25 กุมภาพันธ์ 2548 12:04 น.
เถ้าธุลี
ฉันแหงนหน้ามองฟ้า...
ฟ้าวันนี้สวยดี...
ก้อนเมฆขาว...
รูปร่างแปลก ๆ ...
นกบินผ่านเป็นฝูง...
ลมพัดเอื่อย ๆ ...
ฉันยืนมอง...จากที่ที่หนึ่ง
ใต้ท้องฟ้า...
ใครคนหนึ่งวิ่งผ่านหน้าฉันไป...ชนฉัน
จนฉันต้องละสายตา...มองตามเขาไป
ใจเกิดคำถาม.... " เขารีบไปไหนกันนะ? "
เหลียวมองไปรอบ ๆ ... มีอีกหลายคนที่กำลังรีบ
รีบไปไหนกัน...
ฉันยังคงยืนอยู่...แหงนหน้ามองฟ้าอีกครั้ง...ถามฟ้าในใจ
"ฟ้าเคยรีบอย่างนี้มั้ยนะ?"
ก้มลงมองพื้นดิน
" โลกเคยรีบอย่างนี้มั้ยนะ?"
.............................................................
................................................
.................................
จะรีบไปทำไมกันนะ ทำไมเราต้องกลัวตามใครไม่ทัน ทำไมเราต้องกลัวคำว่า
' ล้าหลัง'
หยุดยืนมองฟ้า สัมผัสความสวยงามที่อยู่ใกล้ตัวเสียบ้าง หรือมันใกล้เกินไปจนใครต่อใครมองไม่เห็นมันนะ
ก้าวเดินตามจังหวะตัวเอง ไม่ใช่จังหวะคนอื่น
อยากทันคนอื่น...แต่ไม่เห็นอะไร
หรือช้ากว่าคนอื่น...แล้วเจออะไรข้างทาง
ที่จริงถามตัวเองก็ได้...
วันนี้ฟ้าสีอะไร? ก้อนเมฆบนฟ้ามีรูปอะไรบ้าง?
ตอบได้มั้ยล่ะ?.............................