31 มกราคม 2549 20:34 น.
เถ้าธุลี
ใครรัก ใครรู้ ใครสน
ใครบ่น ใครเพ้อ ใครหา
ใครใคร่ ใครหลง ใครว่า
ใครครวญ ใครบ้า ใครกัน
ใครคิด คำนึง ไม่มีเว้น
ใครยัง มองเห็น แม้ในฝัน
ใครหวง ห่วงใย หรือนั่น
ใครหนอ ใครกัน ไม่สนใจ
อยากไป ที่ไหน ไม่สน
อยากบ่น ถึงใคร ไม่หวั่นไหว
อยากรัก อยากชอบ กับใคร
อยากทำ อะไร ก็เชิญ
ไม่รับ ไม่รู้ ไม่เกี่ยว
ไม่เหลียว ไม่มอง ไม่เขิน
พอที เพราะมัน นานเกิน
เกินไป ที่ใจ จะทน
10 มกราคม 2549 15:54 น.
เถ้าธุลี
ฉันเดินออกไป
แบกกระเป๋าไว้ ทิ้งความหลังอันเหงาหงอย
ออกเดินไปโดยไม่มีการรอคอย
เหมือนเลื่อนลอยไร้จุดหมาย ไร้ทิศทาง
ขีดเส้นทางให้มุ่งไปข้างหน้า
ขีดชะตาชีวิตให้ไม่เว้นว่าง
ขีดความคิดไม่ยึดติดสิ่งข้างทาง
เพื่อก้าวย่างออกไปตามใจเรา
ตามองจ้อง มองผ่านบานหน้าต่าง
สะกดใจให้อ้างว้างเงียบเหงา
มีบางคราใจหวนถึงวันเก่าเก่า
มีบางคราใจเศร้าเพราะคำนึง