18 กรกฎาคม 2547 11:09 น.
เถ้าธุลี
พร่ำ คำรักฝากไปในท้องฟ้า
เพ้อ ฝันหาใบหน้าเธอเวลาเหงา
ละเมอ ถึงวันวานแต่ก่อนเก่า
หา รักเราที่ผ่านไปไร้วี่แวว
15 กรกฎาคม 2547 22:35 น.
เถ้าธุลี
มนุษย์ วุ่นวาย สับสน
จิตใจ วกวน เหลือหลาย
คำหลอก คำลวง มากมาย
ฝังใน ความคิด ผู้คน
ปลิ้นปล้อน กะล่อน ลวงหลอก
ความคิด กลิ้งกลอก ฉ้อฉล
กิเลส บังตา มืดมน
ไม่สน ใครเป็น เช่นไร
ตีรัน ฟันแทง ไม่เว้น
บาปบุญ เป็นสิ่ง เหลวไหล
เงินตรา คือสิ่ง ยิ่งใหญ่
อยากได้ สิ่งใด สั่งมา
ทะเลาะ ตบตี หึงหวง
หลงใหล ติดบ่วง เสน่หา
ยามเมื่อ ความรัก เข้าตา
คนดี เป็นบ้า วุ่นวาย
อิจฉา ริษยา ตาร้อน
ไม่เคย ลดหย่อน สูญหาย
ละโมภ โลภมาก มิคลาย
อยากได้ กลายเป็น ของตน
โกรธแค้น สิ่งใด ไม่คิด
สติไม่ ยั้งคิด ไม่สน
คิดเพียง ทำร้าย ผู้คน
อ้างเหตุ อ้างผล เลื่อนลอย
วุ่นวาย วายวุ่น เวียนวน
สับสน ไร้คน ปลดปล่อย
เบื่อหน่าย กับการ เฝ้าคอย
รอความ วุ่นวาย มลายลง
14 กรกฎาคม 2547 13:30 น.
เถ้าธุลี
รัก ข้าลาล่มแล้ว นานมา
รัก ที่เคยครวญหา หมดสิ้น
รัก ที่เคยบูชา เลือนหาย มลายลง
รัก ที่เคยยลยิน เหลือเพียงน้ำตา
13 กรกฎาคม 2547 22:14 น.
เถ้าธุลี
รอ รักที่ผ่านพ้น เลยไป
รอ รักด้วยหัวใจ เหว่ว้า
รอ รักที่อยู่ไกล มิอาจ เอื้อมนา
รอ จวบแม้วันฟ้า ดับสิ้นมลายลง
12 กรกฎาคม 2547 12:42 น.
เถ้าธุลี
ณ ที่เดิมเคยมีเราอยู่ตรงนี้
ณ ที่เดิมเคยมีหลายความฝัน
ณ ที่เดิมเราเคยมีกันและกัน
ณ ที่เดิมจากวันนั้นเปลี่ยนแปลงไป
เรา ออกเดินตามทางใจเคยคิด
เรา กำหนดชีวิตตามฝันใฝ่
เรา ก้าวย่างสู่ปลายทางแสนยาวไกล
เรา หวังไว้สักวันคงพบเจอ
ณ ที่หนึ่งระหว่างทางเราเหนื่อยล้า
ณ ที่หนึ่งเมื่อเวลาเราพลั้งเผลอ
ณ ที่หนึ่งเราหาใครไม่พบเจอ
ณ ที่เดิมยังรอเธอให้กลับมา