักชอบคุณมากกว่าใคร นะ คนดี
......................................................................
บทกวีนี้อย่าได้ถือสา ผมแต่งเอาฮา เป็นส่วนใหญ่
แต่งตามประสา คนไร้สาระคนหนึ่งเท่านั้น
หมายเหตุ
* ให้เดาว่า ผมเป็นใคร
หน้าส่วนตัว
1817
